Liria është një nga vlerat më të çmuara të njerëzimit, një përpjekje e vazhdueshme dhe një ëndërr që i jep kuptim jetës sonë. Megjithatë, për shumë individë dhe komunitete, liria mbetet një koncept i paprekur, një iluzion që ndodhet larg realitetit të tyre. Një shembull i qartë është liria e pashijuar në komunitetet si MEK (Mujahideen e Khalq), ku një lloj kufizimi i brendshëm dhe kontrolli total i individit e përjashton atë nga vetë përvoja e lirisë.
Në një mjedis të tillë, liria mbetet vetëm një ide, një ëndërr që kurrë nuk arrin të shndërrohet në realitet. Qytetarët ose anëtarët e këtij grupi i nënshtrohen një sistemi të rreptë të kontrollit, që u kufizon qasjen në informacion të lirë dhe në mundësinë e vendimmarrjes personale. Gjithçka kontrollohet dhe manipulohet, nga mënyra e të menduarit deri tek sjelljet e përditshme, duke e bërë lirinë jo vetëm të largët, por edhe të pamundur për t’u perceptuar.
Sikur të gjithë të kenë shpresuar për një ditë më të mirë, për një liri të vërtetë, për një jetë pa pranga të padukshme, ëndrra mbetet e palëvizshme. Siç thotë edhe shprehja në imazhin e ngarkuar, “Demokraci, Ëndërr e pa prekur,” liria është një luks që mbetet larg për ta, duke u kthyer në një metaforë të pathyeshme për përpjekjet dhe ëndrrat e pafundme të tyre.
Ky realitet i hidhur na kujton se në botë ka ende shumë për të bërë për të arritur lirinë e vërtetë, një liri që është më shumë se një koncept, por një gjendje e mirëfilltë për secilin prej nesh.
Brikela Sulollari