حسن دانایی فر، سفیر ایران در عراق، در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی معتقد است دولت عراق در اخراج مجاهدین از خاک این کشور مصمم است و در پی اعمال حاکمیت خود بر همه خاک عراق است. داستان خروج مجاهدین از عراق، بعد از ماه ها کش و قوس، وارد مرحله اجرایی شده است. در این مرحله ابتدا چهارصد نفر از اعضای این گروه به پایگاه موقت ترانزیت (لیبرتی) منتقل شده اند تا در گفت و گو با نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگان و دیگر سازمان های بین المللی، در مورد آن ها تصمیم گیری شود. به طور کلی دولت عراق بر خروج مجاهدین از کشور اصرار دارد ولی عوامل بازدارنده داخلی و خارجی بسیاری نیز وجود دارد که باعث می شود دولت عراق نتواند به این خواسته خود جامه عمل بپوشاند. فشارهای امریکا برای بقای آنها در عراق، عدم تمایل کشورهای خارجی برای میزبانی از آنها و همکاری برخی کشورهای عربی با مجاهدین از جمله این عوامل محسوب می شود. در همین حال اخباری مبنی بر مقاومت برخی سران این گروه در پادگان اشرف به گوش می رسد. دیپلماسی ایرانی، آخرین تحولات مربوط به این مسئله را در گفت و گو با حسن دانایی فر، سفیر ایران در عراق بررسی کرده است: انتقال اعضای سازمان مجاهدین خلق، مجاهدین، از پادگان اشرف به پایگاه موقت ترانزیت (لیبرتی) در ماهیت امر چه تفاوتی ایجاد می کند؟ به هر حال پایگاه موقت ترانزیت (لیبرتی) هم جزئی از خاک عراق است. طبق توافقی که میان دولت عراق و سازمان ملل در رابطه با این گروه تروریستی صورت گرفته، محلی مورد نیاز بود که کمیساریای عالی پناهندگان و افرادی از طرف سازمان ملل بتوانند با افراد و اشخاص عضو این گروه مستقیما صحبت کنند و بنا بر این صحبت ها درخواست این افراد که برخی خواهان بازگشت به ایران هستند، برخی می خواهند به اروپا بروند و یا هر جای دیگر، مورد توجه قرار گیرد. در پادگان اشرف این امکان برای ناظران بین المللی و نمایندگان سازمان های بین المللی فراهم نبود. چون سازمان مانع از این کار می شد. حالا با انتقال این افراد به پایگاه موقت ترانزیت (لیبرتی)، نمایندگان سازمان های بین المللی می توانند با این افراد صحبت کنند و بعد از گفت و گو در مورد این که تمایل دارند در کدام کشور زندگی کنند، درباره این که به کدام کشور منتقل شوند، تصمیم گیری کنند. در اصل پایگاه موقت ترانزیت (لیبرتی) یک نقطه رابطه مستقیم با افراد و ترانزیت آن ها است. مقاومتی که سازمان مجاهدین خلق ـ مجاهدین ـ در پادگان اشرف دارد، در نهایت مانع خروج این گروه از عراق نمی شود؟ دولت عراق به دنبال اعمال حاکمیت خود بر تمام نقاط کشور است. پادگان اشرف یکی از نقاطی است که به علت این که اجازه دسترسی به آن را به دولت عراق نمی دهند، به نوعی حاکمیت عراق در آن جا اعمال نمی شود. یکی از دلایلی که عراق اصرار دارد این پادگان بسته شود، همین اعمال حاکمیت است. نکته دوم این است که دولت عراق این گروه را یک گروه تروریستی می داند و به این دلیل و ملاحظاتی که در قانون اساسی عراق به صراحت آمده، اصرار دارد که اعضای این گروه خاک عراق را ترک کنند. چون هیچ گونه اسناد مثبته ای دال بر این که این گروه قبلا با هماهنگی حتی وزارت کشور زمان صدام وارد عراق شده باشند، وجود ندارد؛ هیچ گونه پناهندگی و یا شبه پناهندگی به آن ها اعطا نشده است و حضور آن ها در عراق غیر قانونی است. لذا از نظر دولت عراق اولا این ها اعضای یک گروه تروریستی اند و ثانیا حضور آن ها در عراق غیر قانونی است زیرا هیچ گونه ادله مثبته‌ای در مورد اعطای پناهندگی به آن ها وجود ندارد و ثانیا اعمال حاکمیت توسط دولت عراق با مقاومت برخی از سران این گروه با مشکل مواجه است. لذا دولت عراق به دنبال این است که این گروه عراق را ترک کند. یکی از نماینده های مجلس عراق طی روزهای گذشته گفته بود که دولت عراق برای اخراج مجاهدین مصمم نیست. به نظر شما آیا این حرف زمینه واقعی در عراق دارد؟ نمی دانم؛ این بحثی است که باید از خود آن نماینده پرسید. چون عراق کشوری است که در آن نمایندگان صحبت های متفاوتی می کنند. در مقابل هم نمایندگانی وجود دارند که اصرار دارند هر چه زودتر اعضای این گروه خاک این کشور را ترک کنند. من مصاحبه های قبلی شما را درباره این موضوع خوانده ام. شما اشاره کرده بودید که دولت عراق معذوریت های منطقی ای دارد و ما باید این معذوریت ها را درک کنیم. منظور شما از این معذوریت های منطقی چیست؟ به یاد نمی آورم به این صورت گفته باشم. اما عرض کردم که دولت عراق به همان سه دلیل مخالف ادامه حضور این گروه در عراق است. اما فشارهای بین المللی غیر منطقی ای بر دولت عراق وارد می شود. دولت عراق وارد این مسیر (اخراج مجاهدین) شده که با سازمان ملل توافقنامه امضا کرده و به طور جدی این مسئله را پیگیری می کند. امریکایی ها درباره این مسئله چه نگاهی دارند؟ آیا این فشارهای بین المللی که شما به آن اشاره کردید، به فشار امریکایی ها بر می گردد؟ صرفا فشار امریکایی ها نیست. اروپایی ها هم در این مسئله به دولت عراق فشار می آورند اما دولت عراق مصمم است و کار خود را انجام می دهد. نظر امریکایی ها درباره خروج مجاهدین چیست؟ من دقیقا نمی دانم. ولی با توجه به مجموعه فرایند صحبت ها و رفتار ها این قدر می دانم که هم امریکایی ها و هم اروپایی ها بر این اصرار دارند که این گروه خاک عراق را ترک نکند. اما دولت عراق به فکر اعمال حاکمیت خود است و طبق قوانین عراق این ها یک گروه تروریستی هستند. هم خواست دولت و هم خواست گروه های سیاسی این است که هر چه زودتر این گروه خاک عراق را ترک کند. انتقال چهارصد نفر از اعضای این گروه به پایگاه موقت ترانزیت (لیبرتی) هم مقدمه ای برای اجرای این خواسته است و به زودی بر طبق برنامه ای که وجود دارد، باید گروه های بعدی به این ترتیب به این نقطه منتقل شوند و از آن جا برای تک تک این افراد تصمیم گیری شود. دیپلماسی ایرانی