اخیراً مطلع شدیم که آقای منصور شهریاری برادر محمد شهریاری از اعضاء گرفتار در فرقه مجاهدین، به دلیل حرکت ترکشی که از زمان جنگ در سرش باقیمانده بود، حدوداً 3 ماه د ر حالت کما بوده اند. اعضاء انجمن نجات فارس فرصت را مغتنم شمرده و به عیادت ایشان رفتیم و با وجود این که حال مساعدی نداشت با روی باز پذیرای ما شد.
یادم می آید در سال 82 آقای منصور شهریاری به من مراجعه کرد و گفت من باید برادرم و دیگراسیران اشرف را نجات دهم چرا که این یک عمل انسانی است و در تمام طول این 10 سال با ارتباط مستمر با انجمن و همراهی با خانواده ها از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.
ایشان با گذشت این سالها، ذره ای از اعتقاد و ایمانش به بیرون آوردن بچه ها از حصار فیزیکی و فکری فرقه رجوی کم نشده و کماکان بر همان عزم انسانی خود باقی مانده است.
آقای رجوی! شاید گذشت زمان باعث فرسوده شدن جسم خانواده ها گردد اما روح آنها در تلاش برای نجات عزیزانشان هر روز قوی ترمی شود و مطمئنا عشق خانوادگی هرگز از بین نخواهد رفت.
و بدان حتی بعد از مرگ هم، نفرین ابدی این خانواده ها تو را همراهی خواهد کرد البته اگر اعتقادی به این مسائل داشته باشی!!!
با آرزوی سلامتی برای آقای شهریاری و خانواده محترمشان و طلب مغفرت برای مادر محترم ایشان که در سفرهای خانواده ها به عراق و قرارگاه اشرف همراهی مان می کرد و در حسرت دیدار عزیزش چشم از جهان فرو بست.