خواهر مریم سنبل بزک کردن اتفاقات بی ارزش سازمان و وارونه کردن آنها برای تحمیل به افکار نیروهای تشکیلات در قالب برپایی جشن های بی هویت بود و هست. از روزی که وی در سمت نفر دوم سازمان و این فرقه قرار گرفت وتلاش نمود فضای واو و افسرده ساکنان اشرف را با رقص و پایکوبی برای هیچ و پوچ باز کند همواره دردرون عناصر مجاهدین به عروسکی بی اختیار در قبال مسعود رجوی مبدل گشت. یادم هست که شبی حدودا ساعت دو بعد از نصف شب که همه قرارگاه ما درخواب بودند یک مرتبه از بلندگو ها محوطه ترانه شادی از بلندگوها پخش گردید. بالاخره بچه ها بیدار شدند گفته شد خواهر مریم پیام فوری داده و همگان به سالن بروند درآن لحظه ما فکرمی کردیم که محتوای پیامی به این مهمی چه میتواند باشد نفرات هول شده و حتی بعضی ها مثلا با بلوز ورزشی حاضر شدند. بالاخره بعد از دقایقی پیام قرائت شد و فهمیدیم که درانتخابات آمریکا آقای کیلینتون پیروز شده است!!؟ فضا طوری چیده شده بود که بایستی رقص و پایکوبی شروع شود. درآن زمان برای این چنین پیام هایی در کنار شادی و رقص 21 گلوله توپ هم شیلک می شد و این کارها به مثابه امضای اثبات پیام مریم بود. وحال ما ازآن زمان این فهم را پیدا کرده ایم که رقصیدن برای پیروزی فرانسوا اولاند در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در پادگان اشرف چه معنایی داشته است. استفاده سران سازمان از چنین اقداماتی برای روحیه دادن به اسیران دربند و ایجاد تناقض فکری برای نفرات تشکیلات میباشد تا آتش نشستهای درونی را شعله ورتر کنند و برای اجرای نشست های عملیات جاری بهانه سازی کنند.
روش کار این چنین است که افرادی که با این کار مخالف هستند و نمی رقصند در فردای آن روز درنشست تحلیل پیام مریم باید حس خود را بزبان آورند و اینگونه این حادثه به اصطلاح شیرین به اتقاق غم انگیز مغزشویی و عملیات جاری و انتقاد از خود منجر میشود. و بدین ترتیب این نفر به سوژه نشست های مختلف تبدیل شده و از دشنام شنیدن گوشش پاره میشود.
آقا و خانم رجوی حال بدانید تا حالا اهرم فریب و نیرنگ شما درمیان آن دسته از اسیران که در زنجیر شما باقی مانده اند خریداری داشت اما بعد از این ترفند رقص و پایکوبی در اشرف وکمپ ترانزیت و همزمانی آن با رای تغییر مردم فرانسه بی معنی خواهد بود. جر زدن هایی همچون "برگشتن حقوق بشر به فرانسه؟؟؟ " و… دیگر برای شما فایده ای نخواهد داشت. ضمن اینکه در کمپ ترانزیت برای پیروزی اولاند یا هرشخصی دیگری جلوه های خوشحالی تاکنون نبوده و بستری را برای اینکار آماده ندارد چرا که همگان بفکر تنظیم فرمت پیش بینی شده مصاحبه های خود با صلیب سرخ و یونامی میباشند و برای آینده باقیمانده عمر خود تلاش می کنند. خانم رجوی باید بگویم درسراب رویاهای پوچ شما چیزی دیده نمی شود واگرچیزی بود تا به امروز برای انتقال ساکنان به کمپ ترانزیت اینقدر سنگ اندازی نمی کردید. ممکن است خودتان را فریب بدهید اما نمی توانید دیگربرای آن نفرات تصمیم بگیرید چون آنها دراین شرایط تصمیم خود را گرفته اند. و بخوبی می دانند نه پناهندگی جمعی در کار است و نه تاکنون امکان اعزامی به یکی از کشورهای اروپایی. درآینده نه چندان دور مطمئنا شاهد فرار دسته جمعی و جدایی دسته جمعی خواهیم بود و بنظر میرسد نبایستی شما خودتان را به کوچه علی چپ زده و باز وعده سرخرمن به کسی بدهید، چون دیگر خرمنی وجود ندارد.
خانم رجوی بیاد آورید که شما به آن دسته که درسال 83 از سازمان جدا شدند نیز همین وعده ها رامی دادید که اگر تا انتخابات 84 صبر کنید وبا احتساب اینکه الان آمریکایی ها ما را طرف حساب اساسی خود قرار داده اند ما امکانات و تجهیزات سرنگونی رژیم ایران رامجددا بدست آورده و پیروز خواهیم شد. و شماها هر کدام یک مقام کشوری خواهید داشت!!؟. ولی ماها گول این نوع ترفند وفریب ها را نخوردیم و جدا شدیم. ولی متاسفانه بعضی از دوستان تحلیل آن شرایط را خوب نگرفتند و با نارضایتی در کنار شما چشم به وعده ها دوختند تا بلکه سازمان برای انتقال آنان به اروپا کاری بکند. تا بلکه اینگونه به کشوری پناهنده سیاسی شده و سپس در آن کشور از سازمان جدا شوند. اما این شرایط با رفتن شیراک وآمدن سارکوزی و بعدا اوباما و حال هم با آمدن اولاند ویا هرشخصی دیگری درست شدنی نیست. دیگر کمپ ترانزیت به پادگانی همچون اشرف تبدیل نخواهد شد. دیگر ابزار آلات جاسوسی و تلفنی برای ایجاد اغتشاش و تخلیه تلفنی هموطنان در ایران بدست شما نخواهد افتاد. دیگر تا صبح نخواهید توانست عضوی از سازمان را با اجرای نشست انتقاد تا پاسی از شب در کمپ ترانزیت سرکوب نمایید. همه اینها بزودی نهادینه شده و توانمندی اعضای گرفتار شده را برای کسب حق و حقوق خودشان بالا خواهد برد.
سعید