مریم رجوی به نیروهای خود خصوصا به زنان دستور داده است که تحت هیچ شرایطی اشرف را ترک نکنند و آماده شهادت باشند! موضوعی که پیش بینی آن کار سختی نبود!
اکنون که زمان در حال سپری شدن است و کمتر از یکماه به پایان سال میلادی جاری یعنی ضرب الاجل معین شده توسط دولت عراق باقی نمانده است، نیروهای مجاهدین بجای اینکه خودشان را با شرایط موجود تنظیم کنند و به فکر نجات جان نیروهای خودشان باشند مثل همیشه با سیر کردن در هپروت خودشان و با افتادن به دست و دامن امریکا و راه اندازی تظاهرات در مقابل کاخ سفید بدنبال لغو این ضرب الاجل هستند! واقعا مجاهدین به نواختن شیپور از سر گشاد آن عادت دارند.از طرفی دولت عراق برای خود نیروهای امریکایی زمان معین کرده است که بایستی کشورشان را ترک کنند ازطرفی مجاهدین دست به دامان امریکاییها شده اند تا حفاظت از اردوگاهشان را بعهده بگیرند! اما سوال جدی از خانم رجوی اکنون اینست که روی چه حسابی از نیروهای به پای تو سوخته و ساخته ات خصوصا زنان خواسته ای به هر قیمت اشرف را ترک نکنند؟ مگر مشکلی با پخش و پلا شدن این نیروها داری؟ مگر خودت نمیگفتی هر کدام از شما چه زن و چه مرد بمانند یک مسئول اول سازمان هستید و در هر شرایطی سازمان را نمایندگی می کنید؟ اکنون ترس تو ازچیست که پیام داده ای که مبادا اشرف را ترک کنید و بمانید و کشته شوید ولی تک و جدا نیفتید؟! نکند از این میترسی که با خارج شدن این نیروها از زیر چتر تشکیلاتی فرقه ات، دیگر امکان جمع و جور کردنشان را نداشته باشی و سرت بی کلاه بماند؟ یا اینکه شاید این ترس تمام وجود کثیفت را فرا گرفته است که با خارج شدن نیروها بخصوص زنان، تمام گندکاریهای سالیان سال در این اردوگاه جهنمی بیشتر و بیشتر بر ملا شود؟ نکند میترسی که اگر تا امروز فقط خانم بتول سلطانی پرده از رذالت و کثافات اخلاقی رجوی برداشت با پخش شدن زنان، ده ها و صدها گزارش از این نمونه فاش شود؟!
اما سوال دیگرم این بود که (مریم خانم حیف از تو نیست در فرانسه زیر این همه فشار طاقت فرسا هستی؟!!) چرا حالا که قرار است همه شهید شوند خودت هم تشریف نمی آوری در صحنه باشی؟ تو که اینهمه ادعا میکردی که ای کاش میتوانستم در جنگ رو در رو شرکت کنم حالا امکان اینکه به آرزویت برسی فراهم شده است. لذا تا زمان را از دست نداده ای، بیا عراق که اگر خدای ناکرده دوباره کشته کشتاری براه افتاد شما و دختر خانمت بروید در صف اول! البته میدانم چون تو همیشه کارهای سخت و پر خطر را انتخاب میکردی، فرانسه و ویلای اوور را هرگز رها نمیکنی! یک سوال دیگر هم دارم: فکر نمیکنی بجای اینکه اینهمه پول هزینه کنی و بدهی به نمایندگان دست چندم و از کار برکنار شده اروپایی و امریکایی برای آمدن جلوی دوربین تا از ماندن شما در اردوگاه عراقی ها حمایت کنند، این پول را هزینه میکردی این نیروهای زبان بسته را از آن جهنمی که درش گیر کرده اند نجات بدهی؟ باور کنید که اینطوری لااقل دعای همان نیروها همیشه بدنبالت هست!
خطاب به خانم رجوی: عاقبت آب حمام بودن، رفتن به ته فاضلاب است! و تو سرنوشتی جز این نداری! بجای اینکه بیرون گود بنشینی(آنهم خیلی بیرون و دور) و پیام مقاومت کنید و شهید شوید را به نیروهای درقفس حبس شده ات بدهی، بیا تصمیمی عاجل برای سرنوشتشان بگیر! انشالله که داستان ختم به خیر شود و خونی از کسی ریخته نشود ولی بدان که اگر خونی ریخته شد اولین و آخرین مسئولش خودت هستی! وملت ایران این جنایات و خیانتهای تو و اربابانت را فراموش نخواهند کرد!
باقری