علیرغم 9 سال سرکشی از قانون کشور میزبان و به اسارت نگه داشتن 3400 عضو سازمان تروریستی مجاهدین در پادگان اشرف،میلیون ها دلار هزینه لابی گری در جلسات مارکتینگ سیاست غرب،انتشار لیست های تبلیغاتی و دروغین چند میلیونی حمایت برای حفاظت از اشرف،صدها هزار ساعت کار پوشالی تشکیلات سرگردان در اروپا، ده روز دیگر«اشرف» فرو می ریزد و پایان رجوی در عراق رقم میخورد! روز سه شنبه 20 دسامبر 2011 برابر با 29 آذر 1390،بالاخره دولت آمریکا از ساکنان اردوگاه اشرف در عراق خواست طرح سازمان ملل را برای جابجایی خود به محلی در بغداد بپذیرند.در این "خواسته" آمرانه که هیچ تمنایی مشاهده نمی شود، مقامات ایالات متحده اظهار داشته اند اعضای سازمان مجاهدین خلق باید محل کنونی خود را ترک کنند و به محل جدید و موقتی در نزدیکی فرودگاه بغداد نقل مکان کنند تا در آنجا کار انتقال آنها به کشوری ثالث انجام پذیرد. اعضای این سازمان که حاضر به بازگشت به ایران و یا انتقال به کشور ثالث نباشند، می توانند درخواست پناهندگی کنند. مقامات ایالات متحده همچنین به سازمان مجاهدین خلق نسبت به تهدید به مقاومت در برابر بستن اردوگاه هشدار داده اند و از آنها خواسته اند «واقع‌بین باشند و مخالفت را کنار گذارند.» با اینحال مریم رجوی که خود را مورد خطاب دولت آمریکا یافته،فرصت را مغتنم شمرده وضمن تشکر از پادرمیانی باراک اوباما؛" با اعلام آمادگی اصولی ساکنان اشرف برای انتقال به کمپ آزادی، فراهم کردن تضمینهای حداقل برای تأمین امنیت و سلامت ساکنان اشرف را خواستار شده است." اما مقام های آمریکایی برخلاف رویا پردازی خانم رئیس گفته اند؛"محل اقامت جدید مجاهدین تحت کنترل دولت عراق و زیر نظر سازمان ملل اداره خواهد شد." تضمین های حداقل رجوی در شرایطی تضمین های حداقل خود را گوشزد می کند که "باید" اشرف را ترک گفته و تحت نظر دولت عراق در محلی موقت اسکان یابد. بنابراین گنده گویی راجع به "امنیت و آسایش 1000 زن مسلمان" که تا چندی پیش کاری جز دلربایی و سرو مشروب به میهمانان آمریکایی نداشتند،یک فرافکنی مضحک است.ظاهرا این نامه از مدت ها پیش خاک می خورده و برای شرایطی آماده گردیده بود که "جهانی تکان بخورد و اشرف محکم و استوار بایستد."اما موضع آمرانه مقامات آمریکایی نشان داد که پرونده "اشرف"بدون پیش شرط های دلخواه و تکان خوردن جهان بسته خواهد شد.چرا که از نظر آنان دولت عراق تاکنون تضمین های لازم را برآورده کرده و این تشکیلات مخوف رجوی در عراق بوده که طبق عادت دیرینه به یاغی گری و کشتاراعضای خود دست زده است.لذا سردسته تروریست ها در شرایطی نیست که بتواند برای دیگران شرط تعیین نماید! کمپ آزادی قرار است 10 روز دیگر،دسته دسته از ساکنان پادگان اشرف کوله های خود را برداشته و تحت نظر ماموران دولت عراق به سمت کمپ آزادی قدم بردارند.بنا به گزارشات بسیاری از اعضای جداشده،قریب به 200 تن از این افراد در فرماندهی عملیات کشتار مردم عراق و ایران دست داشته اند.همچنین یک سوم از 3400 تن، اعضای برجسته واحدها،تیم های عملیاتی و "راهگشا"یانی بوده اند که طی بیش از 20 سال مستقیما در انواع عملیات های مرگ شرکت داشته اند.افراد زیادی را به قتل رسانده و بسیاری را مجروح نموده اند.با این افراد چه خواهند کرد؟ چند سئوال حقوقی و انسانی 1.دولت عراق و سازمان ملل با افراد مجرم در"کمپ آزادی" چگونه برخورد خواهند کرد؟ 2.آیا قوانین پناهندگی،حقوق بشر و… مانع از اجرای عدالت درباره آنان خواهد شد؟ 3.چگونه می توان از قربانیان ترور و شکنجه فرقه رجوی در شرایطی که مجرمان و آمران کشتار از صحنه جرم می گریزند دفاع نمود؟ 4.چه طرحی برای شکایت بر علیه جانیان و تروریست های حرفه ای تشکیلات رجوی در کمپ آزادی وجود خواهد داشت؟ 5.آیا چیزی بنام "تشکیلات" و ساختاری که مجددا افراد را در کمپ آزادی به بند بردگی رجوی بکشد، وجود خواهد داشت؟ 6.آیا دولت ایران به کسانیکه خواستار بازگشت به کشورشان باشند تسهیلات لازم را ارائه خواهد نمود؟ 7.خانواده هایی که طی دو سال گذشته بدستور رجوی موفق به ملاقات با فرزندانشان در پادگان اشرف نشدند،آیا مسئولان کمپ آزادی حقوق اولیه آنان مبنی بر ملاقات با عزیزانشان را رعایت خواهند نمود؟ امیر حسین پناهی