“Organizata Mujahedin Khalq (MKO / MEK / PMOI / Kult i Rajavit) janë manipulues të aftë të opinionit publik”, sipas raportit të RAND.
Atentatet e këshilltarëve ushtarakë amerikanë dhe civilëve në Teheran në vitet 1970, deklaratat dhe deklaratat e grupit rreth vrasjeve dhe sabotimeve në qytete të ndryshme të Iranit në revistën Mujahed gjatë viteve 1980 dhe 90, operacionet ushtarake të grupit kundër kurdëve irakianë dhe shiitëve dhe kryqi i tij -operacionet kufitare kundër bashkatdhetarëve të tyre iranianë ishin të gjitha si lëndë djegëse për makinerinë propagandistike të grupit.
Sidoqoftë, shumë prej këtyre mediave tregojnë shfaqje, të cilat në të vërtetë, MEK janë shumë të aftë në të, më vonë doli të ishin kundërproduktive. Ato u paraqitën në të vërtetë si prova të krimeve të tyre. Për shembull, përmbajtja në revistën Muxhahed mbi vrasjen e qytetarëve amerikanë ishte një nga dokumentet më të rëndësishme që u mohuan me forcë nga MEK gjatë viteve që grupi ishte renditur si një organizatë terroriste nga Departamenti i Shtetit i SHBA.
Historia terroriste e MEK në Iran dhe gjenocidi i gati 12,000 njerëzve në rrugët e Iranit ishin ndër dokumentet që liderët e MEK u përpoqën të mohonin, ndërsa emrat, specifikimet, metodat e vrasjes dhe… e secilës prej viktimave u detajuan në Revistat Muxhahed të viteve 1980. Revista Muxhahed ishte botimi zyrtar i MEK.
Gjatë viteve të pranisë së MEK në Irak, gjithmonë kishte një seli në periferi të Parisit, Auver sur d’Oise, e cila i siguroi medias një pamje shumë të dukshme dhe të luajtshme. Misioni i tij ishte të udhëtonte nëpër korridoret e parlamentit Evropian dhe të lobonte për MEK, dhe veçanërisht të komunikonte me mediat perëndimore.
Agjentët e MEK, me mënyrat e tyre tradicionale, të lidhura me sekretarët e mediave perëndimore dhe gazetarët, dhe, ndërsa paguanin ryshfete në formën e pagave fikse dhe mujore, kërkuan nga njohësit e mediave për të portretuar MEK si një grup demokratik dhe liridashës në Media perëndimore.
E njëjta propagandë mediatike i ka dhënë mundësi dhe guxon të vendosë çështjen e pretendimit të MEK si “alternative” ndaj Republikës Islamike të Iranit. Sidoqoftë, rendi i ditës nuk u mbulua kurrë në media.
Grupi vazhdoi të përdorte kapacitetin e mediave perëndimore derisa u dëbua tërësisht nga Iraku dhe u zhvendos në Shqipëri. Me të mbërritur në Shqipëri, shumë shpejt, ajo u bë një temë shumë interesante për të njëjtën media perëndimore, duke pasur parasysh që pamja e forcave të MEK nuk ishte më brenda mureve të Ashraf dhe në shkretëtirat e Irakut dhe të transmetuara në sytë e Evropës media.
Në fakt, media nuk mund të botonte raporte fiktive dhe me porosi të fabrikuara nga MEK, sepse ato ishin në Evropë dhe para syve të mijëra kamerave dhe mediave. Përhapja e lajmeve të rreme për MEK do të nokautonte mediat.
Përveç kësaj, Kulti i Rajavit u kthye në diçka stimuluese me të gjitha faktet e diskutueshme në lidhje me shkeljet e të drejtave të njeriut të kryera brenda tij. Prania e një numri të madh burrash dhe grash së bashku, pa ndonjë martesë mes tyre, pa qenë fëmijë mes tyre dhe çështje të tjera, të tilla si ikja e shpeshtë e anëtarëve, të gjitha mund të jenë tema të nxehta të raporteve të lajmeve. Këto çështje bënë të mundur që reporterët aktualë të interesoheshin për grupin e ngjashëm me kultin, dhe e detyruan organizatën të shkruante një deklaratë për këtë, dhe madje, në disa raste, të sulmonin reporterët dhe media të caktuara perëndimore duke i akuzuar ata si agjentë të Republika Islamike.
Për shembull, raporti i SPIEGEL mbi MEK dhe dezertorët e tij, raporti BBC për të burgosurit iranianë të luftës të cilët u burgosën në MEK ose mungesa e mbulimit mediatik të demonstratave të paplotësuara të grupit në qytetet evropiane, tregojnë se MEK ka humbur betejën propagandistike. Dëshmitë e qindra ish-anëtarëve të grupit, tani që jetojnë në Evropë kanë dëmtuar plotësisht fokusin e MEK-ut në media.
Ndërkohë, përparimi i medias drejt çështjeve që rrethojnë MEK dhe shpërndarja e informacionit mbi mirëmbajtjen e detyrueshme dhe skllavërinë e rreth 2,000 njerëzve në kampin Ashraf 3 në Manez, Shqipëri është problemi i grupit çdo ditë. Kjo do të afrohet me shumë dimensione të tjera më pak të njohura të mizorive të MEK-ut ndaj rangut të vet.