مجاهدین و رفتارهای ناهمگون و متناقض؟!

بحران آفرینی نیاز ذاتی مجاهدین مجاهدین که تا به امروز با فریبکاری و سفسطه در موضوعات مورد مناقشه با دولت عراق، انتقال باقیمانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی را به تاخیر انداخته اند بار دیگر سبب خشم مقامات ملل متحد، دولت عراق و مسئولین وزارت خارجه آمریکا شدند. پررویی و گستاخی بی حد و حصر و دروغگویی و فریبکاری محض رهبران مجاهدین در مقابل برخوردهای انساندوستانه و سعه صدر مقامات دست اندرکار باعث شده است که انتقال باقیمانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی تا این لحظه همچنان لاینحل باقی بماند. مجاهدین که همچنان با بهانه قراردادن موضوعات صنفی و استقراری در لیبرتی و فروش اموال و دارائی هایشان در اشرف در مسیر وقت کشی و ایجاد تاخیر در انتقال باقی مانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی گام بر میدارند این دور هم با این هدف تلاش کردند با طرح موضوعات تکراری روند تخلیه قرارگاه اشرف را با تاخیر مواجه سازند. طبق هماهنگی های انجام شده بین دولت عراق و ملل متحد، کمیته تخلیه قرارگاه اشرف مقدمات مرحله ششم انتقال باقی مانده ساکنان به لیبرتی با انتقال بخش قابل توجهی از اموال آنان به لیبرتی را آغاز نمود. در همین رابطه روز یکشنبه 25 تیر 91 دولت عراق اقدام به انتقال ۲۸ خودرو، دستگاه های خنک‌کننده، یخچال‌ها و اثاثیه ساکنان به لیبرتی نمود و در روز 27 تیر نیز تعداد 19 دستگاه اتوبوس برای انتقال بخشی از ساکنان اشرف به لیبرتی وارد قرارگاه اشرف شد و قرار بود روز 28 تیر ماه گروه ششم را به لیبرتی جابجا کند ولی با بهانه گیری های مجدد مجاهدین انتقال گروه ششم متوقف گردید. بلافاصله آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد طی اطلاعیه یی که در میان اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز توزیع شد بر اهمیت همکاری ساکنان دو اردوگاه اشرف و لیبرتی با مقامات عراقی تاکید کرد تا فرآیند جابجایی بدون درنگ بیشتر انجام شود ولی عملا بی نتیجه بود. متعاقب عمل زشت مجاهدین که هزینه آن تنها از جیب ساکنان باقیمانده در قرارگاه اشرف پرداخت میشود، آقای مارتین کوبلر در تاریخ 29 تیر 91 برابر با 19 ژوئیه 2012 با حضور در جلسه شورای امنیت ملل متحد با موضوع عراق و اشرف اعلام کرد: "… ساکنان اراده واقعی در پروسه یی که توسط یونامی تسهیل می شود، ندارند. (ولی) من از دولت عراق به خاطر انعطافش در این زمینه تشکر می کنم و از مقامات عراقی تقاضا می کنم تا هم چنان به پروسه حل این مسأله به طور صلح آمیز ادامه دهند… " مجاهدین که از سخنان واقع گرایانه آقای کوبلر در اجلاس شورای امنیت به خشم آمده بودند، فرصت را مغتنم شمرده و طی اطلاعیه ای در سی تیر 91 ضمن نسبت دادن توهین آمیز ترین جملات به ایشان اعلام کردند: " اظهارات مارتین کوبلر در شورای امنیت علیه ساکنان اشرف، راهگشای سومین کشتار است". بدین ترتیب مجاهدین زمینه مناسبی یافتند تا ضمن بهانه جویی، بار دیگر در روند انتقال باقیمانده ساکنان از اشرف به لیبرتی سنگ اندازی کنند. در رابطه با بهانه جویی های مجاهدین، خبرنگار تلویزیون فارسی بی بی سی روز