مسئول جلسه نیز در ادامه بحث اظهار داشت دلیل زیادی وجود دارد که رجوی ها قصد ندارند تا افراد از عراق خارج شوند. مریم قجر طی پیامی که به همه افراد لیبرتی داد گفت: نباید به خروج از عراق فکر کنید بلکه باید به فکر چگونه ماندن در عراق باشید.
کارشکنی در کار کمیساریای عالی پناهندگان و مسئولان یونامی در لیبرتی از دیگر اقداماتی است که باعث ممانعت از خروج و در نهایت در خطر مرگ قرار گرفتن اعضاء می شود. تاکنون چند گزارش از طرف نمایندگان یونامی در رابطه با عدم همکاری فرمانده هان فرقه در کمپ لیبرتی و یا عدم آزادی در دسترسی به افراد اسیر به دبیر کل ملل متحد فرستاده شد که آقای بان کی مون گزارش آن را به شورای امنیت داد.
موارد دیگری نیز هست که مسئولان فرقه به آن توجه ای ندارند که موجب تشدید خشونت و در نهایت حمله و مرگ نفرات می شود. تا به حال فرمانده هان فرقه به اولتیماتوم دولت عراق بی توجهی می کردند و این بار نیز حرفی از آن به میان نیاوردند و آنقدر دست روی دست گذاشتند تا حمله موشکی صورت گرفت و چهار نفر دیگر کشته شدند.
البته درگیری اخیر تروریست ها با دولت عراق در فلوجه و الانبار فرجه ای شد برای برخورد نکردن دولت و اخراج آنها از عراق. رهبران فرقه در فضای پیش آمده نیز در مسائل سیاسی عراق دخالت می کنند و از گروه های تروریستی و القاعده حمایت می نمایند که اگر به اخبار منتشر شده در سایت ها و رسانه های آنها توجه کنید می توانید به این موضوع پی ببرید. همین امر نیز بر وخامت اوضاع در لیبرتی خواهد افزود که این هم خواست رهبران فرقه در عراق است.
آقای موسوی چاشمی پس از استماع بحث در رابطه با برخورد رهبران فرقه با دولت آقای مالکی بیان داشت:
وقتی رهبران سازمان در چنین شرایطی این گونه علیه دولت عراق موضع می گیرند و توجه ای به اولتیماتوم آن ندارند پس می توان نتیجه گرفت که آنها می خواهند که همه اعضا در عراق کشته شوند. آنها عقل بچه های ما را دزدیدند.
آقای گلی اسکاردی نیز در همین رابطه برای حاضرین در جلسه توضیح دادند:
فرقه اصلا دولت عراق را قبول ندارد و به همین خاطر توجه ای به اولتیماتوم های دولت آن کشور نمی کند. رهبری فرقه معتقد است که باید شرایط لیبرتی را در همین وضع نگه دارند. رجوی می گوید بعد از انتخابات عراق که دولت جدیدی روی کار خواهد آمد از آنها حمایت خواهد کرد و فرقه در عراق ماندگار خواهد شد. البته این ها همه فریب و توجیه برای نگه داشتن افراد است و رجوی بهتر از همه می داند که چنین خبرهایی نخواهد بود.
تلاش رجوی ها برای استمرار مناسبات فرقه ای در داخل و خارج عراق از دیگر موضوعات مورد بحث در جلسه بود که مسئول انجمن به گوشه هایی از آن اشاره کرد و گفت:
رهبران فرقه علی رغم خروج افراد از اشرف و استقرار در لیبرتی و قرار گرفتن تحت نظارت یونامی، اجازه نمی دهند تا اعضا با دنیای بیرون ارتباطی داشته باشند و کماکان آنها را از دسترسی به تلفن محروم می کنند. آنها اجازه ملاقات با خانواده را نمی دهند و همچنان تشکیلات فرقه ای و نشست های مختلف در آنجا برگزار می شود و در بعضی موارد با دستوراتی همچون سئوال ممنوع حلقه های تشکیلات را تنگ تر کرده اند.
خانم صبورا شعبانی خواهر اسیر فرقه رجوی محسن شعبانی پس از استماع بحث ضمن دادن خبر تماس محسن با خانواده اش گفت:
بعد از بیست و شش سال برادرم محسن به مدت چند دقیقه با حالت ترس و اضطراب صحبت کرد. وقتی از او پرسیدیم که چرا تماس نمی گرفتی جواب داد می خواستم ولی نمی توانستم و اجازه نداشتم، او مستمرا می گفت که ممکن است تماسم را قطع کنند. علی رغم درج خبر فوت برادرش مرحوم عبدالمناف در سایت ها ولی رهبران فرقه به او اطلاع ندادند و او از سلامتی برادرش می پرسید.
