میلاد آریائی: باز هم یکبار دیگه مثل سالیان گذشته برخی از جدا شدگان از سازمان مجاهدین در کشور فرانسه و شهر پاریس گرد هم آمدند تا بخشی از زجر ها و ستم ها و بلایائی که در این سازمان به هر صورت بهشون رسیده را به گوش جهانیان برسونند. امسال هفتمین سال خودسوزیهای پاریس هست و ما به همین مناسبت گرد هم آمدیم از کشورهای متفاوت کانادا – فرانسه- نروژ- آلمان – هلند- سوئد- سوئیس و به این ترتیب می خواهیم صدای کسانی باشیم که هم اکنون در خاک اشرف خانواده هائی که در پشت درب قراگاه اشرف به انتظار دیدار عزیزانشان نشسته اند. پخش سرود ای ایران اعلام برنامه توسط مجری برنامه خانم حوریه محمدی: در اولین قسمت این سمینار از سخنرانان عزیز خواهش می کنم که تشریف بیاورند بالای سن آقای شمس حائری آقای آنتوان گسلر خانم بتول سلطانی خانم نلی توماسینی آقای مصطفی محمدی آقای مسعود جابانی آقای مسعود جابانی: از طرف خودم و سازماندهان این برنامه به همه شما خوش آمد می گوئیم. این برنامه یک برنامه در محتوی حقوق بشری است و می خواهد دفاع کند از اولیه ترین حقوق انسانی خانواده هائی که پشت درب های بسته اشرف هستند. پرندگان اسیری که بعد از سالها اسارت، قدرت پرواز خودشان را از دست دادند در حال حاضر اونجا به لحاظ جسمی و ذهنی اسیر فرقه رجوی هستند. شمع را در کشتن پروانه کمتر کن ملامت آنکه خود را سوخت می خواهد چه با پروانه سازد امروز مهمانان عزیزی داریم اینجا مایلیم که با تک تکشون صحبت کنیم و از سخنانشون استفاده کنیم ولی اگر مابین برنامه تماس تلفنی ما با خانواده ها در مقابل کمپ اشرف وصل بشه اونا اولویت دارند و صحبت را قطع می کنیم تا تماس برقرار بشه و بعد مجدا به صحبت ادامه می دهیم. اولین مهمان برنامه مون آقای شمس حائری هستند از زندانیان قدیم زمان شاه که اولین تجربه شون را در عضویت در حزب ملل اسلامی داشتند. در سال 1344 وارد سازمان مجاهدین شدند و بعد از سازمان جدا شدند دوتا فرزندشون امیر و نصرت همچنان در اسارت فرقه رجوی هستند اولین کسی هستنند که کتاب مرداب را نوشتند و سازمان را سالها قبل افشا کردند ازشون خواهش می کنم که ضمن بیان احساس خودشون در رابطه با بچه ها ئی که در کمپ اشرف هستند ما را از تجربه ها ی خوشان آگاه کنند و در این رابطه به ما کمک کنند. آقای شمس حائری: من به نوبه خودم سلام عرض می کنم خدمت همه شما و خوش آمد می گویم که از راههای دور از جاهای مختلف حضور پیدا کردید ما یک کار انسانی و حقوق بشری داریم همانطور که این زیر بر روی پلاکارد نوشته شده است. حضور و جمع شدن ما در اینجا برای کمک به خانواده هائی است که در جلو کمپ اشرف جمع شدند برای اینکه فرزندان خودشون را بعد از پانزده تا بیست بعضا می خواهند ملاقات کنند. الان کسانی در اشرف هستند که بستگانشان در همین جمع ما حضور دارند دوتا از بچه های من یک پسر و یک دختر که به مدت بیست سال است ندیمدمشون و سازمان هرگز اجازه ندادکه ما با آنها ملاقات کنیم یا اونها با ما ملاقات کنند حتی مکاتبه یا تلفن هیچ قطع ارتباط کامل. بعضی از افراد هستند مادر یا پدرشان اونجا هست، بعضی هستند که برادر و خواهرشان یا بطور مختلف در اونجا حضور دارند وسالها اونها را ندیدند و خواهان ملاقات با اونها هستند. ما آمدیم اینجا که صدای این خانواده ها را به گوش مردم جهان برسانیم و دنیا را متوجه کنیم که در گوشه ای ازجهان که ما در آن داریم زندگی می کنیم ظلمهائی داره اتفاق می ا فته قلعه هائی هست که افراد را دربند و اسیر کردند و نگهداشتند. بیست سال است که اینها نه رنگ اتوبوس دیدند نه رنگ شهر را دیدند نه از مغازه ای خرید کردند نه پو ل را می شناسند نه روابط اجتماعی را می دانند توی غار ماندند و سالها جدا از مردم خودشون و رابطه ای هم با بیرون ندارند نه اینترنت نه روزنامه ای هیچی سکوت مطلق ماجمع شدیم اینجا که صدای اینها را به دنیا برسونیم و به لحاظ انسانی خواستم تشکر بکنم از شما بخاطر وقتی که گذاشتید سه روز آمدید اینجا و من خواهشم این است از اینجا که ما رفتیم بیرون فراموش نکین دو اینکار را همچنان ادامه بدهید. در شهر و کشورهائی که هستید به مقامات صلیب سرخ به مقامات حقوق بشری به نهادهای دیگر مراجعه بکنید. با ایرانیها با ملیتهای دیگر صدای اینها را به گوش جهان برسانید و نگذارید که اینها هر چه خواستند با این بچه ها بکنند. اجازه می خواهم از حضورتان که نوبت را بدهم به بقیه که حرفهای بسیار زیادی دارند. من می خواهم این نکته را اضافه کنم که سازمان مجاهدینی که مدعی هست داره با رژیم جمهوری اسلامی مبارزه می کند 3000 نفر بیش از 3000 نفر را در یک قلعه ای اسیر و حبس کرده و دست و پاشون را بسته و میگوید که ما داریم با رژیم مبارزه می کنیم مبارزه در دنیای آزاد است اینها را آزاد کنید بیایند در کشورهای دیگر که بتوانند فعالیت کنند و در تظاهرات شرکت کنند در تظاهرات علیه رژیم و فعالیتهای سیاسی بکنند و این خواست رژیم هست که اینها اینجا هستند و مطمئنه که 3000 نفر در یک قلعه و حصاری اینجا موندند و خیالش راحته که از ناحیه اینها هیچ خطری اونا رو تهدید نمی کنه من دیگه کوتاه می کنم وهمینقدر اکتفا می کنم و مجددا از شما تشکر می کنم و نوبت را می دهم به دوستان دیگر. ادامه دارد