رابین کوربت، حامی انگلیسی گروه تروریستی مجاهدین در نامه ای به هیلاری کلینتون، از وی خواسته است که در پاسخ به رأی استیناف دادگاه واشنگتن، نسبت به بازبینی نام مجاهدین در لیست گروه های تروریستی اقدام کند. نامه کوربت تلاش ناامیدانه ای پس از به نتیجه نرسیدن اقدامات لابی مجاهدین و جناح راست آمریکایی و دوستان اسرائیل برای بیرون آوردن نام این گروه از لیست سیاه است که البته پر از وارونه گویی و مغالطه است. کوربت در این نامه بر " تغییر شگرف شرایط " تکیه می کند و آن را دلیلی برای بازبینی وضعیت باند رجوی اعلام کرده و خطاب به خانم کلینتون می نویسد: " لطفاً بگذارید به شما بگویم که مقامات شما اکنون در مورد چه چیزی استدلال می کنند." کسی که روزی تروریست تلقی شده, همیشه یک تروریست است.” وقتی آنها این را به شما می گویند, لطفا به آنها یادآوری کنید که دادگاههای ما, و هم چنین در واشنگتن قبول کرده‌اند که آن “ شرایط تغییر شگرف کرده, علاوه بر این واقعیت که سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۲۰۰۱ خشونت را مردود شمرده و داوطلبانه سلاحهای تدافعی خود را به نیروهای آمریکایی در کمپ اشرف, در عراق نزدیکی مرز ایران در سال ۲۰۰۳ واگذار نموده است." کوربت در این باره که مجاهدین در سال 2001 خشونت را مردود شمرده اند هیچ سندی ارائه نمی کند زیرا چنین مدرکی در واقعیت وجود ندارد. وی در مورد واگذاری سلاح از سوی مجاهدین به نیروهای آمریکایی نیز در حالی دروغ پردازی می کند که در گزارش سرفرماندهی نیروهای ائتلاف در عراق تأکید شده است " سازمان مجاهدین تحت محاصره و فشار نظامی، تسلیم نیروهای ائتلاف و مجبور به خلع سلاح گردید." متوسل شدن کوربت به وارونه نمایی، همانگونه که خود تصریح دارد ناشی ازاطلاع وی و دار ودسته رجوی از مخالفت های مسئولین وزارت خارجه آمریکا با خروج نام این گروه از لیست سیاه است. کوربت با یادآوری نقش بیل کلینتون در برگزاری مذاکرات صلح بین دولت انگلستان با شین فین، می کوشد تا شباهتی بین مجاهدین با ارتش جمهوریخواه ایرلند ایجاد کند. با توجه به آن که همواره مجاهدین بیل کلینتون را مسئول قرار گرفتن نامشان در لیست گروه های تروریستی به خاطرمعامله با دولت ایران دانسته اند، اشاره کوربت به این موضوع چیزی جز یک مجیزگویی مشمئز کننده نیست، که با هدف تحت تأثیر قرار دادن وزیر امورخارجه آمریکا صورت گرفته است. نکته قابل تأمل در نامه ی کوربت به خانم کلینتون، این است که برخلاف تحلیل رجوی و تبلیغات مجاهدین در باره تشدید تضاد جامعه جهانی با ایران و رفتن آمریکا به سمت جنگ، آشکارا ترس و وحشت باندرجوی از وجه المصالحه شدن در مناسبات سیاسی بین ایران و آمریکا را مطرح می سازد: " مقاومت ایران هم در آمریکا و هم در انگلیس صرفا بعنوان بخشی از محاسبات برای پل زدن با تهران ممنوع گشته اند. در زمانهای اخیر, سرکوب سازمان مجاهدین بعنوان یک پیش شرط گفتگو راجع به توسعه تسلیحات اتمی در نقض التزامات سازمان ملل خواسته ملاها بوده است. این چیزی است که منظور دادگاه حوزه دی سی است وقتی راجع به ”واقعیتهای سیاست خارجی و نگرانی های امنیتی ” صحبت می کند." طبیعی است که حکم دادگاه واشنگتن دی سی،بازتابی از استیناف خواهی مجاهدین و ادله‌ی آنها در این باره است، شاخص شدن " واقعیت های سیاست خارجی و نگرانی‌های امنیتی " در این حکم که کوربت نیز دگرباره با انگشت گذاشتن بر روی آن، برجسته ترش نموده است، قطعاً از جمله ادله ی مجاهدین و بازتابی از نگرانی ها و هراس آنها از وضعیت موجود است. به عبارتی رهبری مجاهدین اذعان می دارد که نگران آن است که به دلائل گوناگون سیاسی-امنیتی، آمریکا با استرداد آنها به ایران موافقت کند و چون قرار داشتن در لیست تروریستی را تسهیل کننده این اتفاق می داند در صدد است تا خود را از آن خلاص نماید. در ابن باره بایستی به رهبری مجاهدین گفت این نگرانی با جایگاهی که گروه مطبوعشان به عنوان یک دار و دسته مزدور دارد کاملاً به جا و درست است، اما این که بتواند با خارج شدن از لیست گروه های تروریستی مانع آن بشود، کاملاً خیالی است چرا که آمریکا خودش استاد در فریبکاریهای حقوقی و حقوق بشری است.