خانم شعبانی در ادامه ضمن درخواست از مسئولان دست اندرکار برای تلاش بیشتر جهت آزادی افراد اسیر از چنگال فرقه رجوی، پرسید که چرا برادرم و دیگران هنوز در آنجا گرفتار مانده اند؟
آقای صالحی در پاسخ ایشان اظهار داشتند:
اولا دولت های غربی بخصوص آمریکا تلاش دارند بدلیل دشمنی با ایران از فرقه رجوی استفاده کنند اما بعد از مدتی متوجه شدند که این فرقه کارایی ندارد ولی به هر حال بعنوان یک کارت هر چند کم ارزش، کماکان در صدد استفاده بردن از فرقه رجوی هستند و بنابراین یکی از دلایلی که موضوع فرقه در عراق تا این حد به درازا کشید، بحث سیاسی و دخالت آمریکا بود.
نکته دوم که باید به آن توجه شود ساختار فرقه ای این گروه است. ما در درون این فرقه در دو حصار قرار داشتیم، یکی حصار فیزیکی و دیگری حصارهای ذهنی، کارکرد فرقه همین است. به همین دلیل هم سال ها بعد از سرنگونی صدام دیکتاتور و باز شدن راه خروج از اشرف، هنوز تعدادی اسیر مانده اند چون اسیر حصارهای ذهنی خود هستند. مغزشویی های مستمر برای همین است. مستمرا برای افراد نشست می گذارند و اجازه نمی دهند فرد وقتی برای فکر کردن داشته باشد و حتی بعنوان یک اصل تشکیلاتی مریم قجر می گفت که نباید فکر کنید چون افکار شما ضد انقلابی است.
از سوی دیگر جدا کردن افراد از جهان خارج از فرقه یکی دیگر از عوامل برجا ماندن این حصارهای ذهنی است. در درون فرقه فرد در معرض اخبار و شرایطی قرار می گیرد که در دنیای واقعی حقیقت ندارد اما برای کنترل ذهنی اعضا، تشکیلات این دروغ ها را سر هم می کند. فرمانده هان فرقه مستمرا فضایی ایجاد می کنند که اعضاء احساس کنند در بیرون از فرقه همه آلوده به آن چیزی هستند که رهبر فرقه بعنوان دشمن معرفی می کند و اگر از فرقه جدا شوند مرتکب بزرگترین خیانت خواهند شد. نسبت به ایران فضا سازی و سیاه نمایی مستمری می شود. یادم هست ما حدود 800 نفر بودیم که از فرقه جدا شده و به کمپ تیف رفتیم، تا ماه ها بدلیل ذهنیت های غلطی که بر اثر بمباران های تبلیغاتی در تشکیلات در ما شکل گرفته بود، هیچ کس حرفی از رفتن به ایران نمی زد، تا این که آمریکایی ها وقتی دیدند ما بیست سال، پانزده سال، ده سال و… است با خانواده های مان تماس نداشتیم، برای ما تلفن تهیه کردند تا با خانواده تماس بگیریم و آنجا بود که تازه بخشی از واقعیت را شنیدیم.
در کمپ تیف بود که بعد از سال های طولانی ما تلویزیون دیدم و توانستیم بطور آزادانه به اخبار ایران و جهان دسترسی داشته باشیم. آن وقت بود که دیدیم دنیا با آنچه که رجوی در ذهن ما کاشته چقدر متفاوت است و در نتیجه صد ها نفر از آنجا به ایران آمدیم.
آقای صالحی در ادامه در رابطه با عدم اجازه ملاقات اعضا با بستگان شان توسط رجوی برای حاضرین توضیح داد:
افرادی که هنوز در فرقه هستند همین مشکلات را دارند و نسبت به ما بیشتر تحت تاثیر حصارهای ذهنی قرار گرفته اند ولی به محض این که از آن تشکیلات لعنتی جدا شوند آنگاه حقیقت را خواهند دید. به همین دلیل هم بود که رجوی اجازه ملاقات به شما خانواده ها را نمی داد چون می دانست ارتباط با شما باعث ایجاد ترک در اذهان اعضا شده و این ترک به سرعت راه به جدایی از فرقه خواهد برد. شما نگاه کنید در جریان اعتصاب غذا، حتی یک نفر از افراد مستقر در آلبانی در این خیمه شب بازی شرکت نکرد. چرا؟ چون آنها به درصدی از فضای تشکیلات دور شده و با واقعیت مواجه شدند و در نتیجه فرقه امکان بهره گیری کمتری از آنان را دارد و تاکنون حداقل 70 نفرشان از فرقه جدا شدند که یکی از آنها کاظم صمدی از استان خودمان است.
در رابطه با ملاقات هم باید گفت جدا از این که فعلا دولت عراق به دلیل مسئله امنیتی اجازه نمی دهد، رهبران فرقه نیز همانند اشرف هیچ ملاقاتی را قبول نمی کنند آنها قبلا در اشرف به خانواده ها می گفتند شما اگر همراه انجمن نیائید می توانید ملاقات کنید ولی فعلا این را هم نمی گویند و حتی به خانواده هایی که در خارج از کشور هستند و خواهان خبری از وضعیت افراد خود می باشند، می گویند که شما می خواهید برای موشک های بعدی گرا بدهید!!!
ادامه دارد…