روز سه شنبه وزارت دفاع عراق از جدایی سه تن از سرکردگان سازمان محاهدین خلق خبر داد که پس از فرار از اردوگاه خود را به مقامات عراقی تسلیم نموده اند، این درحالی است که این افراد رهبران سازمان را به مداخله در امور عراق و آموزش استفاده از سلاح به ساکنین پادگان اشرف به منظور حمله به نیروهای عراقی متهم نمودند. علاوه بر این طبق گفته این افراد سرکردگان این سازمان عناصر عراقی را جهت آموزش آنها و گنجاندن این عناصر در بخشهای مختلف دولت عراق به منظور حمایت از باقی ماندن سازمان در داخل کشور، جذب می نمایند. سخنگوی وزارت دفاع عراق در یک کنفرانس مطبوعاتی که سومریه نیوز در آن حاضر بود اظهار داشت: "سه نفر از سرکردگان سازمان خلق توانسته اند به همراه ده نفر دیگر از پادگان اشرف فرار کنند". او در ادامه افزود: "افرادی که از سازمان جدا شده اند جزو رهبران اصلی سازمان به نام های مریم سنجابی، عبد اللطیف شاردری و برات کیخائی هستند". عسکری اظهار داشت: "طبق گزارشها و اطلاعات موثق به دست آمده از اردوگاه عراق جدید – که پیش از این نام آن اردوگاه اشرف بود – تعداد زیادی از ساکنان این اردوگاه تلاش دارند با فرار از اردوگاه از عراق خارج شوند. او همچنین گفت ده ها تن از این افراد توانسته اند با فرار از اردوگاه و از دست مسوولان آن، خود را برابر دریافت کمک به دولت عراق تسلیم نمایند". سخنگوی وزارت دفاع عراق اظهار داشت: "دولت عراق با نگاهی انسان دوستانه به این افراد می نگرد و قصد دارد به هر طریقی برای تسهیل کارها و تمایلات آنها با آزادی کامل و با هماهنگی با سازمان های بین المللی و کشورهای دوست، به این افراد کمک کند". او همچنین تاکید کرد: "دولت عراق در این مسیر حرکت می کند و به ساکنان این اردوگاه کمک می نماید تا طبق میل و خواسته خود از عراق خارج و به جایی که تمایل دارند بروند". از سوی دیگر برات کیخائی از جمله سرکردگان سازمان خلق که از سازمان جدا شده در این کنفرانس خبری اظهار داشت: "جان مردم و کشته و زخمی شدن افراد درون پادگان در حوادث اخیر برای سازمان مهم نیست، چرا که به اعتقاد سازمان این افراد جزو کادر اصلی سازمان نبوده و افراد عادی محسوب می شوند. او خاطر نشان ساخت که سرکردگان بلندپایه سازمان به قوانین دولتی که میزبان آنها ست، اهمیت نداده و به آن بی احترامی می کنند". کیخائی در ادامه افزود: "مسعود رجوی رهبر سازمان همواره این سخن را تکرار می کند که خواهان جنگ بوده و اگر جنگی صورت نگیرد خودش جنگ را می سازد". این مسئول جداشده سازمان خلق گفت: "رجوی در اوایل سال های پس از جنگ برای جذب عناصر عراقی به منظور آموزش و گنجاندن آنها در برخی از بخش های دولتی عراق فعالیت می کرد". او افزود: "هدف رجوی از این کار باقی ماندن در داخل کشور عراق از طریق افراد حامی وی بوده است". کیخائی خاطر نشان ساخت: "رجوی" به منظور برقراری روابط اجتماعی با مردم عراق کمیته ای را در داخل اردوگاه تشکیل داد و برخی از ساکنین عراقی را جذب نمود و به آنها حقوق و پاداش هایی به منظور فعالیت علیه دولت عراق اعطاء نمود". او در ادامه افزود: "رجوی از طریق ارسال پست الکترونیکی به این نیروهای عراقی با آنها ارتباط برقرار میکرد و از آنها می خواست تظاهراتی را در برخی از مناطق کشور برپا کنند". خاطر نشان می سازد: "در حال حاضر کار و فعالیت یک سوم اعضای سازمان برقراری ارتباط با مردم عراق و برخی از شخصیت های سیاسی این کشور به منظور کسب تاییدیه از سوی آنها جهت باقی ماندن در داخل خاک عراق می باشد". از سوی دیگر "عبداللطیف شاردری" یکی دیگر از مسئولین جداشده سازمان خلق گفت: "در سن 15 سالگی وارد سازمان شدم و به مدت 25 سال پست های مهمی را به عهده گرفتم و به خاطر فشارهای وارده در طول این سالها، تصمیم گرفتم از این سازمان جدا شوم". او در ادامه افزود: "اعضای سازمان در طول 8 سال اخیر نتوانسته اند به صورت آزاد صحبت کنند". شاردری در ادامه تصریح کرد: "سازمان ما را به منظور جنگ علیه دولت عراق در داخل اردوگاه آماده می کرد". او خاطر نشان ساخت: "در داخل پادگان آموزش هایی در خصوص نحوه درگیری با نیروهای عراقی و مصادره اسلحه از آنها صورت می گرفت تا جایی که سازمان در امور مختلف عراق از جمله در برپایی تظاهرات و ایجاد ناامنی و خشونت در کشور مداخله می نمود". این فرد جداشده از سازمان خلق گفت: "این در حالی است که رهبر سازمان بارها در محافل بین المللی بر عدم استفاده از سلاح و برگزاری انتخابات آزاد تاکید کرده است". او در ادامه تاکید کرد: "رهبران سازمان مجاهدین خلق از جمله رجوی، تنها به مبارزه و درگیری مسلحانه اعتقاد دارند و همواره اینطور به اعضای سازمان القاء می کنند که بار دیگر دولت عراق برای مبارزه به آنها سلاح خواهد داد". "شاردری" گفت: "رهبران سازمان تنها به عملیات انتحاری و جنگ خونین اعتقاد دارند و از آن به عنوان یک اصل برای سازمان استفاده می کنند تا جایی که عملیات مسلحانه یکی از مهم ترین ارکان ایدئولوژی این سازمان محسوب می شود". از سوی دیگر "مریم سنجابی" یکی از مسئولین جداشده سازمان خلق در کنفرانس مطبوعاتی گفت: "من جزو کادر اصلی رهبران سازمان مجاهدین خلق و همچنین عضو شورای ملی مقاومت بودم اما پس از مشاهده تجربه تلخ 20 ساله خود در داخل سازمان از آن جدا شدم. او در ادامه خاطر نشان ساخت: "رهبر سازمان مسعود رجوی نظر و ایده هیچ یک از افراد سازمان را جز نظر خود نمی پذیرد. او از 30 سال پیش تا به امروز اینگونه عمل کرده و روز به روز مستبد تر می شود". سنجابی در ادامه تصریح کرد: "اعضای سازمان از 25 سال پیش از ساده ترین حقوق انسانی برخوردار نبودند". او گفت: "شاکله داخلی سازمان اجازه ابراز نظر را به افراد سازمان نمی دهد و از طرف دیگر آنها نمیتوانند با خانواده خود هیچ گونه تماسی چه با موبایل و چه با اینترنت داشته باشند". این عضو جدا شده از سازمان اظهار داشت: "سازمان از شکل گیری خانواده و به وجود آمدن کودکان جلوگیری کرده و مانع ازدواج و ارتباط میان اعضاء می شود". او همچنین گفت: "تعداد افراد این سازمان 3400 نفر است که در برابر 80 میلیون نفر ایرانی که در برابر آنها ایستاده، بسیار کم می باشد". او در ادامه می افزاید: "هر که از سازمان جدا شود محکوم به اعدام است، این چیزی است که رجوی بارها آنرا تکرار کرده است، من در سالهای گذشته شاهد بودم که دو نفر از دوستانم که از رده های بالای سازمان بودند، به همین دلیل کشته شدند، گذشته از این برخی از مسئولین بلند پایه سازمان نیز درون پادگان زندانی هستند". او در ادامه سخنان خود بیان داشت که بسیاری از اعضای سازمان تمایل دارند از این پادگان خارج شوند اما از ترس جان خود قادر به انجام این کار نیستند. این سرکرده جدا شده به این نکته اشاره کرد که سازمان بعد از سال 2003 عناصری در اختیار دارد که می تواند از طریق آنها در امور داخلی عراق دخالت کند او همچنین گفت: "به منظور این کار کمیته هایی تشکیل شده که از جمله آنها کمیته موسوم به"کمیته برقراری روابط با عراقی ها" است که هدف راهبردی و سیاست آن دخالت در امور داخلی عراق از قبیل جذب همکاری داخل عراق و نیز ایجاد مشکل در جامعه عراق است که با هزینه کردن اموال هنگفت انجام می شود". سنجابی سازمانهای انسانی بین المللی را به ارائه کمک به اعضای ساکن داخل اردوگاه به منظور رهایی یافتن از این سازمان فرا خواند. او همچنین درخواست کرد که این سازمانها با اعضای داخل پادگان که به صورت انفرادی و آزادانه اسیر می باشند گفتگو کند و با خارج کردن آنها از عراق آنها را به وطن اصلی شان بازگردانند.
مساله بحرانی حضور عناصر سازمان خلق در عراق، این روزها شکل دیگری به خود گرفته است، به نظر می رسد پرونده افرادی که پس از تغییر نظام عراق، گاهی با قدرت ظاهر می شوند و گاهی از دیده ها پنهان می گردند، با صدور مصوبه دولت عراق مبنی بر اخراج سازمان تا پایان سال جاری در حال رسیدن به نتیجه است. طبق این حکم سازمان خلق تروریستی بوده و مردم عراق را به قتل می رسانده است. علاوه بر این وزارت دفاع عراق نیز حکمی را مبنی بر تشکیل یک کمیته تحقیق و بررسی درباره حوادثی که در پایان هفته گذشته در پادگان اشرف رخ داد صادر نموده است؛ چرا که وزارت دفاع نسبت به سوء استفاده سازمان از آشوب به وجود آمده برای کشتن برخی از اعضا که قصد فرار از اردوگاه را داشتند، شک و تردید دارد. در این درگیریها یک نفر از عناصر سازمان ایرانی خلق کشته و 12 نفر دیگر مجروح شده اند علاوه بر این 13 تن از اعضای ارتش عراق از جمله 5 افسر – که یک تن از آنها سرهنگ دوم بوده- در اثر این درگیری ها مجروح شده اند. این درحالی است که سازمان ایرانی خلق از کشته شدن 28 نفر و مجروح شدن 300 نفر دیگر از عناصر خود در پی درگیری با نیروهای امنیتی عراق خبر داده است. در همین حال دولت عراق بر مجروح شدن 5 تن از نیروهای امنیتی خود تاکید نموده و خاطر نشان ساخت که دستگاههای امنیتی پس از به وجود آمدن آشوب توسط عناصر سازمان، امنیت را در محوطه پادگان اشرف برقرار ساختند. سازمان عفو بین الملل در گزارش روز شنبه خود دولت عراق را به کشتن دست کم 30 نفر از عناصر سازمان ایرانی معارض مجاهدین خلق و همچنین مجروح کردن برخی از افراد با شلیک گلوله متهم نمود. طبق این گزارش ارتش عراق در تلاش برای سرکوب نمودن اعتراضات اعضای این سازمان علیه نیروهای عراقی در پادگان اشرف در استان دیالی بودند. خاطر نشان می سازد سازمان مجاهدین خلق در سال 1965 با هدف سرنگونی نظام شاهنشاهی ایران تاسیس شد و بعد از آن در سال 1979 با نظام (جمهوری اسلامی) به مخالف پرداخت؛ بسیاری از عناصر سازمان در دهه هشتاد در خلال جنگ ایران و عراق به عراق پناه بردند. سازمان مجاهدین خلق به منزله شاخه نظامی شورای ملی مقاومت ایران که مقر آن در فرانسه است می باشد؛ شایان ذکر است که این شورا در ژوئن سال 2001 برائت خود را از اعمال خشونت اعلام داشت. مساحت اردوگاه اشرف 50 کیلومتر مربع بوده و در آن بیش از 3400 ایرانی مخالف دولت کشورشان سکونت دارند. دولت عراق پس از به عهده گرفتن مسوولیت امنیت این اردوگاه از سوی نیروهای آمریکایی، نام پادگان را به اردوگاه "عراق جدید" تغییر داد و اقدامات شدید امنیتی را در پیرامون آن اجرا نمود. السومریه – ترجمه بنیاد خانواده سحر