به گزارش سایت مجاهدین “روز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ (۱۵مه ۲۰۱۴) مریم رجوی از طریق ویدئو کنفرانس در جلسه استماعی که توسط زیرکمیته حقوق بشر بین المللی کمیته خارجی پارلمان کانادا برگزار شده بود سخنرانی کرد و به سؤالات نمایندگان پاسخ داد.”[۱]
سوال اینجاست: در حالی که مریم رجوی با نمایندگان پارلمان کانادا جلسه پرسش و پاسخ تشکیل می دهد، چرا از برگزاری چنین جلسه هائی با ایرانیان یا خبرنگاران ایرانی و خارجی خودداری می کند؟ چنین جلساتی می تواند حضوری باشد، یا رادیو و تلویزیونی، یا آنگونه که با نمایندگان پارلمان کانادا انجام شده، از طریق ویدئو کنفرانس. وقتی راه های ارتباط متنوع برای ارتباط با مردم و خبرنگاران و پاسخ به سوالات آنها موجود هست، پس چرا مریم رجوی از پذیرش آن طفره می رود؟
مریم رجوی به نمایندگان پارلمان کانادا شکایت می کند که ساکنین لیبرتی “مجاز به دیدار خانواده های خود نیستند.”
سوال اینجاست: چه کسی به ساکنین لیبرتی “اجازه” ملاقات با خانواده هایشان را از آنها گرفته است؟ اگر این خود شما نیستید که مانع چنین دیدارهائی هستید، پس اطلاع دهید کدام خانواه ها و با کجا تماس گرفتند؟ در کدام تاریخ تماس گرفتند؟ کدام ارگان و نهاد مانع از چنین ارتباطی شده؟ نام ببرید، چرا نام نمی برید؟
اگر شما به نمایندگان پارلمان کانادا شکایت می کنید، خانواده و بستگان و یاران ساکنین لیبرتی از خود شما به کدام مرجع باید شکایت کنند؟ کمپین اینترنتی “انتقال فوری ساکنان لیبرتی به کشور ثالث” که بیش از شش هزار نفر از آن حمایت می کنند، بیش از یک سال است تا بتواند با ساکنین لیبرتی تماس و ارتباط برقرار کند. [۲] آنها نه تنها موفق نشده اند، بلکه به تهمت و توهین شما مواجه شده اند. اگر شما نمی خواهید امکان ملاقات با ساکنین لیبرتی را برقرار کنید، چرا حداقل امکان ارتباط تلفنی با آنان را فراهم نمی سازید؟ من و برادرم نریمان حیدری در نامه به خود شما با لحنی محترمانه درخواست کردیم امکان ارتباط با برادرانمان سلیمان و رحمان حیدری را بر قرار سازید[۳]، نه تنها از برقراری چنین ارتباطی خودداری کردید، بلکه در نامه ای منتسب به آنان، ما را مورد توهین و تهمت قرار دادید. اگر شما به نمایندگان پارلمان کانادا شکایت می برید، از دست خود شما، بخاطر جلوگیری از چنین ارتباطاتی به چه کسی باید شکایت کرد؟
شما ادعا می کنید ساکنین لیبرتی به اینترنت دسترسی دارند. بر اساس نوشته های منتسب به این یا آن فرد ساکن لیبرتی که در ارگان های مجاهدین منتشر می شود نیز این حس را القاء می کنید که گوئی ساکنین لیبرتی به اینترنت دسترسی داشته و به خوبی به استفاده از آن آشنا می باشند. اگر اینطور است، دیگر نباید ارتباط تلفنی یا ایمیلی با آنان مشکلی داشته باشد. پس چرا ارتباط خانواده و بستگان ساکنین لیبرتی با عزیزانشان را فراهم نمی کنید؟ وقتی ساکنین لیبرتی اینترنت دارند، پس تلفن هم دارند یا اگر لازم باشد می توانند داشته باشند، مشکل کجاست؟ اگر تلفن نمی توانند داشته باشند، بگذارید هر فرد در آنجا یک آدرس ایمیلی داشته باشد تا خانواده اش با او در ارتباط باشد، این کار که دیگر نباید سخت باشد؟
در این سخنرانی برای نمایندگان پارلمان کانادا مریم رجوی می گوید: “زمانی که آمریکا حفاظت اشرف را به عراق سپرد، طی سه حمله به اشرف و سه حمله موشکی مرگبار به لیبرتی، تا کنون ۱۱۶نفر توسط نیروهای عراقی به قتل رسیده اند، ۱۳۵۰نفر مجروح شده اند، هفت تن نیز به گروگان گرفته شده و هم اکنون بیش از هشت ماه است که در اسارت هستند. همچنین طی این مدت، ۲۰نفر از مجاهدان اشرف و لیبرتی، به دلیل محاصره پزشکی جان خود را از دست داده اند.”
