استفاده از نام جعلی برای فراخوان هم، دردی از رجوی ها دوا نمی کند

در پی آبرو ریزی های وسیعی که فراخوان های رجوی دجال به بار آورد و بیش از پیش برای طرف های خارجی مشخص کرد که این فرقه در ایران نیرویی ندارد (مردم ایران که خود به عیان در جامعه این موضوع را دیده اند) به فکر چاره افتاده و این بار تاکتیک جدیدی را اتخاذ نموده است. اما قبل از پرداختن به این تاکتیک جدید بد نیست مختصری به فراخوان های قبلی او و کارهای تبلیغاتی حول آن اشاره ای بکنیم.
سال قبل رجوی برای روز 22 بهمن که فکر می کرد ممکن است معترضان نتایج انتخابات ریاست جمهوری تظاهراتی داشته باشند فراخوان داد تا از این نمد کلاهی برای خود ببافد. متعاقب آن شورای خارجه نشین و حلقه به گوش رجوی 24 اطلاعیه سریالی درباره این قیام صادر کرد!!! تا اثبات کند که قیام صورت گرفته است.
بعد از این قیام بزرگ که بعدها معلوم شد شرکت کنندگان در آن تماما هوادارن حکومت بوده و به حمایت از آن به خیابان آمده بودند، فرقه رجوی قیام دیگری را در دستور کار قرار داد. زمان این قیام نیز دقیق و حساب شده بود، روز چهارشنبه سوری که طبق سنت و عادت جشن هایی در نقاط مختلف بر پا می شود. هدف رجوی این بود که از وضعیت سوء استفاده کرده و کسانی که می خواهند جشن بگیرند را نیروهای خود جا بزند، بنابراین به شورای حلقه به گوشِ خارجه نشنیش دستور صدور اطلاعیه های سریالی را داد و این شورا باز هم با صدور 24 اطلاعیه اطاعت امر نموده و اثبات کردند که در ایران و در همان روز مشخص شده قیام صورت گرفته است!!!
پس از آن نوبت سیزده بدر بود که مردم ایران طبق سنت دیرینه و تاریخی بصورت خانوادگی به گردشگاه ها و تفریحگاه ها رفته و در بیرون از خانه های خود هستند و طبعا تجمعات زیادی هم در بیرون ایجاد می گردد. شورای خارجه نشین رجوی نیز بلافاصله با صدور 11 اطلاعیه اثبات کرد که مردم در این روز به خیابان ها آمده!!! و قیام کردند.
فراخوان بعدی مربوط به روز گارگر بود که هر ساله به مناسبت این روز مراسمی در نقاط مختلف کشور و بخصوص تهران برگزار می شود. رجوی دجال با توجه به این موضوع تجمعاتی که حتی مسئولین خود جمهوری اسلامی و ارگان های مختلف کارگری در آن شرکت و یا سخنرانی داشته اند را با دادن اطلاعیه سریالی به عنوان قیام معرفی کرد!!!
فراخوان بعدی برای خیزش در فاصله 20 تا 30 خرداد بود. در سال های قبل مراسم فرقه در خارج از کشور محدود به روز 30 خرداد می شد اما امسال با توجه به اینکه برخی معترضان به نتایج انتخابات خواهان برگزاری تظاهرات در 22 خرداد بودند، رجوی شیاد با احتمال بر اینکه ممکن است تعدادی به حمایت از این جریان به خیابان بیایند، با این فراخوان می خواست بگوید که من در ایران هوادار دارم. اما روند اوضاع طوری شد که آنها تظاهرات خود را منتفی کرده و در نتیجه دماغ رجوی سوخت آنچنان که او و همسرش از این موضوع خیلی عصبانی شده و علیه آنان نیز موضعگیری نمودند.
فراخوان بعدی رجوی وطن فروش مربوط به روز 18 تیر بود، اما با توجه به بی حاصل بودن فراخوان های قبلی و مسخره شدن اطلاعیه های سریالی شورا، این بار با یک اطلاعیه سر و ته موضوع را هم آوردند.
بعد از این تجارب گران بها در بی اعتنایی مردم نسبت به این گروه وطن فروش، رجوی جنایتکار ناچار شد نام فرقه را دیگر به وسط نکشد و در تاکتیک جدید با اسامی دیگری فراخوان بدهد. از جمله این اسامی که تماما یکبار مصرف و جعلی بوده و وجود خارجی ندارند می توان به عناوین زیر اشاره نمود:
– خانواده های مجاهدان اشرف در شمال ایران
– اتحادیه جهانی جوامع ایرانی برای اشرف
– کمیته برگزاری تظاهرات بزرگ در نیوریورک
و…
اما هدف رجوی در استفاده از این تاکتیک این است که علاوه بر جلوگیری از آبروریزی بیشتر تلاش دارد تا با به میان کشیدن اسامی جعلی از زیر بار مسئولیت و عواقب احتمالی اقداماتش در برود. ضمن آنکه علی رقم اینکه در اطلاعیه کمیته تظاهرات نیویورک مدعی شده به خاطر رای دادگاه استیناف عنوان تروریستی او باید برداشته شود، اما بیان نمی کند که بعد از رای این دادگاه، وزارت خارجه آمریکا نام گروه او و شورا را در لیست سازمان های تروریستی قرار داده و در نتیجه او نمی تواند از این اسامی در آمریکا استفاده کند.