یوسف جرفی: رجوی روزیکه دیوار برلین فروریخت در یک نشستی گفته بود: دیوار برلین ما پادگان اشرف است. روزی که مجبورشویم ازاشرف برویم پروسه فروپاشی ماهم همانند کشورهای بلوک شرق فرا خواهد رسید.الان ما تنها نیرویی هستیم که با ایدئولوژی مبارزه می کنیم.خب به نظر من اکنون آن زمان فرا رسیده است. بعد ازانحلال ارتش آزادیبخش و تحویل دهی سلاح که ناموس هر رزمنده از طرف رجوی نامیده میشد عقب نشینی از اشرف آخرین مرحله از این عقب نشینی خفت بار است. کمپ ترانزیت باتلاق رجوی هاست. سرنگونی رجوی این بار توسط خود اعضاء رقم خواهد خورد. کاظم پورخفاجیان: کمپ ترانزیت ازهمه لحاظ با پادگان اشرف فرق دارد.درکمپ اشرف نیروهایی بودند که با بیش از 25 سال با انگیزه های مختلف زندگی میکردند ولی درکمپ ترانزیت نیروهای مسئله دار و سرخورده مستقر هستند. نیروهایی که احساس میکنند با عقب نشینی از اشرف همه موجودیت خود را باخته اند و آنها هیچ انگیزه ای برای ماندن در تشکیلات ندارند. علی اکرامی: کمپ ترانزیت درحقیقت نقطه پایانی بر یک آغاز خائنانه است.آغازی که دروغگویی و فریب و عوامفریبی درطی سالیان نقطه شروع آن بود و لاجرم باید با چنین پایانی که باز خیانت و جنایت است مهر بخورد. بی شک پروسه فروپاشی این فرقه جهنمی بعد از گذشت 30 سال خیانت آغاز شده است. رجوی بارها در نشستهای مختلف گفته بود اشتباهات استراتژیک مرگ و نابودی یک جریان را به دنبال خواهد داشت. اگر به قول خودش اشرف یک ظرف تشکیلاتی است پس عقب نشینی از آن بزرگترین اشتباه استراتژیک رجوی بوده است. این سرنوشت محتومی است که رجویها را گریزی از آن نیست.آنان سالیان با خیانت و خودفروشی سیاسی خود را بر نیروها تحمیل کرده بودند.اکنون باید بهای آن را پس بدهند. رجویها بایست با صدام میرفتند و سرنوشت آنها با این دیکتاتور جنایتکار رقم میخورد. ولی با پیش گرفتن خط موازی خیانت و جنایت با امپریالیزم سابق چند صباح دیگر را به حیات ننگین خود ادامه داد. ولی اکنون سرنگونی محتوم و فروپاشی غیرقابل تردید آنها فرا رسیده است. بهار اسیران اشرف و خزان رجوی فرا رسیده است. گام بعدی تجمع در مقابل کمپ ترانزیت (لیبرتی) است باید تیرخلاص رجویها را هر چه سریعتر به هدف شلیک کرد. در این شرایط چه توصیه ای برای خانواده ها دارید؟ نقش آنان در رابطه با این تحول چیست؟ علی اکرامی: همانطورکه مطلع هستید خانواده ها درطی این یک سال اخیر نقش کیفی دراین تحولات داشته اند.به یمن تلاشهای افشاگرانه آنها دهها تن ازاسیران در طی همین مدت موفق به فرار از اسارتگاه اشرف شده اند. و بی جهت نبود که رجوی و دیگر سران سرکوبگرش کینه آنها را به دل گرفتند و مورد بدترین توهینها قرار دادند که صد البته شایسته ماهیت کثیف خودشان بود.آنها حتی به مجروح کردن مادران و خواهران اسیران دست زدند تا شاید بتوانند در اراده آنان خللی ایجاد کنند ولی هیهات که جز بر شرف و حیثیت آنها نیفزود وعزم آنها را جزم تر کرد. به نظرم در این مقطع هم خانواده ها به تلاش خستگی ناپذیرخود ادامه خواهند داد و این بار با تحصن و تجمع درکمپ ترانزیت طومار این تشکیلات جهنمی را برای همیشه درهم بپیچند و آزادی عزیزان خود را رقم بزنند. شعار خانواده ها باید این باشد " ازاشرف تا لیبرتی از لیبرتی تا آزادی کلیه اسیران".