جمعه 30/04/1391 از محل کنفرانس مطبوعاتی آقای دنیل فیرید در واشینگتن که تازه از عراق برگشته بود گزارش نمود: " آقای فیرید گفت طبق بازرسی که از اردوگاه (لیبرتی) داشته اگر چه تمام این ارودگاه را بازرسی نکرده اما اونجاهائیکه بازرسی کرده و دیده بنظرش طبق شکایات سازمان مجاهدین خیلی در واقع پایه ای نداره. گفت شیرهای آب را باز کرده آب در لوله ها جریان داشت. برق بوده، ژنراتورها وجود داشتند. حتی عکس هایی را نشان داد از باغچه های سبزی که به گفته او از قول ساکنان آنجا بهش گفته بودند که از آب های بازیافتی آبیاری میشوند… ". خبرنگار اعزامی تلویزیون بی بی سی در پاسخ این سوال که پس چرا مجاهدین همچنان از انتقال باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی سرباز میزنند؟ گفت: "… یک موضوع دیگر که محل اختلاف است وضعیت معلولین است. سازمان مجاهدین میگوید معلولین در حریه وضعیت خوبی ندارند و تا آنموقع که شرایط مهیا نشه ما آن عده را از اردوگاه اشرف نخواهیم آورد. دولت عراق میگوید برای آوردن معلولین و سایل آنها ما حاضریم همکاری کنیم منتهی باید بازرسی کنیم و سازمان مجاهدین پیش شرط میگذاره برای بازرسی و در واقع دعوا الان بخش عمده ای سر وضعیت معلولین است و چه شرایطی و چه پیش شرطهایی درش وجود دارد". روز بعد دولت عراق این درخواست مجاهدین را نیز عملی کرد تا این بهانه را نیز از دست آنان بگیرد بنحویکه خود مجاهدین در تاریخ 30 تیر 91 تحت عنوان " ۳۰تیر ۹۱ (۲۰ ژوئیه ۲۰۱۲) – سرآمد نهمین ضرب الاجل در اشرف" اطلاعیه ای صادر و در آن اعلام نمود "… سرانجام حکومت عراق، با تأخیر بسیار انتقال خودروهای ویژه مجروحان و بیمارانی را که از ناحیه کمر به پایین دچار فلج شده اند قبول کرد. روز گذشته، در همین خصوص 3 خودرو با پلکانهای متحرک و ئیدرولیک از اشرف پس از یک بازرسی طولانی و جزء به جزء که در ایستگاه پلیس اشرف با حضور ناظران ملل متحد صورت گرفت، به لیبرتی منتقل گردید… " ولی عملا بازهم از انتقال گروه ششم خبری نشد و مجاهدین بار دیگر به بهانه دیگری متوصل شدند. بنحویکه در اول مرداد، شورای ملی مقاومت مجاهدین طی اطلاعیه ای ضمن حمله و هجوم به آقای مارتین کوبلر مجددا موضوع دارائی های خود در قرارگاه اشرف و فروش آنها را پیش کشیده و اعلام کرده اند: "… ادامه انتقال ساکنان به لیبرتی تنها پس از اجرای خواستهای دهگانه آنان (که در اطلاعیه 17 تیر این شورا آمده است) به ویژه حل و فصل مسأله داراییهایشان صورت خواهد گرفت ". بدین ترتیب مجاهدین بار دیگر به تمامی تلاش های انساندوستانه ملل متحد و دیگر مقامات مسئول در دولت عراق و وزارت خارجه آمریکا دهن کجی کرده و به پشتوانه حامیان سیاسی شان در آمریکا آنرا به شکست کشاندند.
با توجه به آنچه که گفته شد بنظر میرسد ترفند وقت‌کشی و تاخیر در انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی به بهانه های مختلف که خط اصلی مجاهدین است برای مسئولین آمریکائی بویژه وزارت خارجه آمریکا هم که از نزدیک با مجاهدین کار میکنند تا حدود زیادی لو رفته است. البته هنوز آنها هم تحلیل درستی از علت و چرائی این همه فریبکاری مجاهدین ندارند و انبوه سوال در این رابطه برایشان مطرح است.
