در مورخه ی 29 اردیبهشت ماه سال 1384 برابر با 19 مه 2005 میلادی سازمان دیده بان حقوق بشر که یکی از معتبرترین نهادهای بین المللی می باشد با انتشار گزارش 28 صفحه ای به شکلی مبسوط پرده از نقض حقوق بشر و رفتار غیر دموکراتیک سران مجاهدین (قتل کادرهای تشکیلاتی ناراضی و خواهان خروج از اشرف، طلاق های اجباری، جدا کردن کودکان از والدین و وادار نمودن افراد به اقامت دائمی در قرارگاه اشرف…) علیه اعضا و نیروهای خود برداشت که به سرعت مورد توجه رسانه های معتبر بین المللی و افکار عمومی قرار گرفت. این گزارش توسط خبرگزاری ها به سراسر جهان مخابره شد و سایت بی بی سی، رادیو فردا و صدای امریکا و… آن را منتشر نموده و با تعدادی از شکنجه شدگان و زندانیان کمپ اشرف و زندان ابوغریب در عراق مصاحبه نمودند. اکثر سایت های فارسی زبان نیز این گزارش را بازتاب دادند. در همان سال آقای جو استورک رئیس بخش خاورمیانه و شمال افریقای سازمان دیده بان حقوق بشر در مصاحبه ای گفت: " زندانیان سابق این سازمان می گویند که نمی توانند علیه رهبران سازمان کوچکترین انتقادی را بکنند. یکی از آنان آقای سبحانی است که از سال 1992 حدود هشت سال و نیم در زندان انفرادی در قرارگاه اشرف بوده و سپس به سازمان اطلاعات عراق در دوران صدام تحویل داده شد و مدت دو سال را در زندان ابوغریب سپری کرده است. آقای جو استورک همچنین معتقد است: اشتباه بزرگی است که بخواهیم سازمان مجاهدین را حمایت کنیم که خود ناقض حقوق بشر است " ماده 30 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح دارد: " هیچیک از مقررات اعلامیه حاضر را نمی توان به نحوی تفسیر کرد که برای دولتی یا گروهی یا فردی متضمن حقی شود که بنا بر آن، بتواند به فعالیتی دست زند یا کاری انجام دهد که هدف از آن از بین بردن حقی از حقوق و آزادی های مذکور در این اعلامیه باشد" حال در تاملی ژرف بر نامه ی آقای عبدالله صفا بخش (گورکی) می توان بوضوح رفتار بازدارنده ی سران مجاهدین و اعمال محدودیت های تشکیلاتی از سوی آنان در راستای پایمال کردن حقوق انسانها را به سادگی دریافت. وقتی دو برادر امکان ارتباط و تماس را طی بیست و هفت سال نداشته باشند در حقیقت حکایت تلخ و درخوری ست از اقدامات غیر دموکراتیک و نافی آزادی آدمی و اخلاق مدنی. خواسته ی مشخص، روشن و قانونی آقای عبدالله صفابخش (گورکی) این است که سران مجاهدین اجازه تماس تلفنی به برادرش آقای عبدالرحمن گورکی را پس از بیست و هفت سال بدهند تا آنان از وضعیت همدیگر با خبر شوند و از نگرانی و بی خبری و بلا تکلیفی رهایی یابند؟!! آیا سران مجاهدین و رهبر عقیدتی آن چنین امکانی را با نیم نگاهی به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر برای اعضای خانواده ی محترم آقای صفابخش (گورکی) فراهم خواهند ساخت؟ این پرسشی ست که سران مجاهدین می بایست بدان پاسخ منطقی و معقول دهند؟ آرش رضایی 
خدمت برادر ارجمندم عبدالرحمن گورکی سلام
امیدوارم حالت خوب و تندرست باشید باری برادر جان از اینکه مدت 27 سال است از صحت و سلامتی شما خبر نداریم بسیار نگران از شما تقاضا دارم به محض رسیدن این نامه با خانواده خود تماس بگیرید و ما را از این نگرانی نجات دهید. ضمناً اگر خبر ندارید بدان با کمال تاسف پدر و مادرمان در قید حیات نیستند ما منتظر خبر صحت و سلامتی شما هستیم.
شماره تلفن تماس 6223515-0482
09144817615
به امید دیدار – برادرت عبدالله صفابخش
تاریخ 18/9/1389 رونوشت:کمیته صلیب سرخ
