هر چه زمان میگذرد و سن و سال رجوی ها بالاتر می رود،روغن اطلاعیه هایشان نیز بیشتر و داغ تر می شود.گویا خارج نشینی در دوران بازنشستگی و گشت و گذار در سواحل بی خطر اروپا، برهیجانات افزوده و از تعقل و منطق گرایی کاسته است.آخرین گونه از اطلاعیه های طنزمدار مریم رجوی خطاب به "مردم عراق" است.یعنی خطاب به همان؛ "5 میلیون و 200 هزار در سال 85،3 میلیون شیعه در سال 87 و 480 هزار تن از مردم دیالی در سال 89." نه یک رقم بیشتر و نه یک رقم کمتر! اینگونه خرمردرندی از زنی که ادعای سواد و اطلاع از آمار جمعیت عراق دارد و زمانی دوست دختر "ساجده خانم" صدام بود بعید بنظر می رسید.چونکه با گذشت 4 سال پس از1385 حتما عدد و رقم بالاتر رفته و بدلیل مشغله فراوان در فتوشاپ کردن اوضاع ایران احتمالا ایشان را بی خبر گذاشته اند.از طرفی شاید فروریختن کاخ های رنگارنگ دیکتاتورهای عرب وابسته به غرب درجه بازیگوشی ایشان را بالاتر برده و حساب و کتاب را از دفتر ایشان خارج کرده باشد. از این رو انصاف بخرج داده و رقم اضافه شده را در فاکتور وارد نمیکند. از طرفی شاید توهم زایی مزدبگیری مانند "جبوری" که زمانی گفته بود "مردم عراق در حسرت رئیس جمهوری مانند خانم رجوی هستند"، کارساز شده و ایشان را درتخیل رقابت با "مالکی" و "احمدی نژاد" وارد عمل کرده است.تا همزمان با نتیجه نگرفتن از ساخت و توزیع کوکتول مولوتوف در تهران،روی تخته پاره مردم عراق سوار شده و بزبان آنان یا از زبان آنان به داستانسرایی بپردازد. ظاهرا عجیب بنظر می رسد که دوز توهمات اینقدر بالا رفته، سرتاپای ایشان را درنوردیده و او را از هر نوع محتوی واقعی خالی کرده باشد.اطلاعیه اخیر ایشان نشان می دهد او و همسر غائب اش در دروغگویی و فریبکاری سرآمد و زبانزد اهالی منطقه و بخصوص در بین مردم عراق هستند.کسانیکه خود از متهمان اصلی کشتار مردم عراق می باشند بجای پاسخگویی به حکومت و مردم عراق، با وقوع چند رشته تظاهرات اعتراضی عدالتخواهانه که ربطی به فرقه ایشان نداشته است و در اغلب کشورها وجود دارد با شبهه سازی "روز خشم" خواهان سقوط دولت قانونی مردم عراق می باشند.معلوم نیست که ایشان صاحب خانه مردم عراق هستند یا آنها! البته این هم طبیعی است که وقتی جماعتی قانون شکن و تروریست با انواع لطایف الحیل دستشان از مردم ایران کوتاه مانده است بجان عراقی ها بیافتند و آتش نا امنی آنجا را دامن بزنند.حق و حقوقی که این خانم در اطلاعیه اش یاد کرده و از آن تحت عنوان "حقوق بیغما رفته" نام می برد،سال ها است که توسط خود ایشان در همان سرزمین و در دو وجب خاک عراق بنام "پادگان اشرف" پایمال شده و رویش را با تزویر و ریا پوشانده اند.اگر او اینقدر شهامت دارد که می تواند از حقوق عراقی ها دفاع کند ابتدا باید در دادگاه عدل و عدالت آنان به جنایات وحشیانه ارتش خصوصی صدام حسین پاسخ بدهد.ارتشی که فرمان آتش عملیات های آن را مریم رجوی بهمراه مسعود رجوی صادر می کرد. گذشته از این، احتمالا ایشان مدعی رهبری انقلاب سرخ عراقی ها نیز هستند.که برایشان "روز خشم" تعیین کرده ودر قیاس با مصر و لیبی و تونس خواهان جارو کردن حکومت دست نشانده در عراق شده اند.معلوم نیست کدامیک از حرف های ایشان را باید باور کرد؟"حکومت طلسم شکسته ایران" که از 30 سال پیش در حال فروپاشی است چگونه توانسته است حکومتی دست نشانده از نوع خود در عراق برپا کند؟و اگر برخلاف قدرت نمایی های خیالی رهبران مجاهدین چنین بوده و چنین است، چرا آمریکایی ها در حالی که سیاست های استراتژیک عراق را تعیین و رقم زده اند تن به چنین ذلتی در قبال "حکومتی لرزان و غلطان" داده اند؟ تاریخ 30 سال گذشته ایران نشان داده است که یک بام و چند هوای رجوی ها را زیاد نباید جدی گرفت. بیکاری و صدور اطلاعیه از "اورسوراواز" کار همیشگی و همراه با ولخرجی های زیاد آنها است.اگر از مردم عراق بپرسند که این خانم تا کنون چند اطلاعیه به اسم عراقی ها داده و شما از آن خبری دارید یا نه؟ احتمالا پاسخ این خواهد بود که مگر این خانم به عراق برگشته و در دادگاهی محاکمه شده است؟!چرا که عراقی ها تا کنون ثابت کرده اند آخرین تتمه های باقیمانده از صدام حسین را تا به محاکمه و غلط کردم گویی سیاسی و تاریخی نکشانند ول کن آن نبوده اند.و اتفاقا دور نیست "روز خشم " عراقی های بجان آمده از جنایت مجاهدین و رجوی ها که سوروساط آنان را از" پادگان اشرف" جمع کرده و برای همیشه در کنار صدام حسین دفن نمایند.
محمد علوی