امروز در سایتهای اجتماعی خبر مرگ رضا ستوده مرام از اسیران فرقه رجوی درآلبانی را خواندم.
انچه فرقه رجوی در مورد بیماری رضا ستوده مرام بیان کرده از بن دروغ بوده و رضا ستوده مرام به خاطر بلاهایی که شکنجه گران فرقه رجوی وارد کردند مریض شد.
من رضا ستوده مرام را از سال ۷۵ در رادوگاه اشرف از نزدیک شناختم از انجا که اهل ارومیه بود اذری زبان در سالن غذا خوری اغلب اوقات کنار هم می نشستیم و با هم به زبان محلی خودمان صحبت می کردیم.
در سال ۷۵ همزمان با شروع نشستهای موسوم به دیگ و فحش دادن و تحقیر؛ کتک زدن افراد توسط چماقداران رجوی رضا ستوده مرام زیر بار این شیوه فرقه رجوی نرفت و به سران فرقه می گفت شیوه سرکوبی که شما راه انداخته اید حتا در زندانهای رژیم ایران این بلاها سر ما نیاورده اند!
به همین خاطر سران فرقه رجوی تمام تلاش خود را برای سرکوب و تحقیر و توهین به رضا ستوده مرام بکار گرفتند حتا در نشستهای جمعی سران فرقه رجوی فارسی کردن رضا را با لحجه ترکی به سخره می گرفتند تا رضا را با این شیوه ها سر جایش بنشانند.
همزمان با نشستهای موسوم به دیگ به همه افرادی که با رضا ستوده مرام رابطه داشتند دستورتشکیلاتی داده شد که هر گونه رابطه زدن با رضا ستوده مرام ممنوع می باشد چون وی مشکوک به نفوذی رژیم می باشد!
از طرف دیگر هم برای رضا ستوده مرام نشستهای موسوم به دیگ پشت سر هم ترتیب می دادند تا به هر طریق ممکن رضا را از موضع خودش که مخالف سیاستهای سرکوبگرانه رجوی رذل زنباره تحت نام نشست دیگ ؛ عملیات جاری … منصرف کنند اما رضا به این خواسته رجوی تن نداد.
حتا به نقطه ای رسید که رضا ستوده مرام موقع شام که همه در سالن غذا خوری حضور داشتند چندین بار بالای صندلی رفت و با صدای بلند داد زد که فحش دادن؛ تحقیر؛ کتک زدن افراد در نشستها کار غیر انسانی! اما سران فرقه رجوی و شکنجه گران فرقه هر بار وی را به بیرون سالن می بردند و از همان جلو سالن غذا خوری وی را زیرمشت و لگد می انداختند و چند روز در بنگال نگه می داشتند تا اینکه رضا ستوده مرام بر اثر شکنجه های سران فرقه دچار مریضی روحی و روانی شد وبدون نفر همراه حق رفتم به خارج از اسایشگاه را نداشت!
اما در نشستهای درونی فرقه رجوی سران فرقه مدعی بودند این فرد (رضا ستوده مرام) یا نفوذی رژیم ایران داره رد گم می کند یا می خواهد با این فیلم بازی کردنها ما او را به خارجه بفرستیم که کور خواده دیگه ان زمان گذشته اگر بمیرد هم باید تو این اشرف بمیرد!
رضا ستوده مرام تقریبا نزدیک ۳ ماه بود بدون نفر نگهبان حتا نمی توانست به مجموعه بهداشتی برود تا اینکه مدتی رضا را از مقری که با هم بودیم بردند و کسی از رضا خبر نداشت که کجا هست.
تا اینکه بعد از تقسیم قرارگاهها رضا را دوباره دیدم اینبار رضا تبدیل شده بود به یک ادم بی حس و ساکت و با کسی حرف نمی زد و ادمها را کم می شناخت!
با چند نفری که از قبل می شناختم و با رضا ستوده مرام یک جا بودند اوضاع رضا را پرسیدم گفتند مثل اینکه رضا را وحشتناک شکنجه کرده اند طوری که رضا با دیدن بعضی افراد مثل اسدالله مثنی ؛ هوشنگ دودکانی ؛ جهانگیر؛ محمد شعبانی با نام مستعار باقر (که همگی از شکنجه گران قهار فرقه رجوی) می باشند به لرزه می افتد.
البته سران فرقه مافیایی رجوی در اطلاعیه ای به خاطر مرگ رضا ستوده در البانی مدعی شده که وی (رضا ستوده مرام) از چند بیماری رنج می برد اما من و خیلی از افرادی که رضا را می شناسند می دانند رضا بر اثر شکنجه های وحشیانه سران فرقه دچار بیماری شد نه یک روزه!
من شخصا شاهد بودم رضا ستوده مرام از سال ۷۵ دچار بیماری شدید روحی و روانی شده بود و اینجا این سوال سران فرقه جنایتکار رجوی رذل زنباره جواب بدهند:
اگر رضا ستوده مرام از چند بیماری رنج می برد چرا وی را برای معالجه به یکی از کشورها منتقل نکردید؟
اما همین که رضا ستوده مرام از این دنیا رفت شد مجاهد صدیق و اشرفی و …..!
مریم قجرکه خوب می دانست شکنجه گران به دستور مستقیم وی چه بلاهایی سر رضا ستوده مرام اورده اند و رضا دچار چه بیماریهایی شده.
چرا همان زمان که مریم قجر به همراه حکم و حشم می خواست از عراق به پاریس فرار کند این یکی از این بیماران نگون بخت برای معالجه با خودش نیاورد؟
اما تا توانست هر چه اموزش دیده گارد مخصوص ؛ فدائیان صدام بود برای کشتن و ترور جدا شده ها و مخالفان ؛ منتقدان فرقه رجوی به همراه خودش از عراق خارج کرد!
البته می دانم که طبق معمول رجوی رذل زنباره و مریم قجر و دیگر سران فرقه جز پاره کردن زنجیر و فحش دادن و تهمت زدن به ما هیچ جوابی ندارند و از این طریق به مریم قجر می گویم بشین سر جایت مردم اذربایجان که به شوهر مفقود الاثر تو ؛ خودت ؛ ان شوهر سابق ات به کل دارو دسته ات لعن و نفرین می فرستند و هیچ وقت حاضر نیستند نام آذربایجان قهرمان وطن فروشان؛ جاسوسان ؛ حرامسراداری مثل تو بر زبان بیاورند و اگر باور نداری بفرما این گوی این میدان در حضور همه خبرنگاران و رسانه های بین المللی ودر حضور همه ارگانها و سازمانهای سیاسی ایرانی و شخصیتهای سیاسی و غیره یک روز قدم رنج فرموده به همان اذربایجان بروید تا ببینید از یک من آرد چند تا نان فطیر درست می شود.
من از این طریق به خانواده رضا ستوده مرام تسلیت می گویم و مطمئن هستم تمامی ظلم و جوری که رجوی در حق اسیران فرقه کرده و می کند بدون جواب نخواهد ماند و رجوی رذل زنباره و مریم قجر و دیگر سران فرقه رجوی باید در یک دادگاه عادلانه جواب این همه جنایتها را بدهند.
این حکم خدا ؛ تاریخ ؛ طبیعت هست و رجوی دیگر سران فرقه را از ان گریزی نیست.