در آستانۀ پایان سال 2013 نگاهی گذرا و فهرست وار به رویدادهای مربوط به سازمان مجاهدین خلق در عراق و خارجه و مشخصا در رابطه با اشرف و لیبرتی و افراد یا ساکنان آنها طی این سال برای مرور رویدادها و در نظر گرفتن آنها در تحلیلها و مقالات و بررسی ریشه ها و علل رویدادها امری ضروری است:
1- ادامۀ نگهداری 100 نفر توسط رهبری سازمان در اشرف و گفتگوها و اولتیماتومها برای تخلیۀ آن به ثمر نمی رسد.
2- ادامۀ موج ریزش در صفوف سازمان مجاهدین و فرارها از کمپ لیبرتی یا جدا شدن از طریق هیأتهای بازدید کنندۀ یونامی از کمپ لیبرتی و یا هنگام مصاحبه با کمیساریای عالی ملل متحد.
3- دستور رهبری سازمان مبنی بر توقف مصاحبه ها در کمپ لیبرتی با کمیساریا و مشروط کردن آن به تعیین تکلیف اموال اشرف و تأمین امنیت لیبرتی.
4- پیامهای درونی پیاپی مسعود رجوی و تعهدگر فتنه ایش از افراد در کمپهای اشرف و لیبرتی مبنی بر باقی ماندن در عراق و اطلاعیه های سازمان با امضای شورا علیه جدا شدگان جدید از کمپ لیبرتی به دنبال افزایش خروج و یا فرار افراد از لیبرتی و خروج تعدادی از آنان از عراق و رسیدنشان به کشورهای اروپایی به کمک سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان و دولت عراق و افشاگریهای گستردۀ آنان با استفاده از فضای دنیای آزاد علیه رهبری سازمان.
5- حملۀ موشکی تروریستی به کمپ لیبرتی که موجب کشته وزخمی شدن تعداد زیادی از ساکنان کمپ شد.
6- تشکیل کمپین انتقال ساکنان لیبرتی به کشورهای ثالث توسط خواهران اقبال (عاطفه و عفت) خواهران محمد اقبال به دنبال حملۀ مذکور و حمایت گستردۀ خانواده های اسیران کمپ لیبرتی و ایرانیان آزاده و شریف در داخل ایران و خارج کشور بویژه جدا شدگان از سازمان از این کمپین.
7- بسیج ضد حمله توسط رهبران سازمان علیه مسئولان کمپین مذکور و مشخصا خانم عاطفه اقبال بوسیلۀ قلم به مزدان و نوچه های رهبری مجاهدین در کمپ لیبرتی و خارجه از جمله بوسیلۀ برادر آنها محمد اقبال و تهدیدات و حملات چماقداران رجوی علیه خانم عاطفه اقبال تا حد هجوم به خانه اش و آتش زدن درب آن و شکستن شیشه هایش و اعمال کنترل و تعقیب و مراقبت علیه منزل ایشان که موجب شکایتشان و اقدام پلیس گردید.
8- علنی شدن پیام درونی مسعود رجوی علیه جدا شدگان اخیر سازمان بویژه آنها که به اروپا رسیده و دست به افشاگری علیه رهبری سازمان زده بودند.
9- انتشار نامۀ سرگشادۀ 250 صفحه ای ایرج مصداقی به مسعود رجوی مبنی بر نقد شدید و عمیق پیام درونی دیماه مسعود رجوی ومواضع متناقض او از آغاز رهبریش تا کنون و مشخصا نامه نگاریهایش به سران رژیم و افشای جنایات و موارد نقض شدید حقوق بشر در اشرف و کلا در عراق علیه افراد سازمان و نقد شکست استراتژی سازمان در سرنگون کردن رژیم و علل و دلایل این شکست و انتقاد شدید از طرح و برنامۀ سازمان مبنی بر نگهداری نیروها در عراق.
10- حمایتهای گسترده از مضامین نامۀ آقای ایرج مصداقی در محافل و رسانه های ایرانیان روشنفکر خارج بویژه جدا شدگان از سازمان.
11- اعلام جدایی و استعفای دو مسئول کمیسیون در شورای ملی مقاومت آقایان کریم قصیم و محمد رضا روحانی از شورا و موج اطلاعیه های سازمان و قلمزنانش علیه آندو.
12- گزارش آقای کوبلر نمایندۀ دبیر کل ملل متحد به شورای امنیت مبنی بر اینکه صبر دولت عراق از عدم تخلیۀ اشرف توسط رهبری سازمان مجاهدین به پایان رسیده و رهبران این سازمان در کمپ لیبرتی با یونامی و کمیساریا برای حل مسألۀ ساکنان لیبرتی با انتقال آنها به کشورهای ثالث همکاری نمی کنند.
13- تهاجم مجدد تروریستی به کمپ لیبرتی و کشته و زخمی شدن تعداد اندکی از افراد.
14- بازدید هیأتهایی از سازمان ملل و نمایندگان دولتها از جمله وزارت خارجۀ آمریکا از کمپ لیبرتی برای بر آورد وضعیت به دنبال حملات به کمپ لیبرتی و رسیدگی به موضوع انتقال و علل و موانع آن.
