گروههای تروریستی اصولا وقتی نمی توانند قوانین حکومتها را تحمل کنند و حمایت مردم را نیز از خود بدور می بینند، دست به جنایات هولناکی می زنند تا خود را مطرح نمایند و از طرفی می خواهند طوری وانمود کنند که انجام چنین جنایتهایی فقط برای حفظ مردم بوده است.
همچنان که اکنون در کشور نیجریه یک گروه تروریستی تعدادی از دانش آموزان دختر را ربوده و قصد دارند با عنوان مبارزه با فرهنگ غرب آنها را به فروش برسانند که البته این کار آنها یک نوع نسل کشی است و محکوم می باشند، همچنانکه گروه تروریستی فرقه رجوی در دهه 60 بارها و بارها دختران و پسران مملکت خودمان را دزدیده و به بهانه نگهداری از آنها به کشورهای مختلف فرستادند تا با وادار کردن آنها به گدایی از مردم بتوانند مخارج فرقه را کمک کرده باشند که این یک نمونه از هزاران جنایتی است که سرکرده ضدبشری فرقه رجوی در حق مردم ایران انجام داده و اکنون در مورد دزدیده شدن دختران نیجریه ای دست به قلم شده و از آزادی آنها می گویند.
سران فرقه رجوی اگر می خواستند در مورد آزادی دختران دزدیده شده صحبت نمایند در مورد 900 دختری که به زور در فرقه کثیف رجوی نگه داشته شده مطلبی بگویند و اینکه چگونه آنها را دراین مدت بدور از دیدگان مادرانشان به اسارت نگه داشته اند و حتی اجازه نمیدهند یک تماس کوچک با خانواده هایشان بگیرند، البته بماند که آنها چگونه و چه برخورد ضدانسانی با این دختران داشته اند و چه جنایتهای ضدبشری که بر روی آنها انجام نداده اند.
سران فرقه ضاله رجوی بهتر است به جای اینکه در مورد افراد گمشده و یا ربوده شده در کشورهای دیگر مطلبی عنوان کنند، به نسل کشی های درون فرقه خود رسیدگی کنند که توسط افراد رها یافته افشاگری می شود، به نمایندگان سازمان ملل و کمیسیاریای پناهندگی اجازه دهند بطور آزادانه با زندانیانی که در طول سه دهه آنها را ربوده اند ملاقات داشته باشند و آن موقع است که مشخص می شود چه اندازه آنها در مورد انسانیت که هیچ بویی از ان نبرده اند بخواهند اراجیفی بگویند و از دزدیهای که در انسوی دنیا اتفاق افتاده و برای گمراه کردن اذهان عمومی در مورد جنایات داخل فرقه ایی خود مطلبی بگویند و بیانیه توخالی صادر کنند.