مارتین کوبلر، سفیر سازمان ملل در عراق، از اعضاء سازمان مجاهدین خلق خواسته است که به مقرّ قبلی سازمان ملل در نزدیکی فرودگاه بین المللی عراق انتقال یابند، تا در آن جا آژانس پناهندگی سازمان ملل با آن ها مصاحبه کرده، سایر فرایند های قانونی را در رابطه با پناهندگی آن ها انجام بدهد. مصاحبه ها به طور فردی انجام خواهند شد، به طوری که به هر فرد اجازه می دهند تا کشور مورد علاقۀ خود را برای منتقل شدن به آن انتخاب کند، بدون این که از جانب رهبران گروه تهدید شود. سازمان ملل می تواند بر فرایند مصاحبه نظارت کند تا سوء استفاده ای صورت نگیرد. مقامات عراقی می گویند هیچ یک از اعضای سازمان مجاهدین خلق را بر خلاف میلش به ایران باز نخواهند گرداند. مصاحبه انفرادی روشی مناسب برای این معضل کهنه است. مشکل اصلی رهبری پاریس نشین مجاهدین است که از نظامیان آمریکایی یا نیروهای حافظ صلح سازمان ملل خواسته امنیت آن ها را در اردوگاه جدیدی در عراق تأمین کنند. با خروج آخرین سربازان آمریکایی از عراق، و صلح بانان سازمان ملل که در هیچ جای این کشور دیده نمی شوند، درخواست سرکردۀ مجاهدین خلق شرطی است که هرگز محقّق نمی شود. اکنون زمان آن است که سازمان مجاهدین خلق و رابط های آمریکایی آن دست از مطالبات دور از واقع خود برداشته، به طرح سازمان ملل، که بهترین فرصت را برای محافظت از ساکنان اشرف فراهم می نماید، تن دهند. واشنگتن پست – ترجمۀ ایران دیدبان