کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی)، زندان یا محل تردد خودرو

رجوی ها که ید طولائی در نیرنگ و ریا دارند، سال جدید را نیز با حقه بازی های کلان آغاز کرده و دروغ های شاخدار تازه ای گفته اند. هرچند پرداختن به این این امر چیز جدیدی نیست ولی برای افشای ماهیت پلید آنها لازم دیدیم که چند دروغ و ریاکاری آنها را افشا کنیم.
آنها در تاریخ 6 فروردین اطلاعیه ای به اسم شورا صادر کرده و مدعی شدند دولت عراق از ورود بنزین، قفل و قفل ساز به داخل کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) ممانعت می کند. در قسمتی از این اطلاعیه گفته شده «دولت عراق با ممانعت از ورود بنزین به کمپ لیبرتی مانع تردد افراد معلول و بیمار با خودرو شده است»
در این رابطه باید گفت مگر آنها مدعی نبودند که کمپ ترانزیت موقت یک زندان است و عراقی ها به آنها اجازه ورود هیچ وسیله ای را نداده اند؟ پس خودروهایی که در این اطلاعیه ذکر شده از کجا آمدند؟ اگر خودرو دارند چرا این قدر با شیادی می خواستند و می خواهند مظلوم نمایی کنند و انتقال این خودروها را به اطلاع دیگران نرسانده اند و اگر خودرو ندارند این بنزین ها را برای چه می خواهند؟
در قسمت دیگری از اطلاعیه گفته اند: « محوطه کمپ لیبرتی به طور کامل سنگلاخ است و برای کسانی که با ویلچر و عصا راه می‌روند، رفت و آمد ازجمله راه رفتن برای غذاخوری و سرویس بهداشتی، بسیار سخت است»
سوال این است که مگر رجوی ها مدعی نیستند که یک ارتش آماده سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی دارند؟!!! این چه ارتشی است که نفراتش نمی توانند بر روی زمین سنگ فرش شده (آنهم سنگ فرشی که آمریکایی ها از آن استفاده می کردند و معلوم است که چقدر باید مناسب و مرتب باشد) راه بروند؟ این چه ارتشی است که آنقدر بیمار و معلول و بخصوص بیماران مبتلا به دردهای استخوانی دارد که باید برای تردد آنها از خودرو استفاده کرد و تعداد آنها آنقدر زیاد است که باید برای تامین سوخت خودروهای مورد نیازشان با تانکر سوخت وارد نمود؟!!! مگر تا همین چند هفته قبل این افراد در «بهترین شهر دنیا یعنی اشرف»!!! زندگی نمی کردند، چطور در این شهر پیشرفته این همه آدم مریض و معلول و از کار افتاده وجود داشتند؟ اگر این افراد از کار افتاده و معلول هستند چرا آنها را به خارج نفرستادید تا مداوا شوند؟ لابد برای رفاه حال بیماران و معلولان بود که به هیچ کس اجازه نمی دادید تا در اشرف از محوطه مقر خود خارج شود و دورتا دور مقرهای چند صد متری را با خاکریز و سیم خاردارد می بستید و در تمام ساعات شبانه روز نگهبان می گذاشتید تا کسی به خارج از مقر نرود؟! آیا این امر اثبات نمی کند که شما اشرف را بصورت یک زندان در آورده بودید؟ آیا این امر اثبات نمی کند که اعضای فرقه را از نظر جسمی فرتوت، بیمار، معلول و ناتوان و از نظر ذهنی عقب مانده کرده اید؟
در بخشی دیگری از این اطلاعیه گفته شده که بیماران برای رفتن به سالن غذاخوری و سرویس های بهداشتی باید از خودرو استفاده کنند، مگر رجوی های شیاد قبل از رفتن اولین اکیپ به کمپ موقت ترانزیت جیغ و داد نمی کردند که محدوده کمپ بسیار کوچک است و با این ادعا می خواستند تا مانع از انتقال اعضای اسیر به محیطی غیر از اسارتگاه اشرف بشوند، حالا چه شده که در این محوطه بسیار کوچک برای رفتن به سالن غذاخوری و سرویس های بهداشتی باید از خودرو استفاده کرد؟ مگر این محوطه چقدر بزرگ است؟ اگر این محوطه اینقدر بزرگ است که برای تردد در آن باید از خودرو استفاده نمود پس آن ریاکاری های قبلی را با چه هدفی انجام دادید؟ علاوه بر این، مگر مدعی نبودید که در این کمپ امکانات وجود ندارد، پس این سالن های غذاخوری و سرویس های بهداشتی و… چه هستند؟
در جایی دیگری از این اطلاعیه نوشته شده کمیته عراقی مانع ورود قفل و قفل ساز به کمپ لیبرتی می شود تا ساکنان نتوانند درب اتاقهای خود را قفل کنند. این امر هم بخوبی نشان می دهد که سران فرقه قصد دارند اعضای اسیر را برای ممانعت از جدا شدن در اتاق های شان محبوس کنند وگرنه برای زندگی و استراحت در جایی که فقط خودتان هستید چه نیازی به قفل وجود دارد آن هم در شرایطی که به ادعای خودتان اجازه بردن هیچ وسیله ای را هم به شما ندادند و شما با دست خالی به آنجا رفته اید!!! آیا ده ها سال قفل کردن اعضا در اسارتگاه اشرف کافی نبود که می خواهید این کمپ را هم با قفل و قفل ساز به شکل زندان مطلوب خود در آورید؟
البته برای تمام اعضای جدا شده مثل روز روشن است که شما دلتان برای اعضای فرقه نمی سوزد و تنها هدفتان ایجاد ممانعت و محدودیت جهت جلوگیری از جدا شدن آنهاست و در این راستاست که دنبال قفل و زندان می گردید و هدفتان از تهیه بنزین نیز جز خرابکاری و آماده کردن امکان برای خودسوزی اسیران نگون بخت نیست تا شاید با این کار هم مانع از راه یافتن آنها به خارج از فرقه و در نتیجه افشای خود شوید و هم برای مظلوم نمایی موضوعی بیابید. ولی کور خواندید، همانطور که مجبور به پذیرفتن ترک اسارتگاه اشرف شدید، مجبور به تن دادن به خواسته های به حق خانواده ها برای رهایی فرزندان شان نیز خواهید شد و دور نیست روزی که برای این همه جنایت، خیانت و دسیسه چینی و دروغ در برابر مردم و بخصوص خانواده ها و اعضای اسیر پاسخگو شوید.