نگاهی کلی به آماری که مریم رجوی ارائه داده است
تعداد ساکنین اولیه لیبرتی/اشرف
۳۲۰۰ نفر
تعداد کشته شدگان به دلیل حمله زمینی یا خمپاره ای
۱۱۶ نفر
تعداد مجروح شدگان حملات فوق
۱۳۵۰ نفر
تعداد کشته شدگان به دلیل بیماری یا نارسائی های پزشکی
۲۰ نفر
تعداد انتقال یافتگان به کشورهای دیگر
۳۲۰ نفر (۱۰% تعداد افراد اولیه)
نتیجه: تعداد ساکنین فعلی (تا تاریخ سخنرانی مریم رجوی، ۱۵٫۰۵٫۲۰۱۴)
۲۷۴۴ نفر
مریم رجوی باید پاسخ دهد: افراد کشته شده، چه زمانی و چگونه کشته شدند؟ شما با چه تاخیر زمانی خبر کشته شدن آنها را منتشر کردید، جزئیات کشته شدن آنها چگونه بوده؟ آیا به خانواده های آنها اطلاع داده اید؟ اگر آری، به کدام خانواده ها؟ اگر نه، چرا اقدام نکرده اید. کشته شدگان چه زمانی و در کجا به خاک سپرده شده اند؟
لیست کامل مجروحان را منتشر کنید. چه زمانی مجروح شده اند، کجا مجروح شده اند، به چه وسیله یا به چه دلیل مجروح شده اند، چه اقدامات پزشکی و درمانی و مراقبتی در مورد آنها انجام شده است. اگر در کمک رسانی به مجروحین کوتاهی شده، کدام ارگان و نهاد دولتی در عراق یا وابسته به دولت ایالات متحده آمریکا یا هر کشور دیگر و یا کدام یک از ارگان های بین المللی وابسته به سازمان ملل متحد مقصر بوده اند، چه شکایتی بر علیه آنها کرده اید، نتیجه آن چه شده است؟ وضعیت کنونی مجروحین چگونه است؟ به کدام یک از خانواده مجروحین اطلاع داده اید، اگر اطلاع نداده اید، چرا از اطلاع رسانی خودداری می کنید؟
لیست کامل این افراد را منتشر کنید. علت رسمی مرگ آنها چه بوده است؟ از چه زمانی برای درمان اقدام شده بوده است، چه موانعی بر سر راه کمک رسانی به آنها بوده است، از سوی کدام نهاد و ارگان و اداره و دولت و چه اقداماتی برعلیه آنها کرده و چه جوابی دریافت کرده اید؟ اسناد آن را منتشر کنید. به کدام یک از خانواده های این کشته شدگان اطلاع دادید. چه زمانی اطلاع دادید؟ اگر اطلاع ندادید، چرا اطلاع ندادید. کشته شدگان الان در کجا به خاک سپرده شده اند؟
مریم رجوی در مورد وضعیت امنیتی لیبرتی می گوید: “مجاهدان لیبرتی هدف اصلی وحشیگریهای رژیم… بنگالها انباشته شده از جمعیت و بدون دیوارهای حفاظتی یا سنگر برای ساکنان است که بتوانند در زمان حملات موشکی پناه بگیرند. آنها کاملاً بی دفاع و آسیب پذیر هستند. درگیریهای داخلی و شرایط امنیتی وخیم ماههای اخیر عراق، خطر را برای ساکنان بالا برده است. اظهارات وزیر دادگستری عراق در ۲مارس امسال و نیز اظهارات سفیر عراق در تهران در ۲۷ آوریل درباره استرداد اعضای مجاهدین ساکن لیبرتی، نیز نشانه دیگری از این وضعیت ناامن و پرخطر است. انتقال مجاهدان لیبرتی به سایر کشورهاست. پس از گذشت دو سال و نیم از انتقال اعضای مجاهدین به کمپ لیبرتی، تنها حدود ۱۰ درصد از ۳۲۰۰ نفر به خارج عراق منتقل شده اند و چشم اندازی برای انتقال بقیه وجود ندارد. این در حالی است که کمیساریای عالی پناهندگان با تمامی ساکنان مصاحبه کرده است.”
