نامه بنیاد خانواده سحر به خانم الهام فردی ‌پور از اسیران اشرف

نمیدانیم به چه وسیله ای میتوانیم مفاد این نامه را به اطلاع شما برسانیم چرا که هیچ وسیله ارتباطی با اعضای گرفتار در درون پادگان فرقه ای اشرف وجود ندارد و سران فرقه در رابطه با انتقال افراد داخل پادگان به خارج از آن، حتی در حد شورای رهبری، از ترس اینکه مبادا با دنیای خارج اندک ارتباطی برقرار کنند ممانعت نموده و بر اساس شگرد غربت بازی فرقه ای، با تبلیغات کاملا دروغین، مدعی میشوند که نیروهای عراقی مانع از رفتن شما به بیمارستان شده اند. آیا واقعا کسی به غیر از سران فرقه رجوی جلوی شما را جهت رفتن به بیمارستان گرفته است؟ واقعیت امر اینست که مسئولین و نیروهای عراقی با همراهی پرستار و مترجم هیچ مشکلی ندارند اما آنچه که فرقه علاوه بر این طلب میکند مقوله ای به نام "نفر همراه"! است که اگر چه برای اسرای داخل پادگان امری بدیهی و مسلم به نظر می رسد ولی در دنیای خارج ناشناخته و غیر معمول است. سران فرقه میخواهند که یکی از مسئولین خود را همراه شما بفرستند تا کاملا مراقب باشد احیانا چشم و گوشتان نسبت به دنیای خارج باز نشود و حتی یک شب پراتیک مغزشوئی فرقه ای تحت عنوان "عملیات جاری" ترک نگردد. در داخل فرقه (چه در عراق و چه در اروپا یا آمریکا) اعضا پذیرفته اند که بدون نفر همراه نباید حتی قدم از قدم برداشت و هر عضو فرقه باید مدام زیر مراقبت کامل یک مسئول باشد ولی آیا میتوان از افراد خارج از فرقه هم انتظار داشت تا این رسم فرقه ای را بپذیرند؟ حتما اطلاع دارید که بیش از نه ماه است که تعدادی از خانواده های اعضای گرفتار در درون پادگان اشرف به مقابل این پادگان آمده و خواهان دیدار ولو چند ساعته با عزیزان خود هستند و سران فرقه از این امر ممانعت به عمل می آورند. فرقه مدعی است که صدای بلندگوهای خانواده ها موجب آزار و اذیت بیماران در بیمارستان اشرف میشود. پس به این ترتیب شما از وجود آنها مطلع هستید. شاید بتوانیم محتوای این نامه را هم از این طریق به گوش شما برسانیم. راستی نظر شما در خصوص این موضوع چیست؟ آیا این خانواده ها حق ندارند بعد از سالیان سال چند لحظه عزیزان خود را در آغوش بگیرند؟ تردید نداریم که سران فرقه شما را مجبور کرده اند تا جلوی دوربین آمده و در بازی سیاسی آنان که منافع محافل مشخصی را علیه دولت عراق دنبال میکند شرکت نمائید. این در حالی است که فرقه حضور و تحصن خانواده ها در برابر پادگان اشرف که خواستی به غیر از دیدار با عزیزانشان را ندارند بازی سیاسی اعلام می کند. حتما به ذهن شما هم خطور کرده است که سران فرقه کوچکترین اهمیتی به سلامت شما نمیدهند و به غیر از پیشبرد اهداف سیاسی خود و ایجاد جار و جنجال برای فرار از بن بستی که در آن گرفتار هستند مسئله دیگری در ذهن ندارند. چرا فرقه به این نقطه رسیده است که از اینکه یک عضوش حتی یک شب خارج از کنترل فرقه ای بخوابد به این شدت وحشت دارد؟ واقعیت اینست که دولت و مسئولین و نیروهای عراقی حداکثر ارفاق را در حق یک نیروی تروریست خارجی در داخل خاک خود کرده اند و حقوقی را برای آنان قائل شده اند که هیچ کشوری حتی برای شهروندان خود قائل نیست. کدام نیروی خارجی در یک کشور دیگر دست بازی که فرقه رجوی در عراق دارد را تجربه کرده است؟ فرقه به پشتوانه حمایت عناصر جنگ طلب غربی و لابی های صهیونیستی به خود اجازه میدهد که حتی در امور داخلی عراق مداخله کرده و خود را فراتر از قانون در این کشور بداند. این وضعیت قطعا قابل دوام نخواهد بود و حتی آمریکا هم نمیتواند این وضع را بیشتر از این ادامه دهد. اما آنچه این وسط مهم است قربانیان فرقه هستند که رجوی برای سلامت و آسایش و زندگی آنان پشیزی ارزش قائل نیست و همه آنها را جزو اموال خود می داند که به هر گونه که بخواهد به مصرف می رساند. آیا واقعا همه چیز باید فدای امیال رجوی شود؟ ما در هیأت مدیره بنیاد خانواده سحر از صمیم قبل آرزوی بهبودی و سلامت شما را داریم و تلاش میکنیم هر آنچه که از دستمان برآید جهت بستری شدن شما در بیمارستان در بغداد انجام دهیم. اگر چه فرقه با این امر به شدت مخالف است و هر کاری که از دستش برآید انجام میدهد تا شما راهی بیمارستان نشوید و مطمئن هستیم ترجیح میدهد خدای ناکرده اتفاقی برای شما بیفتد تا ماشین تبلیغاتیش سوخت بیشتری داشته باشد. با آرزوی بهبودی سریع شما
هیأت مدیره بنیاد خانواده سحر
بغداد، 14 نوامبر 2