هرولد لاسول نظریه پرداز برجسته، ارتباطات را جستجوی پاسخی به این پرسش توصیف کرده است " چه کسی چه چیزی را از کدام کانال به چه کسی و با چه تاثیری می گوید؟ " در دنیای سیاست نمی توان برای همیشه از پروپاگاندا و فریبکاری به مثابه شیوه ای تاثیر گذار بر مخاطبین استفاده کرد. سیمای به اصطلاح آزادی در روزهای اخیر سعی بیهوده دارد تا واقعیت ها را کتمان و وارونه نمایی کند.
ضرب الاجل دولت منتخب و دموکراتیک عراق در حال اتمام است. قرائن و شواهد نشان می دهد سران مجاهدین حاضر نیستند تا قرارگاه اشرف را بر اساس میل باطنی خویش تخلیه کنند. ماهها پیش یونامی پس از رایزنی و مذاکره با مقامات عراق برای تخلیه افراد مستقر در اشرف از طریق راههای مسالمت آمیز اعلام آمادگی کرد اما سران مجاهدین با طرح مسائل غیر قانونی و مغایر با قوانین شناخته شده از جمله درخواست پناهندگی به شکلی گروهی و تاکید بر مصاحبه با نفرات در اشرف سعی کردند فرصت ها را از بین ببرند آنها در واقع می خواستند بدینسان بر ابهام ها بیافزایند و اسارتگاه اشرف را همچنان حفظ کنند شاید سمت و سوی تحولات منطقه ای و بین المللی به نفع آنان جریان یابد و توپ را به زمین دولت عراق انداخته تا روزنه ای برای رهایی از وضعیت موجود بدست بیاورند. در هر حال دولت عراق به ترفندها و شگردهای سران مجاهدین اشراف کامل دارد لذا بر تصمیم نهایی خویش پایفشاری می کند. قرارگاه اشرف زمین غصب شده ای ست که مجاهدین تمایلی برای بازپس دادن آن ندارند این یک واقعیت است. در شرایط کنونی مجاهدین چون کارت سوخته ای برای سیاستمداران امریکایی بشمار می آیند آنها نشان داده اند که حاضر نیستند بیش از این برای مجاهدین هزینه کنند. اگر چه رهبر عقیدتی مجاهدین این موضوع و نکته ی مهم را درک نکند و همچنان در توهمات خویش بسر برد. در واقع مقامات دولت عراق با بردباری و صبورانه طی بیش از هشت سال مجاهدین این متحدان استراتژیک رژیم منفور و مستبد صدام را تحمل کرده اند حال شرایط تغییر کرده است دولت امریکا توجیه منطقی برای تحت فشار قرار دادن مقامات عراقی ندارند. وقتی مجاهدین در لیست تروریستی وزارت امورخارجه امریکا ابقا می شوند دیگر منطق روشنی برای حمایت از حضور دارودسته ی رجوی در قرارگاه اشرف وجود نخواهد داشت. پر واضح است کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز به این موضوع پی برده اند که مجاهدین یک معضل و مشکل اساسی برای دولت عراق هستند. آنان اصرار دولت عراق را برای تخلیه قرارگاه اشرف از سوی ستیزه جویان و تروریست های خشن و بیرحم مجاهدین درک می کنند. در چنین شرایطی چرا باید سیمای به اصطلاح آزادی با پروپاگاندا و هیاهوی جنون آمیز سعی کند مانع اعمال حاکمیت دولت دموکراتیک عراق گردد؟ آیا چنین تبلیغات جنون آمیزی راه به جایی خواهد برد؟ یا منجر به ضد تبلیغ می گردد و ماهیت واقعی و فاشیستی سران مجاهدین را برای همگان و خانواده های افراد مستقر در اشرف روشن و مشخص می کند؟ سران مجاهدین در تلاش مذبوحانه هستند تا با خریدن زمان و فرصت، شاید تحولات سیاسی و منطقه ای به نفع آنان رقم بخورد تا همچنان کادرهای تشکیلاتی مجاهدین را در بی خبری کامل نگه داشته و از دستیابی آنان به جهان آزاد ممانعت کنند. آنان به خوبی می دانند در صورتی که کادرهای تشکیلاتی مستقر در اشرف از حصارهای ذهنی و فیزیکی رهایی یابند ریزش فراگیر و انشقاق درون تشکیلاتی گریزناپذیر و امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. بی شک، مسئولیت حفظ جان تک تک اعضای افراد مستقر در اشرف بر عهده رهبران مجاهدین است و اتخاذ مواضع نابخردانه و یا تحریک افراد مستقر در اشرف که از تحولات جاری کمترین اطلاع و آگاهی ندارند برای ایجاد تنش و درگیری فیزیکی با پلیس عراق در پایان فرصت داده شده برای تخلیه اشرف در حقیقت تلاش مذبوحانه و غیر اخلاقی ست که بایستی خود پاسخگو باشند. خانواده های افراد مستقر در اشرف در ایران و سراسر دنیا در تماس با دفاتر انجمن نجات در سراسر ایران از درخواست صریح و شفاف برای خروج بستگان و فرزندان خویش از اشرف سخن می گویند آنان از تلاش های یونامی برای مصاحبه ی تک به تک و در شرایطی آزاد و بی استرس در خارج از اشرف حمایت همه جانبه کرده اند و از شکستن دیوار آهنین اشرف و تخلیه افراد از آن بشدت پشتیبانی می نمایند. سردمداران مجاهدین باید آگاه باشند در چنین شرایط حساس و سرنوشت ساز خانواده های عضو انجمن نجات از درخواست صریح و روشن خود سخن گفته اند و میبایست به خواسته ی قانونی و مشروع آنان اهمیت داده شود. آرش رضایی