با نزدیک شدن دور دیگری از مذاکرات هسته ای کشورهای 1+5 با دولت ایران دور جدیدی از فشارهای سیاسی دولت های غربی با شگردها و شیوه های مختلف به جریان افتاده است تا امتیازات بیشتری از هیئت مذاکره کننده مقابل دریافت کنند که از آن جمله می توان به قطعنامه 0075 پارلمان اروپا در رابطه با درخواست خارج نمودن مجاهدین از لیست تروریستی دولت آمریکا اشاره نمود.
سوءاستفاده و به بازی گرفتن فرقه رجوی همانند مهره های شطرنج از طرف دولت های غربی و به ویژه آمریکا، در مقطع کنونی امری دور از انتظار نبوده و نیست.
همان طوری که در سیزده سال گذشته که نام سازمان مجاهدین در لیست سیاه این دولت ها و به ویژه آمریکا قرار داشت دهها بار شاهد بالا و پایین نمودن این فیتله سوخته (سازمان مجاهدین) در بازار سیاست بوده ایم که از لیست خارج نمودن نام مجاهدین از لیست تروریستی اروپا و استمرار و ابقا نام فرقه تروریستی در لیست وزارت خارجه آمریکا و بکارگیری مسئولین فرقه در به اصطلاح افشای مکان های جدید هسته ای ایران در مقاطع مذاکرات و… نمونه های آن است.
اما واقعیت موجود در رابطه با مجاهدین این است که رجوی با ارتش به اصطلاح آزادیبخش در پایان جنگ هشت ساله علیه ایران و سقوط و مرگ صدام سوخته است و دیگر هیچ ارزش و کارآیی جز استفاده مجازی و تبلیغاتی برای غرب نداشته و ندارد.
به همین دلیل رهبران فرقه رجوی به غرب گریخته (و با بهتراست بگوییم منتقل شدند) تا دولت مردان غربی بتوانند راحت تر آنان را به بازی گیرند و از این جریان برای سوء استفاده در جهت پیشبرد اهداف سیاسی خود بهره گیرند. که در همین راستا روزی آنان را به عنوان رهبران تروریست ها و اتهاماتی چون پولشویی و… دستگیر نموده و روزی دیگر در باخت کیش های سیاسی طرف مقابل آنان را آزاد نموده و اجازه فعالیت سیاسی می دهند.
در هر حال ابقا سیزده ساله مجاهدین در لیست تروریستی کشورهای اروپایی و آمریکا و بی هویتی و وطن فروشی رهبران فرقه در دو سه دهه اخیر باعث گشته است که نام آنان در اذهان و افکار عمومی دنیا و به ویژه مردم ایران نامی منفور و وطن فروش جا بیفتد و به همین دلیل است که مجاهدین تتمع پایگاه های اجتماعی خود در داخل کشور را از دست داده اند و هیچ تکیه گاهی از طرف مردم ایران ندارد و تمامی فعالیت های سیاسی و دیپلماتیک سالیان اخیر او فقط دخیل بستن به سناتورهای غربی و برای خروج از لیست سیاه آنان است و هشتاد در صد سر تیتر خبری آنان مربوط به همین نوع فعالیت هاست.
البته بهتر از هر کسی رهبران خائن فرقه می دانند که آنها نیز برای آمریکا برگ سوخته ای بیش نیستند که فقط برای وجه المصالحه قرار گرفتن در لیست سیاه آنها نگهداری می شوند و بهتر از همه آقای رجوی می داند که غربی ها برای حفظ و تضمین منافع امپریالیستی شان پایبند هیچ قاعده و قانونی نمی باشند و هر کجا منافع شان ایجاب نمایند حاضر به زیر پا گذاشتن همه قوانین بین المللی اند که نمونه های زیادی در طول چند دهه گذشته فقط در منطقه خاور میانه به وقوع پیوسته است.
اگر قرار بر این بود که نیروهای آمریکائی از مجاهدین به عنوان یک نیروی کارآمد استفاده کنند دیگر چه نیاری به خلع سلاح آنان بود و علی رغم ادعای خانم قجر مبنی بر توافقنامه فی ما بین ارتش آمریکا و رجوی، چرا آنها را در عراق رها کرده و حفاظت قرارگاه اشرف را به نیروهای عراقی سپردند.
به همین دلیل ما معتقدیم که ابقا یا خروج مجاهدین از لیست سیاه دولت های غربی و آمریکا بازی سیاسی بیش نیست و هیچ تحول و دستاورد جدیدی برای مجاهدین بدنبال نخواهد داشت همانطوری که در چند سال گذشته که از لیست سیاه اروپا خارج شدند هیچ تغییری در رابطه با مجاهدین دیده نشده است.