Unë, Ali Mohammad Rahimi Alishti, nga provinca e Teheranit, isha në Organizatën e Muxhahedinëve të Popullit për 34 vjet. Unë isha ushtar i rekrutuar në frontet e luftës Iran-Irak dhe u kap nga forcat irakiane në vitin 1365 në zonën Zubaidad dhe më pas u transferova në një kamp robërish lufte në Irak dhe kalova 4 vjet në një kamp robërish lufte.
Një vit pas shpalljes së armëpushimit dhe përfundimit të luftës, ndërsa ishim ende të pavendosur dhe në kushte të mjerueshme në kampin e robërve të luftës, zyrtarët e Muxhahedin Khalq vizituan kampin e robërve të luftës dhe biseduan me ne dhe na pyetën për të shkuar tek ata, me sa duket siç është premtuar.Ata kanë kushte shumë më të mira. Ata gjithashtu theksuan se nëse vendosja në kampin e Muxhahedin Khalq nuk është e përshtatshme për ne, ata do të na dërgojnë në vendet e huaja.
Më duhet të pranoj se gjatë 34 viteve që kam qenë në organizatën Muxhahedin Khalq, nuk kam dëgjuar dhe parë gjë tjetër veç mashtrimeve, mashtrimeve dhe gënjeshtrave. Në baza ditore, ne u nënshtruam torturave më të rënda mendore në seancat e larjes së trurit të njohura si rryma e operacionit dhe gusl.
Prisja që pas shpërnguljes në Shqipëri të kishte reforma në organizim dhe të reduktoheshin kufizimet e rënda dhe çnjerëzore të organizatës, por fatkeqësisht, pas mbërritjes në Shqipëri, këto kufizime u bënë gjithnjë e më shumë.
Gjatë kohës që isha në organizatë doja të kontaktoja me familjen, por fatkeqësisht nuk më lejuan. Gjithmonë kam menduar për familjen time dhe kam dashur të komunikoj me ta. Organizata Moxhahedin Khalq na mësoi se familja është armiku i luftës dhe armiku i çdo Muxhahedin Khalq dhe çdo anëtar që mendon për familjen duhet ta raportojë atë si mëkat dhe gabim mendor dhe t’ia raportojë autoriteteve.
Organizata i cilësoi familjet që erdhën në derën e Ashrafit në Irak si mercenarë të Ministrisë së Informacionit. Madje na kërkuan që të shkonim tek ata me sharje dhe shpifje dhe t’i sulmonim me gurë dhe hekur të thyer. Kjo ishte përderisa ata thoshin se vula e familjes është në zemrën e çdo Muxhahid Khalq.
Ata na jepnin këto ëmbëlsira orizi çdo ditë. Meqenëse ditët ishin të përsëritura dhe të mërzitshme për mua, dhe nuk kisha asnjë perspektivë përpara, dhe nuk ishte e mundur të komunikoja me familjen time, vendosa të largohem nga organizata dhe shkrova kërkesën time dhe ia dorëzova autoriteteve. Më thanë se duhet të pres një vit derisa të merret një vendim më vonë.
Pas më shumë se një viti, më në fund arrita të ndahem nga organizata djallëzore e Muxhahedin Khalq dhe të rifitoj veten dhe të fitoj lirinë time.
Tani kam vendosur të njoftoj ndarjen time nga Organizata e Muxhahedinëve të Popullit dhe t’i bashkohem Shoqatës Shqiptare të Shpëtimit dhe nga sot nuk do të kem asnjë marrëdhënie me Organizatën e Muxhahedinëve të Popullit dhe do të jem në shërbim të Shoqatës së Shpëtimit të Popullit dhe pritjes. familjet për të arritur qëllimet e tyre humanitare.
Ali Mohammad Rahimi Alashti