نگاهی به روابط آمریکا و مجاهدین خلق سیمورهرش، روزنامه نگارسر‌شناس وکار‌شناس سیاست خارجی آمریکا درمطلب مفصلی که نشریه «نیویورکر» آن را منتشر کرده نگاهی 
دارد به مناسبات آمریکا با سازمان مجاهدین خلق و شواهد و اسناد جدیدی را در مورد کمک‌های مالی و فنی و حتی آموزش نیروهای مجاهدین خلق در مراکز نظامی مخفی آمریکا ارائه می‌دهد. نویسنده در آغاز گزارش خود می‌نویسد که «سرفرماندهی مشترک عملیات ویژه» آمریکا از سال ۲۰۰۵ آموزش تعدادی از نفرات سازمان مجاهدین خلق را در یک مرکز آموزشی در مناطق کوهستانی شمال ایالت نوادا شروع کردند. این مرکز آموزشی در گذشته‌های دور برای انجام آزمایش‌های هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت و با اقدامات امنیتی بسیار شدیدی از آن محافظت می‌شود. هرش می‌نویسد به نظر می‌رسد که آموزش نفرات مجاهدین خلق در این اردوگاه نظامی به فاصله کمی از شروع ریاست جمهوری باراک اوباما خاتمه یافته است. سیمور هرش با مروری بر تاریخچه سازمان مجاهدین خلق می‌نویسد که این گروه با الهام گرفتن از عناصری از اسلام سیاسی و مارکسیسم فعالیت خود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ آغاز کرد و چند سال بعد به مشی مسلحانه روی آورد. درسال‌های حکومت شاه این گروه در ترور شش شهروند آمریکایی در ایران مشارکت داشت. پس از سقوط حکومت شاه سازمان مجاهدین خلق نتوانست با جمهوری اسلامی به تفاهم برسد و از سال ۱۹۸۱ مبارزه مسلحانه را شروع کرد و در سال‌های جنگ ایران وعراق اکثر نیروهای خود را به خاک عراق منتقل کرده و با رژیم صدام حسین همکاری می‌کرد. در سال ۱۹۹۷ این گروه توسط وزارت خارجه آمریکا در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده شد. مجاهدین خلق در سال ۲۰۰۲ با افشای خبر آغاز غنی‌سازی اورانیوم در مراکز هسته‌ای ایران توانست تا حدی اعتبار کسب کند. ولی محمد البرادعی مدیرکل آژانس بین المللی انرژِی اتمی بعد‌ها به سیمور هرش گفته بود که این اطلاعات را سازمان جاسوسی اسرائیل، موساد، در اختیار مجاهدین خلق قرار داده بود. سیمور هرش می‌افزاید که از سال ۲۰۰۳ به بعد دولت جورج بوش برای کسب اطلاعات بیشتر از برنامه‌های هسته‌ای و تسلیحاتی ایران، حمایت فعال از گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی را آغاز کرد. در راستای این سیاست دولت آمریکا به شکل مستقیم یا غیر مستقیم منابع مالی، فنی و تسلیحات در اختیار مجاهدین خلق قرار داده است. به نظر می‌رسد که برخی از مقامات و نهادهای آمریکا چه در گذشته و چه در حال حاضر از روش عملیات پنهانی و خرابکارانه در داخل ایران حمایت می‌کنند. با وجود اینکه سازمان مجاهدین خلق در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داشت اما حمایت از این گروه توسط برخی نهاد‌ها ادامه یافت. سخنگوی «سرفرماندهی مشترک عملیات ویژه» آمریکا می‌گوید که از اعزام نفرات مجاهدین و یا آموزش آنها در تاسیسات مخفی این واحد هیچ اطلاعی ندارد. ولی یکی از مقامات امنیتی پیشین آمریکا حضور نفرات مجاهدین و آموزش آنها را در این مراکز مخفی تایید می‌کند. یک افسر ارشد بازنشسته که در زمان ریاست جمهوری جورج بوش و باراک اوباما جزو مشاوران امنیتی دولت آمریکا بوده است می‌گوید که در چهارچوب سیاست‌های دولت جورج بوش و کارزار بین‌المللی علیه تروریسم، نهادی که به «سرفرماندهی مشترک عملیات ویژه» شهرت یافت از اختیارات ویژه‌ای برخوردار بود و برخی از برنامه‌های این نهاد کاملا مخفی نگاه داشته می‌شد. این ژنرال بازنشسته نیز اعزام نفرات مجاهدین خلق به مرکز آموزشی این واحد نظامی- امنیتی را تایید می‌کند. سیمور هرش از قول آلن گرسون وکیل سازمان مجاهدین خلق در شهر واشینگتن می‌نویسد که رهبران و اعضای این گروه از سال‌ها پیش بار‌ها به شکل علنی روش‌های خشونت آمیز و تروریستی را محکوم کرده‌اند. وی می‌گوید از آموزش نظامی نفرات مجاهدین خلق در آمریکا بی‌خبر است ولی اگر چنین چیزی