مسیر سرنگونی از عراق تا البانی!!!

با خواندن خبر انتقال ۱۴ تن از افراد لیبرتی به البانی به یاد سال ۲۰۰۳ افتادم زمانی که مسعود رجوی همه نیروهارا در اشرف جمع کرده وفرمان عملیات سرنگونی رژیم ایران را داد در ان زمان توهم بزرگی در سر مسعود بود وفکر میکرد با سه هزار نفر وچند تانک زهوار در رفته میتواند کاری بکند البته با پشتیبانی وبرنامه ریزی اربابش صدام همه شاهد بودیم که رجوی زیر حرف خودش زایید وهرگز فرمان حمله ای صادر نشد! چون صدام خیلی زودتر از ان چیزی که در تصور مسعود بود از هم پاشید در همین گیر و دار نیروهای امریکایی را بهانه کرد که این امر باعث شد به ایران حمله نکنند!!

بعد ازسرشکستگی و بازگشت به اشرف حرف خودش و دیگر کادرهای تشکیلاتیش این بود که ما در عراق متولد نشده ایم که در عراق از بین برویم ما زاده صدام نیستیم که با نبودش ما هم نباشیم ووو…

سالها یکی پس از دیگری سپری می شد و شعار این گروه همچنان سرنگونی بود البته با حفظ اشرف به عنوان قلب تپنده انقلاب و تغییر در ایران نمیگفت که چگونه و با چه ابزاری! ایا فقط اشرف برای تغییر یک حکومت کافی بود؟ و یا نه اینها ادامه همان بحث شتشوی مغزی نیرو بود؟؟.

در سال ۲۰۰۵ بحثی شد به نام بحث دو سال بحثی بود که چندصد ساعت طول کشید ودر این بحث قرار شد حکومت ایران در دوسال اینده یعنی در سال ۲۰۰۷ سرنگون شده مریم ومسعود به تهران بروند از این بحث هیچ ابی داغ نشد چون از اولش هم معلوم بود که مسعود چرت و پرتهایی را به هم بافته تا سر نیروها را گرم کند و به این روند خفت بار خود ادامه بدهد در این سال همچنان شعار سرنگونی از عراق بود و با نیروهایی که در اشرف بودند و همواره اموزش نظامی میدیدند.

همین چند وقت پیش بود که مریم رجوی با پررویی تمام وحماقتی توصیف ناشدنی گفت: سال ۲۰۱۳ سال تغییر رژیم هست وبرای این زمان هم مشخص کرد وگفت تا پایان سال ۲۰۱۳! فکر میکنم که به اینجای کار فکر نکرده بود که از البانی تا تهران را چگونه خواهد رفت چون این داستان انتقال نیرو به این زودیها تمام نخواهد شد حال سازمان میخواهد بهانه بگیرد یا نگیرد افراد موجود در کمپ ترانزیت لیبرتی باید ازادانه تصمیم خود را بگیرند و مطمئنا بالای پنجاه در صد این افراد به زندگی معمولی خود باز خواهند گشت رهبران این گروه حتی از فاش شدن نام این افراد وحشت دارند وخوشبختانه امروز عکسشان هم بود ترس گروه این هست که مبادا خانواده این افراد مطلع شوند و به سراغ فرزندان خود بیایند و ببرند.

اگر پروسه ده ساله این گروه را خوب نگاه کنیم هیچ روند مثبتی نداشته البته برای رهبران این گروه برای افراد قربانی دریچه ای باز شده که بتوانند خود را از این زندان نجات بدهند.

محمود سپاهی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا