پیامی از علیرضا نصراللهی به دوستانش در اشرف

دوستان عزیزم که هنوز در چنگال این فرقه اسیر هستید. باور کنید شما هم می توانید به زندگی عادی و سراسر عشق و محبت برگردید. به کانون گرم خانواده در کنار همسران و فرزندانتان. در کنار کسانی که هنوز چشم به راه شما هستند و از دوری شما رنج میبرند.این دنیا چند روزی بیش نیست.که شما بخواهید دوباره ان را تجربه کنید. من هم همانند شما از بیرون امدن از این زندان هولناک میترسیدم.ولی باور کنید که این ترس هیچ معنایی ندارد چون من خود این تجربه را کرده ام. میدانم که هر یک از شما عمر و جوانی خود را در این راه به مردم ایران هدیه کرده، تا بتوانید به کشور و ملت خود خدمتی کرده باشید.میدانم خیلی از شما جان و مال و خانواده هایتان را در این راه از دست دادید. شما صادقانه پا در این مبارزه گذاشتید، ولی غافل از این بودید که این سازمان به تک تک شما دورغ میگفت، تا بتواند خط مشی خودش را پیاده کند. همه ما را در زندان نگهداری میکرد، و بابت تک تک ما پول دریافت میکرد.ما را غیرقانویی وارد عراق میکرد و با ان دیکتاتور عراق صدام قرار گذاشته بودند که هر یک از ما اگر بخواهیم به کانون گرم خانواده مان برگردیم ما را به زندان صدام ببرند و سفارش هم میکرد که خوب از ما پذیرایی کنند. ایا تا به حال در طول تاریخ شما چنین چیزی را شنیده بودید که حزب یا سازمانی با نفرات خودش چنین رفتاری را بکند؟و یا انها را به مرگ یا شکنجه تهدید کند؟و خیلی از این تهدیدها را انجام دهند؟ واقعا ننگ بر چنین رهبرانی که به نفرات خودش هم رحم نمی کند.بعد اینها میخواهند به مردم ایران رحم کنند و ازادی برای انها بیاورند؟ در سازمانی که هیچ کس اجازه ندارد به خودش هم فکر کند، اجازه ندارد رادیو گوش دهد، اجازه ندارد نفس بکشد،به راستی چرا شما حق ندارید برای سرنوشت خود تصمیم بگیرید؟ خیلی از ما توانستیم این حق نداشتنها را به حق داشتن تبدیل کنیم، شما هم میتوانید فقط کافیست که به خود جرات داده و در برابر انها کمر راست کنید و حق خود را طلب کنید. باور کنید وقتی به جامعه بیرون قدم بگذارید تازه به حرفهای ما خواهید رسید و افسوس خواهید خورد که چرا زودتر اینکار را نکرده اید.چون تازه به ماهیت این فرقه پی خواهید برد و تازه معنای ازادی را خواهید فهمید. تنهاخواهش من این است که کمی بیشتر فکر کنید و اجازه ندهید که انها به جای شما تصمیم بگیرند.عمر تکرار نخواهد شد.و اگر نجنبید به سرعت تمام می شود.ان هم برای کسانی که همه انها رو منفور می نامند. به مادران و پدران و فرزندان خود فکر کنید که مدتهاست در پشت این دربهای بسته چشم به راه شما هستند. به امید رهایی همه شما عزیزان.