مریم رجوی باید پاسخ دهد: چرا “چشم اندازی” برای انتقال ساکنین لیبرتی به کشورهای دیگر وجود ندارد؟ یعنی خانواده و بستگان ساکنین لیبرتی منتظر بمانند تا لیست فوق طولانی تر شود؟ رهبری سازمان مجاهدین دقیقا و مشخصا چه اقداماتی انجام داده است تا انتقال ساکنین لیبرتی اجرائی شود؟ کدام نیرو این چشم انداز را مسدود کرده است؟ اگر رهبری مجاهدین این اطلاعات را بطور شفاف انتشار دهد و اگر اعلام کند که به کدام نهاد بین المللی باید شکایت نمود، خانواده و بستگان ساکنین لیبرتی به این نهادها فشار خواهند آورد. رهبری مجاهدین خود به خوبی به نیروی فشار و افکار عمومی آگاه است، پس اگر بخواهد می تواند تمام اطلاعات مربوط به انتقال ساکنین و کوتاهی یا کارشکنی نهادهای دیگر را منتشر کند. البته منظور از اطلاعات، آن اطلاعت می باشد که به لحاظ اداری برای مراجع بین المللی قابل استناد باشند و نه اطلاعیه های مطبوعاتی و سخنرانی های کلی در این یا آن کشور.
مریم رجوی خطاب به نمایندگان پارلمان کانادا می گوید: “دولت کانادا همچنین می تواند در امر انتقال مجاهدان لیبرتی به کشورهای دیگر، مشارکت فعال داشته باشد.”
برخلاف گذشته که مریم رجوی فقط از انتقال همه باهم ساکنین لیبرتی به آمریکا، و بعدا آمریکا و اروپا سخن می گفت، اینک او از انتقال به “کشورهای دیگر” سخن می گوید. اما همانطور که قبلا نیز گفته شده: اگر رهبری سازمان مجاهدین ادعا می کند که موانع خروج ساکنین لیبرتی نه از سوی آن، بلکه از جانب سازمان ملل و دولت ایالات متحده آمریکا و دولت عراق می باشد، در این صورت باید با شفافیت رفتار کند. رهبری مجاهدین باید یک گاهشمار و ساعت شمار خبری بر روی سایت رسمی مجاهدین ایجاد کند. در آنجا باید به صورت شفاف و مسئولانه ساعت به ساعت و روز به روز تمام ارتباطات رسمی انجام شده با مقامات سازمان ملل، دولت عراق و دولت ایالات متحده آمریکا برای انتقال ساکنین لیبرتی شامل: تلفن های انجام شده، نامه یا ایمیل های های ارسالی، ملاقات های انجام شده، همراه با پاسخ های دریافتی را به اطلاع افکار عمومی برساند. در غیر اینصورت انتشار چنین اخبار هشدار دهنده ای، تنها موجب شک بیشتر نسبت به نیّات رهبری مجاهدین خواهد شد.
حنیف حیدرنژاد