Në episodet e mëparshme u thashë miqve të mi se problemet e burrit tim nuk ishin të pakta kur ai ishte në Mek dhe disa nga sjelljet e tij mund të shihen ende tek ai p.sh. Ai nuk është një anëtar normal i shoqërisë. Epo, është e qartë se ai ka vuajtur shumë dhe ka qenë nën presion të madh mendor që edhe natën fliste në gjumë dhe kur e pyeta më tha se ende nuk i mban mend ato bomba dhe ata që u vranë pa faj.
Por këta njerëz që ishin anetaret e muxhahidëve dhe të gjithë ata kanë vuajtur dhe kanë qenë gjithmonë nën presionin e komandantëve të tyre. Kjo është larg njerëzimit. Ata i bëjnë njerëzit skllevër të tyre, edhe për qëllimet e tyre të liga.
Një kujtim tjetër që më kujtohet një natë lidhej me nënën e tij, se kur u nda nga muxhahidët, kur i thirrën nënën dhe vëllezërit e motrat pas 29 vitesh, të gjithë e kishin të vështirë ta besonin se ky ishte fëmija i asaj familjeje.
Kur dëgjova qimet në trupin tim u ngritën në këmbë, pyesja veten se çfarë lloj jete kishin burri im dhe njerëzit e tjerë brenda muxhahidëve.
Babai im i vërtetë ishte kurioz dhe tha se ndoshta burri im gënjen.
Kur shkova pyeta disa njerëz se Gholamreza po thotë të vërtetën se nuk e ka parë familjen e tij për 29 vjet dhe ata gjithashtu thanë se ne jemi si burri juaj, sepse muxhahedinët na burgosën në një kamp, prandaj besoni fjalët e burrit tuaj. .
Kam një kujtim tjetër
Në lidhje me të paturit e një gruaje. Kanë qenë muxhahidët që Gholamreza ka thënë se atje është e ndaluar dhe sepse thonë se gratë nuk na lejojnë të luftojmë me armikun, gjë që ishte e pabesueshme për mua sepse kam parë në luftëra të tjera se si gratë kanë luftuan përkrah burrave dhe fituan dhe madje u martuan me njëri-tjetrin. Ata kanë fëmijë, pra çfarë thonë muxhahidët? Ata duhet të promovojnë punën e tyre me gënjeshtra dhe janë bërë antifamilje. Kur u ula në tavolinën e shokëve të burrit tim, pashë se si këta muxhahidë sakrifikuan jetën e këtyre njerëzve me gënjeshtra dhe mashtrime për hir të vendit dhe pozitës së tyre.
Lirije Shukri, gruaja e Gholamreza Shukriut