با انتقال آخرین گروه 680 نفری اسیران فرقه رجوی از اشرف به کمپ ترانزیت لیبرتی، تابوی خود ساخته رجوی که "اشرف نخواهد جنبید" بطور کامل از هم گسیخت.
در یکی از روزهای گرم و طاقت فرسا و جهنمی اشرف. رجوی عبارت " خانواده کانون فساد است " را تولید و آنرا به ابزاری در دست گماشته هایش برای سرکوفت عواطف متصاعد اسیران دربند و از همه جا بی خبر اشرف قرار داد.
ولی خانواده های این اسیران، عزم جزم کردند که تا پای جان جلوی این شانتاژ گری های فرقه رجوی بایستند و حق و حقوقشان، که همانا آزادی فرزندانشان است را از گلوی رجوی بیرون بکشند.
فرقه رجوی با عناوین مختلف و الصاق عناوین ناشایستی که بیشتر وصف حال خودشان است خانواده ها را مورد هتاکی قرار داد و اسیران را مجبور به لفاظی بر علیه خانواده هایشان کرد.
ولی در پس همه این جست و خیز های ابلهانه فرقه رجوی، عجب است که عشق با اصالت هر بیشتر عرض اندام مینماید. و حضور سبز خانواده ها است که چون پیکانی در دل سیاهی وظلمت فرقه رجوی راه را می گشاید.
بسیاری از جداشدگان 2 ساله اخیر که موفق به فرار از چنبره فرقه رجوی شده اند، متفق القول می گویند حضور خانواده ها تنها دلگرمی و تنها انگیزه برای فرار از اشرف بود.
بله بیش از 3 سال از تحصن خانواده ها در جلوی پادگان اشرف می گذرد. و اکنون به همت حضور سبز آنها شاهد این هستیم که قلعه مرگ اشرف تاب نیاورد و ازهم گسیخت.
حقا که این پیروزی را باید به تمام خانواده های دردمند و چشم به انتظار تبریک گفت.
خوشا به همت و عزم بلندتان
خانواده بزرگ انجمن نجات همچون گذشته و البته صد برابر بیشتر بر عزم خویش افزوده و تا انهدام کامل فرقه خود ساخته رجوی و آزادی کلیه اسیران دربند به پیش خواهد تاخت.