بعد از مدتها شانتاژ و جار و جنجالی که مریم قجر در مورد نرفتن به کمپ جدید راه انداخته بود در کمال وقاحت و دریدگی عنوان نمود که بخاطر حسن نیت!! به انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی تن داده است و طی اطلاعیه ای اعلام آمادگی کرد که 400 تن دیگر از افراد فرقه در تاریخ دوم شهریور به کمپ جدید منتقل شوند.
این در حالی است که از آخرین انتقال نیروهای سازمان به کمپ جدید بیش از سه ماه می گذرد و بر اساس موافقت دولت عراق با نیروهای سازمان ملل قرار بود که این روند بطور مستمر و بدون تنش و درگیری انجام گیرد اما سران فرقه هر بار به بهانه های واهی مبنی بر کمبود امکانات و جا، مانع این جابجایی می شدند و همانطوری که بارها در پیام ها و اطلاعیه های خود رسما اعلام کردند که ما تاکنون توانستیم ضرب العجل دولت عراق را نقض کنیم مسئولیت این کارشکنی را به عهده گرفته و آنرا به عنوان یک پیروزی بزرگ برای نیروهایش اعلام کند.
سئوال اینجاست که چرا سران فرقه در این مدت چوب لای چرخ برنامه انتقال افراد به لیبرتی می گذاشتند و به دنبال چه امتیازی بودند؟ آیا تا به حال امتیاز جدیدی بدست آوردند که حاضر به این کار شدند؟
سران فرقه با تنظیم کردن لیست بلندی ادعا کرده بودند که تا این امتیازات را بدست نیاورند هرگز از اشرف خارج نخواهند شد.
در حالی که در این چند ماه بعد از موافقت دولت عراق تعداد سه دستگاه خودرو حمل معلول و تعداد محدودی تانکر آب و سوخت به کمپ جدید انتقال داده شد آیا این تمام آن چیزی بود که سازمان به آن نیاز داشت و چرا اکنون تن به این عقب نشینی خفت بار داده است؟
بعد از اینکه لابی های سازمان در غرب نتوانسته اند امتیازی برای رهبران فرقه بدست آورند و از طرف دیگر با پاسخ دندان شکن دولت آمریکا مبنی بر خروج بدون قید و شرط و ایستادگی دولت عراق و نماینده سازمان ملل آقای کوبلر مواجه شدند مریم قجر تنها راه چاره را در این دیده است که با پیش شرط گذاشتن مسخره ای برای آمریکایی ها اعلام کند که با انجام انتقال باقی مانده افراد موافقت نموده است. ولی نه تنها آمریکایی ها هم پاسخی به سران فرقه ندادند بلکه سفیر آمریکا در عراق به همراه سایر مسئولین سازمان ملل به اشرف رفته و آخرین هشدار برای خروج همه نیروها تا نیمه مهر امسال را به آنها داده اند.
در گزش این پاسخ آمریکایی ها سران فرقه سعی دارند با ممانعت و کارشکنی در انتقال گروه ششم با نیروهای عراقی تنش و درگیری جدیدی ایجاد کنند که بر اساس آخرین اخبار رسیده تعداد دیگری از افراد اسیر اشرف زخمی شدند که این همان خواسته نهایی رهبران فرقه می باشد.
دو رویی و تناقض مواضع سازمان در رابطه با انتقال و جابجایی افراد از اشرف تا به حال برای همگان روشن شده، رهبران فرقه از یک طرف در اطلاعیه ها و پیام های خود مدعی هستند که تاکنون بیش از ده بار توانسته اند اولتیماتوم های دولت عراق برای تخلیه اشرف را نقض کنند و درگیری های نیروهای عراقی با افراد فرقه ناشی از گزش همین موضوع است و از طرف دیگر در اطلاعیه شورا به تاریخ ششم شهریور 91 نوشته اند… دولت عراق با انواع مانع تراشی ها و کارشکنی ها حرکت ستون را بطور مستمر به تاخیر می اندازد جالبتر این که در همین اطلاعیه با وقاحت تمام این درگیری را ناشی از بغض و کین نیروهای عراقی از کم بها دادن ضرب العجل های آنان توسط مجاهدین می داند.
سران فرقه در تلاش اند با کارشکنی و وقت کشی امتیازی بدست بیاورند.
رهبران فرقه به دلیل شکست های مستمر خود در عراق دیگر هیچ استراتژی مشخصی نداشته و خودشان هم بهتر از همه می دانند که در دنیا جایگاهی ندارند و مطمئن هستند که در صورت انتقال و خروج افراد از عراق دیگر عضوی برای سازمان باقی نمی ماند و با توجه به پروسه گذشته سازمان هر کس به دنبال زندگی خود خواهد رفت که فرار تعداد زیادی افراد از لیبرتی در این مدت کم از جمله فرار آقایان مجید محمدی و حسن شرقی و سایر دوستان گواه همین حقیقت است و به همین دلیل رجوی های پلید به دنبال آنند که همه اعضای در عراق کشته شوند.