حقیقت داشته باشد نشان می‌دهد که سیاست وزارت خارجه آمریکا و قرار دادن نام این گروه در فهرست سازمانهای تروریستی اشتباه است. هرش می‌افزاید یک مامور سابق سیا که سال‌ها در منطقه خاورمیانه فعالیت اطلاعاتی داشته می‌گوید که در سال ۲۰۰۴ یک شرکت امنیتی خصوصی آمریکایی که به نظر می‌رسید به نیابت از سوی دولت جورج بوش مشغول فعالیت‌های ضد اطلاعاتی در مورد ایران بود، از وی خواسته بود که برای برقراری ارتباط و هماهنگی با نفرات مجاهدین خلق در خاک عراق با آنها همکاری کند. به گفته وی به نظر می‌رسید که این یک طرح دراز مدت است و نه یک تماس مقطعی بین آمریکا و مجاهدین خلق. سیمور هرش در ادامه گزارش خود در نشریه «نیویورکر» به نقل از مسعود خدابنده از اعضای سابق مجاهدین خلق که به گفته خودش اکنون از جمله مخالفان سرسخت این گروه است، می‌نویسد که وی پس از ترک سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۹۹۶ به همراه همسر بریتانیایی خود برنامه‌های متعددی را برای حمایت از افراد جدا شده از این سازمان پیش برده‌اند. برخی از افرادی که درسال‌های اخیر از سازمان مجاهدین خلق جدا شده‌اند به وجود برنامه‌های آموزشی در مرکز امنیتی واقع در ایالت نوادا اشاره کرده‌اند. به نظر می‌رسد که این آموزش‌ها علاوه بر فراگیری سیستم‌های ارتباطی- عملیاتی و هماهنگی برای حملات نظامی خارجی به خاک ایران، شامل روش‌های پیشرفته نفوذ در سیستم ارتباطی ایران و شنود اطلاعاتی نیز بوده است. از سال ۲۰۰۷ تاکنون پنج دانشمند و مقام مسئول در برنامه‌های هسته‌ای ایران ترور شده‌اند. سخنگوی سازمان مجاهدین خلق دخالت در این عملیات را تکذیب کرده است. ولی اوایل ماه گذشته شبکه خبری «ان بی‌سی» از قول دو مقام ارشد در دولت باراک اوباما گزارش داد که این ترور‌ها را واحدهایی از سازمان مجاهدین خلق انجام داده‌اند که توسط موساد آموزش و تجهیز شده بودند. مقامات دولت باراک اوباما درعین حال هرگونه دخالت دولت آمریکا در این ترور‌ها و یا اقدامات دیگر سازمان مجاهدین خلق را تکذیب می‌کنند. اما برخی از مقامات امنیتی سابق آمریکا معتقدند که دولت آمریکا و نهادهای امنیتی این کشور کاملا در جریان فعالیت‌های مجاهدین خلق هستند و به گفته آنها شکی نیست که این ترور‌ها محصول همکاری مجاهدین خلق با موساد بوده است. ولی درعین حال نباید تردید کرد که بخش مهمی از اطلاعات را آمریکا در اختیار آنها قرار داده است. سیمور هرش در پایان گزارش خود در نشریه نیویورکر می‌افزاید که تمام افراد و منابعی که وی با آنها گفتگو کرده است دقیقا نمی‌توانند بگویند که آن عده ازمجاهدین خلق که در اردوگاه نظامی نوادا آموزش دیده بودند اکنون کجا و مشغول چه کاری هستند. اما اکثر آنها به این نکته اشاره دارند که قبل از آن مجاهدین خلق برای انجام عملیات اطلاعاتی و خرابکارانه قابلیت اندکی داشت در صورتیکه پس از انجام آن آموزش‌ها به اشکال مختلف می‌تواند توسط آمریکا مورد استفاده قرار بگیرد. به نوشته هرش در هر صورت به نظر می‌رسد که مواضع رسمی دولت آمریکا تکذیب هرگونه دخالتی در عملیات ترور دانشمندان و مسئولان هسته‌ای ایران است. مقامات دولت آمریکا حتی در مواردی این اقدامات را محکوم کرده و بار‌ها از قول وزیر خارجه و یا وزیر دفاع آمریکا شنیده‌ایم که آمریکا چنین اقداماتی را تایید نمی‌کند. واکنش مجاهدین خلق «شورای ملی مقاومت» با صدور جوابیه‌ای ضمن تکذیب مدعیات این مقاله آن را تلاشی برای باقی نگه داشتن نام این مجاهدین خلق در فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا دانسته است. در این جوابیه آمده آست: «ما این مقاله و ادعاهای مطرح شده با دو سوال ساده و بدیهی به چالش می‌طلبیم: اسم یک نفر، صرفا یک نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که در نوادا آموزش گرفته‌اند را علنی کنید. آن مقام اطلاعاتی که چنین ادعایی کرده است بعد از گذشت قریب به ۷ سال، منطقا باید بتواند اسم خود را علنی کند.»