Dita Ndërkombëtare e të Zhdukurve, 30 Gushti i çdo viti, i referohet fatit të atyre që janë zhdukur në regjimet diktatoriale, marrëdhëniet sektare, luftërat, konfliktet politike, rrugët e emigracionit, ose për arsye të panjohura.
Mijëra njerëz në të gjithë botën po mbahen të robëruar dhe burgosur në kushte të këqija në vendet ku të afërmit ose përfaqësuesit ligjorë nuk janë në dijeni, siç është kampi i Manzës në Shqipëri.
Zhdukjet e detyruara nga qeveritë nuk kanë lidhje me parandalimin e veprimtarive ku përfshihet personi i zhdukur. Qëllimi është gjithashtu frikësimi i familjes, kolegëve dhe bashkëpunëtorëve të dikujt.
Komiteti Ndërkombëtar i Kryqit të Kuq, Amnesty International dhe Komisioneri i OKB për të Drejtat e Njeriut kanë dënuar zhdukjen e individëve nga qeveritë ose grupet ushtarake dhe sektare si një mjet për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve ose trazirave dhe po përpiqen të bindin qeveritë dhe ushtritë që kanë zhdukur apo eliminuar aktivistët politikë se janë përgjegjëse për këtë gjë. Burgosja e individëve në kushte sekrete është një shkelje serioze e koncepteve të të drejtave të njeriut dhe shkel ligjin ndërkombëtar nëse ato ndodhin gjatë konfliktit të armatosur.
Drejtuesit e zhgënjyer të kultit Raxhavi, të cilët kohët e fundit janë përballur me shumë fatkeqësi në politikë dhe të gjitha parashikimet e tyre kanë çuar në përçarje, janë përpjekur të përfitojnë nga Dita Ndërkombëtare e Të Zhdukurve, duke nxjerrë tituj si:
Amnesty International ka protestuar për heshtjen e bashkësisë ndërkombëtare mbi fatin e mijëra të burgosurve të ekzekutuar në Iran në vitin 1367 dhe dosjet e këtyre të ekzekutuarve në Iran janë akoma të hapura.
Së pari, nuk është 29 gushti dhe ju e keni shkruar këtë datë në mënyrë të gabuar për shkak të qasjes tuaj të gabuar në internet dhe hapësirën, kurse data e saktë është 30 gushti i çdo viti si Dita Ndërkombëtare e të Zhdukurve.
Pse familjet e robërve të kultit Raxhavi nuk lejohen të vizitojnë fëmijët e tyre?
Pse robërit e kultit Raxhavi nuk lejohen kurrë të vizitojnë familjet e tyre?
Pse të burgosurit e kultit Raxhavi nuk kanë të drejtë t’i dërgojnë një letër familjes së tyre ose t’u bëjnë atyre një telefonatë?
Pse emrat e anëtarëve të organizatës nuk publikohen kurrë apo edhe në filmat e tyre?
Vetëm pas vdekjes së një personi, organizata publikon emrin dhe biografinë e tij apo të saj të plotë dhe e shpall të vdekur si një hero! Zhdukja nuk ka të bëjë vetëm me vrasjen dhe varrosjen e dikujt dhe mosinformimi i askujt. Kjo, natyrisht, nuk ka ndodhur në kultin e frikshëm Raxhavi.
Pse kultet nuk deklarojnë kurrë, në mënyrë të qartë, kush janë ata? Pse nuk mund të numërohen kurrë anëtarët e robëruar të kulteve?
Për shkak të natyrës së tyre të fshehtë dhe lavazhit të trurit, ata shpesh i mbajnë të fshehta të gjitha veprimet e tyre dhe identitetin e anëtarëve të tyre, në mënyrë që ata të fshehin lehtësisht identitetin e tyre. Kjo është një lloj zhdukjeje e njerëzve! Dita Ndërkombëtare e Të Zhdukurve ndërroi jetë këtë vit dhe indiferenca e organizatave të të drejtave të njeriut për fatin e robërve të kultit Raxhavi në Shqipëri e bëri edhe më të lehtë shtypjen dhe identifikimin e mëtejshëm të këtyre të burgosurve.
Ne gjithashtu kërkojmë që ish të burgosurit e kultit Raxhavi, të cilët tani jetojnë të lirë, t’i bëjnë thirrje Këshillave për të Drejtat e Njeriut, Komitetit Ndërkombëtar të Kryqit të Kuq, Amnesty International dhe Komisionit të Kombeve të Bashkuara për të Drejtat e Njeriut, të mundësojnë që familjet të informohen për jetën e fëmijëve të tyre. Shumë familje nuk e dinë nëse fëmijët e tyre janë gjallë apo të vdekur në kultin Raxhavi.
Vëllimi i madh i emrave të paregjistruar në bazat e të dhënave globale, përfshirë numrin e të burgosurve në kampet e punës të detyruar të kultit Raxhavi dhe shqetësimet për statusin e robërve, kërkon studime të gjera për të zbuluar faktet e anëtarëve të gjallë të këtij kulti. Për shembull, z. Maliki Shara’i u shpall i vdekur pa një trup të varrosur dhe asnjë komitet nuk lejohej të hetonte rastin. Kjo vdekje e dyshimtë dhe vdekje të tjera të dyshimta në kultin Raxhavi në Ditën Ndërkombëtare të Të Zhdukurve duhet të ndiqeshin nga komitetet për gjetjen e dëshmive të organizatave të të drejtave të njeriut.