پیام بهمن ماه رهبر فرقه ی مجاهدین خلق، مسعود رجوی فرصت دیگری به اعضای جدا شده از فرقه داد تا بار دیگر ماهیت فرقه و رهبر آن را به چالش بکشند. مسعود رجوی مذبوحانه کوشید تا مطابق معمول چهره ی پیروان سابق و منتقدان امروز خود را تخریب کند اما در مقابل با موج تازه ی افشاگری ها مواجه شد.
علیرغم ساختار کنترل ذهن سرسختانه ای که بر فرقه ی رجوی حاکم است، فرایند جدا شدن از تشکیلات متوقف نشده است. شاید پردردسرترین مرحله ی این جدا شدن ها از فرقه پس از انتقال گروهی از اعضای کمپ لیبرتی به آلبانی رخ داد، زمانی که هفتاد و پنج نفر همزمان تصمیم به خروج از تشکیلات گرفتند. این افراد تازه جدا شده در حال حاضر زندگی در دنیای آزاد خارج از کنترل فرقه را تجربه می کنند و از فضای آزاد رسانه ها بهره می برند.
از سوی دیگر در نامه ای که در 21 ژانویه به مشاور ویژه دبیر کل سازمان ملل، خانم جین هول لوت نوشته شد، پنجاه و نه نفر از اعضای سابق از وی خواستند که به یاری افراد مستقر در عراق و آلبانی بشتابد. آنها مصرانه از خانم لوت خواستند که " سران مجاهدین خلق را نادیده بگیرد چرا که آن ها خود مشکل هستند و نه بخشی از راه حل آن".
این اقدام انسانی اعضای سابق مجاهدین خلق فوراً با واکنش عجولانه ی سازمان مواجه شد. بنابه گزارش وب سایت ایران اینترلینک، چندین تن از ایرانی های ساکن اروپا که با دوستانشان در تیرانا در ارتباط هستند خبر می دهند که عوامل مجاهدین خلق فشار زیادی بر اعضای جدا شده اعمال می کنند. آن ها جدا شده ها را که اکنون در ساختمانی جداگانه – اما در نزدیکی تشکیلات – زندگی می کنند تحت فشار گذاشته اند تا دادخواستی علیه این پنجاه و نه نفر امضا کنند و آنها را به عنوان " عامل رژیم" به اصطلاح رسوا کنند. عوامل مجاهدین بسیار سعی دارند که اعضای تازه جداشده ی ساکن آلبانی را خریده و دوباره به فرقه بازگردانند. بنابه گزارش ایران اینترلینک به جز تعداد اندکی که از حمایت مالی خانواده هاشان برخوردارند، مابقی افراد با مقرری ماهیانه 200دلار کمیساریای عالی پناهندگان زندگی می گذرانند و مجاهدین به آن ها پیشنهاد کرده اند که ماهیانه 500 دلار دریافت کنند تا در شبکه ی اینترنت برای سازمان فعالیت کنند و به هیچ وجه بر علیه سازمان کاری نکنند. آن ها حتی پناهندگان را تهدید کرده اند که اگر با آن ها همکاری نکنند، سر به نیست خواهند شد. با این وجود، تاکتیک های تطمیع و تهدید سازمان ثمربخش نبوده است و افراد جدا شده عطای سازمان را به لقایش بخشیده اند.
همچنین، وحشت از فروپاشی فرقه در پیام آخر مسعود رجوی بسیار روشن بود. در پیام کذایی، وی زنجیره ای از اکاذیب و اتهام زنی ها را علیه اعضای سابق ردیف می کند و آن ها را متهم به خود فروشی می کند. هم راستا با پیام مسعود رجوی، وب سایت های پروپاگاندای سازمان، کمپین اتهام زنی به جداشده ها را دقیق تر و جزیی تر پیش می برند. شورای به اصطلاح مقاومت بیانیه ای منتشر می کند تا اکاذیب بیشتری درباره ی جدا شده ها پراکنده کند و با بردن نام برخی از آن ها برچسب " مأمور وزارت اطلاعات ایران در عراق " به آنها بزند.
البته که اکنون شمار بسیاری از اعضای جدا شده از سازمان با بهره گیری از دنیای آزاد و دسترسی به اینترنت به منتقدان سرسخت و فعال سازمان تبدیل شده اند. آن ها وب سایت ها، وبلاگ ها و صفحات خود را در شبکه های اجتماعی اداره می کنند تا ماهیت فرقه و رهبرشان را برای عموم روشن کنند. بدیهی ست که با توجه به تجربه ی خوفناک آن ها از زندگی در درون فرقه ی مجاهدین و شواهد آن ها از خشونت ها و نقض حقوق بشر در درون قرارگاه های مجاهدین خلق، آن ها بهترین افراد برای گواهی دادن درباره ی شقاوت های سران سازمان علیه اعضا و مردم ایران و مردم عراق ،به شمار می روند.
افترا بندی مجاهدین علیه جدا شده ها و منتقدان هیچ سودی ندارد مگر استفاده ی خود سازمان به عنوان ابزاری برای ارعاب دیگراعضا که هنوز در حصارهای فرقه گرفتار هستند. همه ی این ادعاها و اتهام ها در رسانه های فارسی (داخلی) سازمان ارائه می شوند تا گروگان های فعلی از سرنوشت اعضای جدا شده درس بگیرند و بدانند که عواقب ترک کردن سازمان به گند کشیده شدن توسط سران است. در واقع مخاطب هدف پیام های رجوی و تبلیغات سایت های مجاهدین هم انحصاراً افراد شستشوی مغزی شده ی درون فرقه وشاید شمار اندکی از هواداران گمراه آن هستند.
هر چند که دروغ پردازی های مجاهدین نتیجه ی دیگری هم دارد ؛ به اعضای سابق انگیزه ی بیشتری میدهد که فعال تر باشند و در راه افشاگری ماهیت و ذات فرقه بیشتر بکوشند. ناظران سازمان ملل با بیشتر اعضای جدا شده که اکنون در عراق یا آلبانی ساکن هستند، مصاحبه کرده اند.
یکی از این افراد آقای علی خاتمی است که پس از فرار از کمپ مجاهدین اکنون درهتل مهاجر بغداد (مکانی که پروپاگاندای سازمان آن را پایگاه وزارت اطلاعات ایران در عراق می نامد) ساکن است. خاتمی به ایران اینترلینک گفته است که هر آن چه علیه مریم و مسعود رجوی گفته است قابل اثبات است. او به دیدارش با خانم هال لوت اشاره می کند و می گویند:" وی همراه با معاونش با اعضای سابق دیدار داشت و هر آن چه ما گفتیم را یادداشت کرد و قول داد که ارتباط بیشتری با ماداشته باشد… رجوی ممکن است فکر کند که وی به این جا آمد چون ما برایش مهم بودیم اما حقیقت این است که او به اینجا آمد چون ما آزاد و در دسترس بودیم. او به افراد درون کمپ لیبرتی دسترسی ندارد و نمی تواند آزادانه و بدون حضور افراد رجوی با آ ن ها گفتگو کند. یونامی در گزارش نیمسال اول خود به روشنی رفتارهای کارشکنانه ی مجاهدین خلق را شر ح داده است و به همین دلیل است که جین هال لوت مجبور شد نزد ما بیاید."
امروز، افراد رها شده از چنگال مجاهدین خلق برای کمک به آزادی هم قطاران سابقشان به نظر مصمم تر می رسند و تلاش آن ها ابزاری مؤثر و کارآمد برای شکستن حصارهای فرقه خواهد بود و در عین حال کابوسی هولناک برای سران سازمان که این روزها برای بقای تشکیلات خود سخت دس و پا می زنند
مزدا پارسی