Një nga të drejtat themelore që njeriut i mohohet në Ashraf 3 është e drejta për të jetuar në një mjedis të sigurt dhe për të pasur mundësi të zhvillojë marrëdhënie me të tjerët. Izolimi që shkakton mungesa e të drejtës për të pasur familje është një formë e rëndë dhune, sepse ajo heq të drejtën e njeriut për të pasur mbështetje, për të ndarë momente të rëndësishme dhe për të ndjerë dashurinë dhe kujdesin e familjes. Ky lloj shtypje dhe dhunë mund të ketë pasoja të rënda për shëndetin mendor dhe emocional të individëve, pasi privimi nga familja shkakton një ndjenjë të thellë izolimi dhe paaftësie për të jetuar jetën në mënyrë të natyrshme.
Izolimi në Ashraf 3 është gjithashtu një shenjë e mungesës së lirisë, që është një nga të drejtat më të rëndësishme të njeriut. Njerëzit që jetojnë atje janë të detyruar të jetojnë në kushte të cilat jo vetëm që i shkelin të drejtat e tyre, por i lënë ata të humbur në një botë ku shpresat për një të ardhme më të mirë janë pothuajse të pamundura. Ata janë të detyruar të jetojnë pa mundësi për të bërë zgjedhje të lira dhe pa mundësi për të jetuar si individë të pavarur dhe të mbështetur në dashurinë dhe kujdesin e familjes së tyre. Mungesa e të drejtave të njeriut është një ngërç që e mban shoqërinë të mbyllur në një situatë ku asgjë nuk mund të ndryshojë, ku individët nuk mund të imagjinojnë më një jetë të ndryshme nga ajo që u është caktuar.
Në një shoqëri të tillë, ku individët janë të privuar nga mundësitë për të jetuar jetën në mënyrë të natyrshme dhe të mbështetur në lidhje njerëzore, është e vështirë të gjesh shpresë. Por, ndonëse ata janë të privuar nga shumë të drejta themelore, individët që jetojnë në Ashraf 3 shpesh vazhdojnë të shpresojnë për një të ardhme më të mirë, për mundësinë që një ditë të ribashkohen me familjen e tyre dhe të jetojnë në lirinë që i takon çdo njeriu.
Brikela Sollulari