نامه آقای میلاد آریایی به آقای اد ملکرت نماینده سازمان ملل متحد در بغداد

محترما قبل از هر چیز اجازه می خواهم خودم را معرفی کنم. من یکی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق ایران می باشم که در سال 2002 به دلیل انتقاداتی که نسبت به "طلاق های اجباری" و ارتباطات ویژه این سازمان با صدام حسین دیکتاتور سابق عراق، داشتم، از این سازمان جداشدم و هم اکنون در کشور آلمان اقامت دارم. مجاهدین خلق فرقه ای است که در مقطعی ازدواج‎های اجباری را در داخل این گروه اِعمال می کرد و سپس طلاق‎ های اجباری را و بعد جدایی کودکان از والدین، و همچنین زندانی کردن اعضای ناراضی به خاطر انتقاد از رهبران یا حتی استراتژی رهبران را انجام داد. بسیاری از قربانیان در داخل مجاهدین خلق به زندان ابوغریب در زمان حکومت صدام حسین فرستاده شدند. مجازات‎های فرا دادگاهی عبارتند از شکنجه، مرگ تحت شکنجه، زندان طولانی مدت در سلول انفرادی و محکومیت به اعدام. تنها بخش کوچکی از نقض سیستماتیک حقوق بشر در داخل سازمان مجاهدین در گزارش ماه می 2005 سازمان دید‎بان حقوق بشر (خروج ممنوع) تشریح شده است. اعضای سابق شهادت می‎دهند که هیچ یک از مفاد بیانیه جهانی حقوق بشر در داخل سازمان مجاهدین خلق اجرا نمی ‎شوند. در شرایط کنونی نیز دیگر متحد آنها صدام حسین سرنگون شده و طبعا دولت کنونی عراق خواستار خروج اعضای این گروه از این پادگان عراقی در خاک عراق شده اند. از سوی دیگر مدت هشت ماه است که پدران و مادران سالخورده ای با چشمانی گریان و قلب هایی شکسته درانتظار ملاقات با فرزندانشان در مقابل در قرارگاه اشرف متحصن شده اند تا رهبران مجاهدین خلق بگذارند این خانواده ها به فرزندانشان که در داخل کمپ هستند دسترسی یافته و با آنها صحبت کنند. اما سازمان مجاھدین مانع ملاقات این خانواده ھا با فرزندانشان شده و آنھا را مأموران وزارت اطلاعات جمھوری اسلامی می نامد. همچنین رهبری فرقه مجاهدین خلق وقتی تحت فشار افکار عمومی قرار می گیرد نامه هایی فرمایشی با زور از بعضی از اعضای سازمان در این ارتباط گرفته و از آنان در رسانه های تبلیغاتی شان نقل میشود که ما نمی خواهیم با خانواده های خودمان ملاقات کنیم که طبعا هیچ عقل سلیمی نمی تواند چنین چیزی را باور کند. یا عوامل رهبری فرقه مجاهدین اعضای سازمان را مجبور به حضور در برنامه تلویزیونی خود موسوم به سیمای آزادی کرده است که به این پدران ومادران سالخورده فحش و ناسزا بگویند. در پایان از جنابعالی خواهش می کنم که بعنوان نماینده یک نهاد بین المللی در رابطه با اشرف مداخله نموده و خودتان از نزدیک موضوع را دنبال کنید. همچنین خواستار همکاری شما با دولت عراق در جهت رفع موانع برای دیدار این خانواده ها با فرزندانشان هستم. با احترام
میلاد آریایی