یوسف جرفی: خانواده ها در حقیقت اکنون مزد تلاشهای خستگی ناپذیرخود را بصورت مادی می بینند بازشدن درب زندان مخوف اشرف و خروج نیروها یک گام بیشتر تا آزادی اسیران و به آغوش کشیدن آنها باقی نمانده است.خانواده ها باید فشارهای خود را دو چندان کنند اینبارشرایط کمپ ترانزیت (لیبرتی) با اشرف فرق دارد. دست آنها برای مراجعه به مراجع بین المللی از قبیل سازمان ملل و صلیب سرخ بازتراست.دیگرخانواده هایی که هنوز موفق به رفتن به کمپ نشده اند فرصت خوبی دارند که با دیگرخانواده ها همگام شوند و آزادی اسیران خود را رقم بزنند.
حمید دهدار حسنی: در دو سال گذشته خانواده ها از هیچ تلاشی فروگذارنکردند و رجوی را به نقطه ای کشاندند که مجبور به عقب نشینی مفتضحانه از سنگر استراتژیک خود کردند. خانواده ها با تلاشهای افشاگرایانه خود رجوی را به نقطه ای رساندند که نه یک بار بلکه صدها بار غلط کردم گفتن ولی این عقب نشینی سرسوزنی اراده خانواده ها را سست نخواهد کرد برعکس گام بعدی را هرچه محکمتر برخواهند داشت.
مکی رفیعی: من چندین بارطی دوسال اخیر همراه خانواده ها بوده ام واقعا اراده سترگ وعزم جزم آنان مرا به شگفتی واداشته است. من علیرغم سالیان مبارزه و تحمل انواع سختیها در مقابل این همه انگیزه برای آزادی عزیزانشان غافلگیر شدم به نظرمن بزرگترین ضربه را به رجوی همین خانواده ها زدند.همان خانواده هایی که رجوی سالها تلاش میکرد عشق و محبت آنان را از دل و ذهن و ضمیراسیران پاک کند درطی همین یک سال اخیر بدترین توهین ها را در حق آنها داشت. دست و پای آنان را شکست ولی کورخوانده چون کوه استوار در مقابل دربهای اسارتگاه اشرف ایستادند تا رجوی را مجبورکردن گورش را گم کند گام بعدی لیبرتی (کمپ ترانزیت) است این تازه آغاز راه است.نباید اجازه دهند رجوی به کمک اربابانش از مهلکه جان سالم به در برد.
مازیارشیروانی: در یک کلام به خانواده ها بگویم دست مریزاد وخسته نباشید. تا نابودی کامل این تشکیلات جهنمی و فروپاشی محتوم آن یک یا علی دیگر باقی است. پس باید همت کرد و کمربندها را محکمتر کرد و برای روند آخر نابودی رجوی ها آماده شد. وعده ما کمپ ترانزیت (لیبرتی) عزم جزم و اراده خستگی ناپذیر خانواده ها ضامن پیروزی محتوم آنهاست شک نباید کرد. کاظم پورخفاجیان: البته خانواده ها خودشان وظیفه خود را به خوبی می دانند و نیازی به توصیه نیست من فقط به عنوان فرزند کوچک آنها می گویم تبریک. پیروزی نهایی نزدیک است. لیبرتی (کمپ ترانیت) محل برگزاری جشن پیروزی خانواده هاست. رجوی بزودی در کنار دیگر دیکتاتورها مثل صدام و قذافی به زباله دان تاریخ سپرده خواهد شد.
میزگرد اعضای بازگشتی بعد از حدود 4 ساعت و با آرزوی اضمحلال و فروپاشی فرقه جهنمی رجوی و آزادی تمام اسیران دربند و تشکر از اعضای جداشده شرکت کننده در این میزگرد به پایان رسید.