15- شروع انتقال افراد کمپ لیبرتی به کشور آلبانی و نهایتا انتقال کامل سهمیۀ اعلام شده پذیرش از سوی دولت آلبانی یعنی 210 از کمپ لیبرتی به این کشور و اعلام جدایی حدود نیمی از آنان در آنجا از تشکیلات سازمان.
16- موج فعالیتهای لابی گرانۀ سازمان مجاهدین و دفاتر و مراکز آن در خارجه با برگزاری کنفرانسها و سخنرانیها توسط مریم رجوی و تجمعها و تظاهرات متعدد برای تثبیت باقی ماندن در عراق و مشخصا اصرار برای نگهداری قرارگاه اشرف با صد نفر باقی مانده.
17- تظاهرات و آکسیون جدا شدگان از سازمان مجاهدین در کشورهای اروپایی در میدان تریکادروی پاریس روز 22 ژوئن علیه تجمع ویلپنت و سخنرانی مریم رجوی یک روز قبل از برگزاری این تجمع.
18- برگزاری تجمع ویلپنت در پاریس توسط مریم رجوی در این راستا در روز 23 ژوئن با استفاده از لابیهای جنگ طلب اروپایی و آمریکایی اش و با گردآوری پولی بسیاری از آوارگان و خارجیها در این تجمع با آوردن آنها به پاریس.
19- افزایش فشارها و اصرارهای دولت عراق و سازمان ملل به نمایندگی آقای کوبلر برای تخلیۀ قرارگاه اشرف و انتقال افراد آن به کمپ لیبرتی.
20- مهلت دولت عراق به سازمان مجاهدین برای تخلیۀ قرارگاه اشرف تا آخر ماه رمضان.
21- ادامۀ تبلیغات و موضع سازمان مبنی بر ضرورت بازگرداندن ساکنان کمپ لیبرتی به قرارگاه اشرف و مشخصا در اطلاعیه ها و مقالات و بیانیه های ساختگی حمایت خارجی و عربی توسط سازمان و در پیامها وسخنرانیهای مریم رجوی و فعالیتهایش در مجامع مختلف و از زبان لابیهایش.
22- حمله به قرارگاه اشرف در روز اول سپتامبر (دهم شهریور) و کشته شدن 52 نفر و ربوده شدن 7 نفر از افراد باقی مانده در آن.
23- تنش و جدال چند روزه بین مریم رجوی و رهبری سازمان از یک سو و دولت عراق و سازمان ملل و آمریکا از سوی دیگر بر سر تخلیۀ کامل اشرف و انتقال 42 نفر باقی مانده به کمپ لیبرتی و اصرار مریم رجوی به تحقیق در مورد حمله و تأمین امنیت لیبرتی و تعیین تکلیف اموال و مجهز کردن افراد لیبرتی به حفاظت کامل.
24- فشار و پیام آمریکا توسط معاون امور خاور میانۀ وزارت خارجۀ آمریکا به مریم رجوی مبنی بر انتقال 42 نفر باقی مانده به کمپ لیبرتی و تخلیۀ قرارگاه اشرف.
25- تسلیم شدن مریم رجوی و رهبری سازمان به خواست عراق و سازمان ملل و آمریکا به دنبال فشار مستقیم آمریکا در رابطه با انتقال افراد زنده مانده از اشرف به لیبرتی.
26- انتقال 42 نفر از اشرف به لیبرتی و سقوط کامل قرارگاه اشرف و به دست گرفتن کنترل کامل آن توسط نیروهای عراقی.
27- آغاز اعتصاب غذای تعدادی از ساکنان کمپ لیبرتی به فرمان رهبری سازمان برای آزادی هفت گروگان و تأمین امنیت لیبرتی که مدت بیش از صد روز به طول انجامید و موجب بیماری و ضعف شدید و از پای درآمدن اغلب آنها شد و شک و تردیدهایی را نیز در مورد این ترفند رهبران مجاهدین برانگیخت مبنی بر تعویض افراد بعد از انتقال آنها به بیمارستان و تغذیۀ پزشکی با سرم و نیز تغذیه های مخفیانه.
28- موج مخالفتها و موضعگیریها و مقالات توسط ایرانیان شریف و آگاه و روشنفکر و جداشدگان سازمان و خانواده های ساکنان لیبرتی و در رأس آنها کمپین انتقال متعلق به خانم عاطفه اقبال با ادامۀ اعتصاب غذای بیهوده در کمپ لیبرتی.
29- انتقال تدریجی صد نفر از ساکنان کمپ لیبرتی به کشور آلمان و جدا شدن تعدادی از آنها نیز از تشکیلات سازمان.
30- اعلام رسمی پایان اعتصاب غذا در کمپ لیبرتی و کشورهای خارج از سوی مریم رجوی بدون برآورده شدن هیچیک از خواسته های از قبل اعلام شده توسط رهبری سازمان و مشخصا آزادی هفت اسیر اشرف، به بهانۀ «پیروزی»! وعدۀ آغاز تحقیق توسط دادگاه اسپانیا در مورد اتهام فالح فیاض مشاور امنیتی مالکی نخست وزیر عراق مبنی بر دست داشتن در کشتارها و گروگانگیریهای اشرف!!.