بالاخره بعد از نزدیک به 30 سال دیوارهای خانه عنکبوت فرو ریخت و اولین گروه از اسرای اشرف به کمپ موقت ترانزیت منتقل شدند! شاید این از تلخترین اتفاقات زندگی رجوی بوده است که بالاجبار بدان تن داده است! چراکه او بهتر از هر کسی میداند که فرو ریختن دیوارهای اشرف به معنی خوردن تیر خلاص برای اوست و نبود کمپ اشرف به معنی نبود تشکیلات فرقه اوست! موضوعی که رجوی هرآنچه در چنته داشت به روی دایره ریخت تا باین نقطه نرسد ولی نتوانست از وقوع آن جلوگیری کند. بخوبی میتوان حدس زد که اکنون شور و حال خاصی در بین اسرای اشرف برپاست و هرکس برای زودتر در لیست اعزام قرارگرفتن عجله دارد! از آنطرف دستپاچگی مسئولین سازمان بواقع دیدنیست که چطور شب و روز درگیر تهیه لیستهایی هستند که چه کسانی در گروه بعدی قرار بگیرند و نشستهای پی در پی و خسته کننده و چندش آور که این روزها در کمپ اشرف برگزار میشود و گرفتن تعهدهای مختلف از نیروها برای ادامه مبارزه و وفا داری به سازمان! این روزها مسئولین سازمان خیلی مهربان میشوند و خودشان را خیلی دوست و منطقی نشان میدهند که نیروها را تحت تاثیر مسائل عاطفی قرار دهند! غافل از اینکه شاید 10 – 12 سال پیش این کارها فایده داشت ولی اکنون این کارها نه تنها هیچ فایده ای ندارد بلکه باعث عصبی تر شدن نیروها هم میشود! باید به آقای رجوی گفت: خیر! موضوع خیلی جدی تر از آنیست که فکر میکنی! تو باید پاسخگوی تمام جنایاتی که تاکنون کرده ای باشی! دوران فیلم بازی کردن و گربه رقصاندن به پایان رسیده است.
طبق شناختی که ازاین فرقه دارم او بخیال خود میخواهد از این مسئله سوء استفاده کند و نفراتی که تحت پیگرد دستگاههای قضایی عراق هستند را ولو با مدارک جعلی بهمراه دیگر نفرات به کمپ موقت ترانزیت بفرستد. ازاینرو توجه مسئولین اینکار را به این مسئله جلب میکنم تا حق و نا حقی صورت نگیرد! کسانیکه سالیان سال باعث و عامل اینهمه جرم و جنایت بوده اند باید محاکمه و پاسخگو باشند تا بفهمند که دنیا آنطور که آنان تصور میکنند بی حساب و کتاب نیست!
باقری