اعتراف ناگزیر دیکتاوری رجوی به اوج خفقان در اشرف

فرقه درمانده رجوی خبیث که از فرط فلاکت به هر خس و خاشاکی دست می زند، در هراس از تجمع و ایستادگی خانواده ها در بیرون درب اشرف و کوتاه نیامدن از خواسته هایشان (که یکی از اولیه ترین حقوق هر انسان یعنی حق دیدار با اقوام درجه یک می باشد) آنچنان سرگیجه ای گرفته است که حرف های دیروزش را هم فراموش می کند، چه رسد به اطلاعیه های ماه های قبل.
این فرقه که تابه حال مدعی بود حضور خانواده ها در بیرون درب اشرف و استفاده آنها از بلندگو برای صحبت با عزیزان شان « تمام ساکنان اشرف را تحت شکنجه روانی قرار داده است » و در تاریخ 26 تیر ماه 89 در اطلاعیه شورای خارجه نشین خود چنین نوشته بود « مزدوران وزارت اطلاعات در ورودی اشرف با 30 بلندگو، با صدای گوشخراش به تهدید ساکنان اشرف مشغول بودند » اینک از سر افلاس در شوی مسخره تلویزیونی خود فردی به نام صادق مرسلی را به صحنه آورده تا از طریق او علیه خانواده ها لجن پراکنی کند. وی که بر اساس سناریوی از قبل طراحی شده صحبت می کرد در ابتدای صحبتش چنین گفت:
« چند روز پیش جهت دیدن یکى از دوستانم به بیمارستان اشرف رفته بودم. این بیمارستان در ورودى درب اصلى اشرف، ۲۰ دقیقه در محل بودم با مواردى مواجه شدم که تحت پوش خانواده دلقکهایى به این محل آورده شده بودند.»
طبق اظهارات این فرد وی تنها در هنگام مراجعه به کنار درب ورودی اشرف متوجه شده است که خانواده ها (که وی تحت تاثیر مغزشویی فرقه ناجوانمردانه آنها را دلقک می خواند) در بیرون درب اشرف هستند. با استناد به اظهارات این فرد در شوی تلویزیونی، می توانیم نتیجه بگیریم که تبلیغات قبلی این فرقه مبنی بر شکنجه روانی، موضوع دروغی است که از شیادی دستگاه تبلیغاتی دروغپرداز فرقه نشات گرفته است.
نکته ای که این اظهارات برای همه بخوبی روشن می کند، این می باشد که درون فرقه رجوی چقدر کنترل و محدودیت وجود دارد که حتی افرادی از این فرقه بعد از گذشت بیش از هفت ماه از حضور خانواده ها در کنار درب اشرف هنوز متوجه خانواده ها نشده اند! مگر طول و عرض قرارگاه چقدر است که صدای 30 بلندگوی گوشخراش هم به گوششان نمی رسد؟
همانگونه که بسیاری از جدا شدگان افشا کرده اند، درون اسارتگاه اشرف، چندین اسارتگاه کوچکتر به نام یگان و با محدوده چند صد متر مربع وجود دارد که افراد در گروه های حداکثر 200 نفره در آنجا مستقر شده (و در واقع محبوس شده) و اجازه خروج از محدوده یگان خود، که با سیم خاردار و خاکریز مشخص می شود را ندارند.
این است معنای آزادی مورد ادعای رجوی دیکتاتور.