به نحوی که در این خصوص در مقاله ایکه از سایت وزارت خارجه آمریکا در مجله آمریکائی فارین پالیسی در تاریخ 18 ژوئیه 2012 برابر با 28 تیر 91 درج شده آمده است: "مقامات وزارت خارجه اکنون معتقدند که مجاهدین وقت کشی میکنند. مقامات دولت معتقدند که مجاهدین توصیه های بد و حمایتهای غیرمفیدی از حامیان آمریکایی خود می گیرند. این مجله به نقل از مقامات وزارت خارجه آمریکا میگوید: "به نظر می رسد سازمان مجاهدین معتقد است تا آنجا که می تواند باید مستحکم بایستد و آنها در این دیدگاه توسط تعدادی از حامیان آمریکایی شان تشویق می شوند". سفیر دن فیرید، مقام وزارت خارجه، که مسئول کمک در جابه جایی از کمپ اشرف است و روز سه شنبه (27 تیر 91)، در حالی که به تازگی از عراق برگشته بود، یک کنفرانس تلفنی با کارکنان کنگره برگزار کرد. یکی از کارکنان که بر روی خط بود گفت که فیرید به خاطر تلاشهای کنگره به منظور مداخله در انتقال اعضای مجاهدین به کمپ لیبرتی خشمگین است. فیرید افزود: "از دیدگاه من، تلاشهای موجود در کنگره در حمایت از مجاهدین برای امتناع از ترک اشرف، کاملاً غیرمسؤلانه است. این یک نوع میانجی گری از بدترین نوع آن است زیرا به طور کامل زیرآب سیاست آمریکا را می زند. رزلهتینن و شرمن واقعاً علاقمند نیستند که بن بست را حل کنند. آنها برای اهداف سیاسی خودنمایی و برای مجاهدین خوش خدمتی می کنند"".
فارین پالیسی در جای دیگری بنقل از مقامات وزارت خارجه آمریکا میگوید: "برخی از درخواستها، معتبر هستند اما شرایط کمپ لیبرتی را وخیم و وحشتناک توصیف کردن، درست نیست. این مقام گفت، " آیا واقعاً خودروهای افزوده، از موارد بنیادین حقوق بشر است؟ ".
ضمن اینکه تلویزیون بی بی سی فارسی نیز روز جمعه 30/04/1391 اعلام کرد: "… دنیل فیرید فرستاده ویژه وزارت خارجه آمریکا در موضوع اردوگاه اشرف که دو روز پیش از عراق بازگشت گفته است دولت عراق حتی از انتظارات واشینگتن نیز فراتر رفته، اما سازمان مجاهدین بجای پاسخ متقابل، عملا این کار را به سُخره گرفته است. البته که کارشکنی های مجاهدین تا زمانیکه آنها به اهداف آشکار و پنهان خود نرسیده اند ادامه خواهد داشت و نقطه پایانی بر آن متصور نیست. چرا که مطابق آنچه که فوقا گفته شد در حال حاضر هرچند توپ در زمین مجاهدین است و مجاهدین باید حُسن نیت خود را نشان دهند ولی مجاهدین بخاطر اینکه بار دیگر وضعیت را پیچیده کرده و مدت زمان دیگری طرف حسابهای خود را حول آن مشغول کنند دست به ترفند جدیدی زدند. مجاهدین در تاریخ سی تیر 91 برابر با 20 ژوئیه 2012 از زبان حامیان استیجاری شان یعنی آلخو ویدال کوادراس – نایب رئیس پارلمان اروپا و رئیس تشکیلات خود ساخته ای بنام "کمیته بین المللی در جستجوی عدالت" در تلاش برای بدنام کردن آقای مارتین کوبلر ضمن اعلام اینکه "… کارکرد هفت ماهه آقای کوبلر و به خصوص گزارش او به شورای امنیت نشان می دهد که او نه بخشی از راه حل اشرف، بلکه بخشی از مشکل است"، از دبیرکل ملل متحد خواسته اند تا نماینده دیگری را بجای آقای مارتین کوبلر "برای رسیدگی به مسأله اشرف و لیبرتی و ارزیابی مشکلات و خواستهای ساکنان" تعیین نماید. نتیجه اینکه رفتارهای هیستریک و فریبکارانه مجاهدین که البته یک دهن کجی آشکار به تمامی قوانین بین المللی است و در راستای سیاست وقت کشی برای توقف و یا تاخیر در تخلیه قرارگاه اشرف و از ضروری‌ترین الزامات پیشبرد اهداف پنهان و آشکار مجاهدین بحساب می آید، هنوز به نتیجه مطلوب خود که خواست رهبران مجاهدین است نرسیده است. عدم پذیرش مجاهدین در کشورهای ثالث، ابقای نام سازمان در لیست گروههای تروریستی آمریکا، همچنین به شکست کشیده شدن تلاش مجاهدین برای ساقط کردن دولت آقای مالکی که با حمایت های مالی وسیع از احزاب مخالف در عراق صورت میگرفت، از جمله دلایلی است که باعث گردیده است رهبری سازمان، ضمن گروگانگیری مجاهدین در قرارگاه اشرف، تشکیلات مجاهدین را همچنان به سمت بحران آفرینی سوق دهد. سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین