خوانندگان محترم و شریف سایت نجات، هموطنان آزاده در داخل و خارج کشور، جداشدگان آزاده مقیم داخل و خارج کشور، چنانچه مطلع هستید سازمان تروریستی مجاهدین در ترس و واهمه از نبود سیاج (سیم خاردار) در ضلع شمال که بواسطه پیشروی نیروهای عراقی به مرز خیابان 100 اسارتگاه اشرف تغییرکرده و امکان وسیع فرار را برای اعضای گرفتار در فرقه افزایش داده است، بشدت نگهبانی اضلاع اشرف را با افزایش نگهبانان و گماردن تیم های کمین در مابین محل های نگهبانی تقویت کرده وهراس ذلت وار خود را از اراده آزادی هرچه سریعتر نفرات داخل اشرف به نمایش گذاشته است. لجن گویی های کفتار رجوی یعنی مریم برای بخاک و خون کشیدن سرنوشت نفرات اشرف مرتبا در چند موضع گیری وی بصراحت بیان شده و بیم آن میرود فرقه در یک دست و پازدن حقیرانه با به کشتن دادن اعضا پشت بند موج سواری را برای سران خارج نشین تدارک ببیند. علیرغم اینکه بقول روش های تحلیل مجاهدین واقعیت های زیر تحقق یافته است : 1- در نقطه جدید به هر حال موضعگیری امریکا برای رفتن مجاهدین ازاشرف بیرونی شد.
2- قاطعیت در تفهیم جدیت دولت عراق به استیونسون و دوستانش بابت قطعیت تخلیه اشرف تا آذرماه 1390 انجام شد.
3- کمیساریای پناهندگان سازمان ملل ادعا نمود دولت های اروپایی عملا گفته اند بصورت گروهی نمی توانند مجاهدین را بپذیرند.
4- همزمانی خروج نظامیان امریکایی با گروه مجاهدین از عراق پتانسیل دفع فرقه را افزون نموده است. ولی باز می توان گفت اظهارنظرهای چند مردک مواجب بگیر شامل نفرات بازنشسته ارتش امریکا و یا رجال معلوم الحال دولتی 10 تا 15 سال پیش، دیگر مساعدتگر وضعیت سازمان به گل نشسته مجاهدین نمی توانند باشند. ولیکن وظایف انسانی و وجدانی و سیاسی بر یکایک ما حکم می کند با هزاران بار گلوله باران فرهنگی و سیاسی و حتی اجتماعی یعنی افشارگری های اساسی از خیانت های مجاهدین درایران و کشور عراق و جدیت در پیگیری شکایت های مطرحه جداشدگان علیه سران و تشکیلات مخوف رجوی این لحظات آخرین را از آنان گرفته و با اقتدار پیروزی درهم شکستن اردوگاه اشرف را حتی پیش از آذر 90 بچشیم.