روز پنجشنبه 8 مارس 2012، ساعت 14.00 به وقت بغداد، حدود 400 تن دیگر از افراد گرفتار در فرقه رجوی، با 18 دستگاه اتوبوس به صورت دربسته و حفاظت شده، از پادگان اشرف خارج شده و به پادگان لیبرتی (حریه، آزادی) در حومه بغداد، که نام "کمپ موقت ترانزیت" بر آن گذاشته شده است منتقل گردیدند. بر اساس توافقات صورت گرفته بین دولت عراق و مقامات ملل متحد قرار بر این شده است تا ابتدا سازمان مجاهدین خلق پادگان اشرف را تخلیه نماید و ساکنان آن در جای دیگری در عراق مستقر گردند و سپس از آنجا به کشور ثالثی منتقل شوند. ماندن در اشرف یا خارج شدن از این پادگان فرقه ای، ماندن در عراق یا خروج از این کشور، و انتقال به اروپا یا هر جای دیگری، تا زمانی که ساختار فرقه ای که همان مبنای تروریسم است بر این تشکیلات حاکم می باشد و تکنیک های کنترل ذهن مخرب بر افراد به صورت سیستماتیک اعمال میگردد، تفاوتی در ماهیت قضیه نخواهد داشت. آنچه که همه گروه ها و شخصیتها و جریانات در آن متفق القول هستند اینست که ساکنان اشرف باید به حداقل آزادی نسبی دست یابند. آیا در پادگان جدید افراد اجازه خواهند یافت تا با بستگان نزدیک خود دیدار داشته باشند؟ آیا آنان به منابع خبری خارج از کنترل فرقه دسترسی خواهند داشت؟ آیا آنان میتوانند آزادانه فکر کنند و در خصوص سرنوشت خود تصمیم بگیرند؟ آیا تکنیک های مغزشوئی مانند جلسات تفتیش عقاید "عملیات جاری" همچنان اعمال خواهند گردید؟ آیا این جابجائی، خانواده ها را از نگرانی چندین ساله خارج خواهد نمود؟ متأسفانه هیچ یک از مسئولین امر، که سران فرقه را به خاطر پذیرش انتقال از اشرف به مکانی دیگر مورد تشویق و تمجید قرار داده اند، به هیچ یک از این سؤالات پاسخی نمیدهند. ما میبایست مدافع منافع خانواده های رنج کشیده باشیم که متأسفانه هیچ عنایتی به آن نمیشود و هر طرف صرفا به منافع سیاسی خود فکر میکند. خواست رجوی حفظ ساختار فرقه ای تشکیلات خود و ایزوله نگاه داشتن افراد از دنیای خارج است و فعلا به یمن برخورد فوق العاده ضعیف و تدافعی طرف های این قضیه، نه تنها به این خواسته خود رسیده بلکه ظاهرا می بایست از وی متشکر و ممنون هم بود و جایزه و پاداش هم داد و به این نتیجه رسید که دیگر تروریست نیست. خانواده های مصیبت دیده اعضای گرفتار در فرقه رجوی تا رسیدن به خواسته نهائی خود، یعنی زمانی که عزیزانشان بتوانند آزادانه و مستقلانه فکر کنند و تصمیم بگیرند، به مبارزه و تلاششان ادامه خواهند داد و فریب ترفند های سیاسی را هم نخواهند خورد. تنها راه رسیدن عزیزان به آزادی، پایداری در خواسته های برحقی است که دو سال است در برابر پادگان فرقه ای اشرف فریاد زده میشود. جدیدترین تصاویر از خانواده ها در برابر دروازه پادگان فرقه ای اشرف:
