این روزها همه تلاش می کنند تا رجوی و سران فرقه را راضی کنند که دست دول اروپایی و عراق را باز بگذارد تا بشکل مسالمت آمیز افرادی که در لیبرتی گروگان رجوی هستند را خارج نمایند. ولی رجوی خشک مغز مقاومت می کند و اصرار دارد که همه گروگان ها با هم خارج شوند در حالی که از نظر کمیساریای امور پناهندگان سارمان ملل چنین چیزی امکان ندارد. رجوی البته مایل نیست تا افراد تحت اسارت در لیبرتی به کشورهای اروپایی منتقل شوند او صحرای عربستان را ترجیح می دهد یا بیابان های نزدیک مرز اردن را؟ البته خواسته رجوی آب در هاون کوبیدن است و در واقع مسخره کردن دول اروپایی. در هیچ عقل بیماری هم نمی گنجد که مثلا یک گروه تروریستی را به صحرایی ببرند در آنجا چادر بزنند و اردوگاه آموزشی برای تروریست ها برپا کنند. طبق اخبار به دست آمده پنجاه نفر در کمپ آلبانی تحت قوانین فرقه رجوی مانده اند آن هم بخاطر اینکه یک دلار بیشتر بدست آورند. برای اینکه اعضای فرقه رجوی امنیت آلبانی را به هم نریزند طی ۲۴ ساعت زیر نظر پلیس آلبانی هستند و تحت نظارت یگان پلیس و ارتش آلبانی هستند. اما چرا رجوی دنبال چادر زدن در صحرای عربستان است؟ چون ژست بگیرد که ما راه حل دادیم و اینکه سنگ بزرگ را کسی برنمی دارد. در این میان یکسری بی گناه جانشان از دست می رود به همین دلیل افراد در لیبرتی نیز سرخورده و ناراضی شدند رجوی به زور اضافه کردن پست های گشت و نگهبانی می خواهد جلوی ریزش نفرات را بگیرد ولی باز هم نفرات سعی دارند از اسارت رجوی فرار کنند و از لیبرتی بیرون بیایند چرا که فهمیدند رجوی قصد جانشان را کرده است.
افراد در لیبرتی این سوال را از خود می کنند که وقتی نماینده ۱۶ سفارت خانه به لیبرتی آمدند و با سران فرقه مذاکره کردند چرا رجوی حاضر نشد تن به خواسته آنها مبنی بر تخلیه لیبرتی بدهد؟ جان افراد برای رجوی مهم نیست مشکل توهمات رجوی است. کسی نیست به رجوی گوشزد کند دولت ها حاضر نیستند برای فرقه رجوی هزینه بدهند. این دولت عراق است که به خاطر مسائل بشر دوستانه حاضر شده است تا حالا فرقه رجوی را در خاک خودش تحمل کند. هر دولتی جای دولت عراق بود تا حال اعضای فرقه رجوی را اخراج کرده بود ولو با زور.
اگر دولت عراق به زور متوسل نشده است بخاطر افراد بی گناهی است که در گروگان رجوی هستند. با وجود اینکه رجوی استراتژی اش را تغییر داد و شعار سرنگونی دولت عراق را می دهد گروههای تروریستی عراق را در سایت های وابسته به خودش تبلیغ می کند و مصاحبه های آنچنانی در سیمای آزادی در دفاع از تروریست های عراقی پخش می کنند یا سخنان و مصاحبه های فرماندهان گروههای داعش والقاعده را پخش می کنند باز باید دولت عراق را تحسین کرد که با وجود این همه فعالیت و اقدامات تبلیغی و خصمانه بر علیه دولت و ملت عراق، فرقه رجوی تحمل می شود و تحت حمایت مادی دولت عراق هستند. دولت عراق اخیرا ایستگاه تسویه آب با دو مخزن آب دو ملیون لیتری را برای فرقه رجوی در لیبرتی راه اندازی کرد با وجود اینکه بغداد دچار کمبود آب است یا برق لیبرتی همیشه تامین می شود با ۲۰ ژنراتور.
ولی رجوی و سران فرقه طی ۲۴ ساعت به دولت عراق تهمت می زنند به مقامات عراقی فحش می دهند و از افرادی که در سابق و حال حامی رژیم صدام هستند حمایت می کنند اما آن بیگناهان در لیبرتی چه تقصیری دارند که در آتش قدرت طلبی رجوی بسوزند؟ پیام های زیادی از لیبرتی می رسد افراد نوشته اند بدادمان برسید، نمی دانیم چکار کنیم نه راه پس داریم نه راه پیش و لیبرتی مثل قلعه های متروکه شده که انگار بذر مردگان را پاشیده باشند همه سرخورده و در افسردگی شدید قرار دارند و همه امیدوارند در۶ ماه آینده از اسارت رجوی نفرت انگیز نجات پیدا کنند. آنها پیام می دهند در محفلهایمان اغلب صحبت از این است که ما را بخاطر همان ۲۰۰ نفر جنایتکار می خواهند گوشت دم توپ کنند ولی ما هم بیکار ننشسته ایم سر بزنگاه خودمان را به نیروهای عراقی تحویل می دهیم.
بله، در جو و فضای حاکم بر لیبرتی نفرات به حیله های کثیف رجوی پی بردند به همین دلیل سران فرقه و رجوی، فشار را در داخل لیبرتی زیادتر کرده اند در لیبرتی طوری برنامه ریزی کردند که روزانه ۶ بار آمارگیری کنند تا کسی نتواند فرار کند و زمانبندی ها را به این صورت تغییر داده اند.
بیدار باش ۵ صبح
صبحانه ۳۰/۵
برای گفتن دستور روز ۴۵/۵
(یعنی مشخص کردن کار هر نفر در روز)
دهی (یعنی خوردن میان وعده ای)۳۰/۹
نهار ۳۰/۱۲
استراحت
نشست عملیات جاری ۳۰/۲تا ۴
ورزش ۴تا ۵
دوش گرفتن ۵ تا ۳۰/۵
نشست های لایه ای ۳۰/۳ تا ۸
شام و اخبار ۸
نشست های برنامه ریزی کار فردا و عملیات جاری کسانی که در نگهبانی بودند ۹تا ۱۱
خاموشی ۱۱
به این شیوه ی برنامه ریزی افراد را کنترل می کنند با توجه به اینکه کارها همه یگانی وجمعی انجام می شود که بصورت زیر است.
۱- جا به جایی بنگال با دست (یک نوع کار تراشیدن برای افراد است که مثلا این بنگال باید برود فلان جا و فلان بنگال بیاید اینجا)
۲- تمیز کردن خیابانها
۳- نانوایی
۴-آشپزخانه
۵-نجاری
۶- آهنگری
۷- درخت کاری وگل کاری
۸-با گونی دیوار کشیدن
۹- رسیدگی به توالت ها وحمام ها
۱۰-رسیدگی به چاه های آب
و یکسری کار های بیهوده که برای سرگرمی افراد و پر کردن وقت شان می تراشند. ولی افراد در لیبرتی ناامید از همه چیز و افسرده وعصبی هستند. در این روزها دعوا و درگیری بین نفرات زیاد شده است. در نشست های عملیات جاری افراد عصبانی می شوند دعوا راه می افتد. کسی حرف فرماندهان را گوش نمی کند. جدیدا به نفرات گفتند فاکت های هژمونی پذیری و بورژوازی زدگی بخوانید که اغلب افراد از نوشتن و خواندن چنین فاکت هایی سرپیچی می کنند.
به هر حال رجوی بدجوری در فروپاشی و انزوا قرار گرفته است فقط تنها کاری که می تواند بکند این است که سرش را بکوبد به سنگ و مردار بشود.
با توجه به جو داخل لیبرتی از دولت ها وسازمانهای حقوق بشری درخواست داریم به یاوه گویی های سران فرقه مجاهدین اهمیت ندهند به فکر افراد اسیر در لیبرتی باشند. به خواسته افراد در لیبرتی و اعضای خانواده های چشم انتظار و نگران شان رسیدگی کنند و آنان را از اسارت فرقه جهنمی رجوی نجات دهند.
علی خاتمی (عضو سابق ارتش آزادیبخش و مجاهدین(
هتل مهاجر بغداد