" عبارتی که معمولاً برای توصیف این گروه (مجاهدین خلق) به کار برده می شود "تروریست" است ولی به اعتقاد من از مفهوم " تروریست " بکرات و گاه به شکل نادرست استفاده شده و بنابراین ممکن است شناخت کامل و دقیقی از مجاهدین خلق ارائه ندهد.
این گروه بیشتر شبیه به فرقه بسته ای است که نفرات آن حاضرند به هر شکل و هر قیمت فرمانهای رهبرشان را اجرا کنند.
سازمان مجاهدین خلق تاکنون چندین بار سیاستها، روشهای فعالیت و حتی مناسبات درونی خود را تغییر داده و در نهایت آنچه اکنون تحت رهبری مسعود رجوی باقی مانده، نفراتی اند که به شکل کور از رهبری تبعیت می کنند و حاضرند به خاطر او بکشند، بمیرند و حتی خودکشی کنند؛ اینها همه مختصات یک فرقه بسیار سازمان یافته است "
بخشی از مصاحبه ی بی بی سی با پژوهشگر ایرانی و استاد دانشگاههای معتبر امریکا دکتر یرواند آبراهامیاندیر زمانی ست که فرقه ی مجاهدین به خانواده های اعضای خود همچون یک دشمن و مزدور می نگرد؟ این نگرش محصول شرایطی ست که در یک سال اخیر بویژه پدید آمده است. از دیماه پارسال تاکنون خانواده ها به شکلی مستمر و مداوم در درب ورودی اشرف حاضر شده و مطالبات مشروع و قانونی خویش را طرح می کنند. آنان درخواست ملاقات با عزیزان، فرزندان و بستگانشان در اشرف را دارند. این موضوعی آزار دهنده برای سران فرقه ی مجاهدین است. رهبر عقیدتی مجاهدین و همسرش سعی دارند با پروپاگاندا و حاشیه پردازی موضوع حضور خانواده ها در درب ورودی اشرف را حرکتی سیاسی و حتی امنیتی جلوه دهند تا شاید مانع رساندن پیام خانواده ها به افراد مستقر در کمپ اشرف شوند. سران فاشیست مجاهدین تجربه ی تلخی از استقرار خانواده ها در درب اشرف دارند. متناقض شدن افراد و کادرهای مجاهدین سپس فرار آنها و پیوستن به خانواده ها در درب ورودی اشرف علیرغم کنترل همه جانبه تشکیلاتی از سوی مسئولین فرقه، واقعیت دردناکی برای رهبران ستیزه جوی مجاهدین است.
طی روزهای اخیر در سیمای آزادی تبلیغات وسیع و سیستماتیک بر علیه حضور خانواده ها در درب اشرف جریان دارد. رهبران فرقه ی مجاهدین در صدد هستند تا بر موج جریان آزاد اطلاع رسانی سوار شده و با تحلیل ناراست و غیر واقعی مطالبات و خواسته های مشروع خانواده ها را تحت الشعاع قرار دهند. اما آیا آنها خواهند توانست حقیقت را وارونه جلوه دهند؟ آیا استفاده از ادبیات لمپنی، شانتاژ و یا تهمت و انگ زدن به خانواده ها راه به جایی خواهد برد؟
متاسفانه رویکرد فاشیستی سران مجاهدین زائیده و محصول ساخت ذهنی دگماتیک است در چنین طرز تفکری نمی توان انتظار داشت که رهبران مجاهدین بتوانند با رویدادها و تحولات پدید آمده به درستی مواجه شوند و سعی کنند تا راهی برای "برون رفت" از وضعیت اسف باری که در آن گیر کرده اند، بیابند. آنها طبق روال معمول همه ی تلاش خود را برای حفظ حصارهای ذهنی و فیزیکی افراد مستقر در اشرف خواهند کرد و از هر گونه ارتباط و تماس کادرهای تشکیلاتی با دنیای پیرامونی واهمه و ترس خواهند داشت. اما چنین وضعیت تراژیک تا کی ادامه خواهد داشت؟ وقتی خانواده ها عزمی راسخ دارند تا دستیابی به خواسته های قانونی و مشروع خویش از مبارزه برای رهایی و نجات عزیزان تحت اسارتشان در اشرف ناامید و مایوس نشوند.
آرش رضایی