اعضای انجمن ایران ستارگان در کشور سویس هر هفته در افشاگریها و فعالیتهای خود علیه فرقه مافیایی و ضد مردمی رجوی به تمامی مجامع حقوق بشری , سازمان ملل , شهرداریها , پلیس و سرویسهای اطلاعاتی سویس , نمایندگان پارلمان سویس و … کتابهایی به زبان انگلیسی , آلمانی و فرانسه فرستاده می شود که توسط نویسندگان برجسته ای در کشورهای اروپایی نوشته و به چاپ رسیده است (از جمله این کتابها عبارتند از: دزد روح ها نوشته آقای گسلر نویسنده سرشناس سویسی. کتاب ناتالی گوله نماینده مجلس سنای فرانسه به نام فرقه ای درقلب جمهوری فرانسه , کتاب راند بر اساس تحقیقات و پژوهشهای دقیقی که توسط سازمان راند که یک سازمان معتبر و بزرگ است نوشته شده است).
همینطور به این مجامع و سازمانها و پارلمانترها بروشورها و نامه هایی فرستاده می شود که ضمن درخواست کمک برای نجات ۳۰۰۰ ایرانی به گروگان گرفته شده در عراق توسط رجویها به صورت خلاصه به ماهیت ضد انسانی رجوی می پردازد و نقاب از چهره رجویها برداشته می شود , در قسمتهایی از این بروشورها به چهره دوگانه مریم رجوی اشاره می شود که نزد اروپائیان و آمریکائیها خود را حامی مردم ایران می داند و از دمکراسی و آزادی صحبت می کند و از حق و حقوق زنان می گوید و … و از آن طرف سوار بر تانک فرمان آتش بر روی کردهای بیگناه صادر می کند , در عملیاتها فرمان قتل چوپانها و بیگناهان که در سر راه عملیاتهای ترور در ایران قرار می گرفتند را می دهد , از زنان به عنوان ابزار سوء استفاده می کند و آنها را از همسران خود و خانواده و فرزندان خود جدا می کند و در اختیار شوهر خود قرار می دهد.
در نتیجه این فعالیتها و روشنگریها تعدادی از نمایندگان پارلمان سویس روز جمعه ۱۶٫۰۵٫۲۰۱۴ از اعضای انجمن ایران ستارگان دعوت کردند تا به مقر پارلمانترها در شهر برن رفته و حضورا با این پارلمانترها دیدار و گفتگو نمایند.
انجمن ایران ستارگان از نوشتن اسامی این پارلمانترها تا اطلاع ثانوی به دلیل مزاحمتها و مشکلاتی که فرقه برای این افراد ایجاد می کند خودداری می کند , همینطور ما برای نجات جان افراد زندانی در لیبرتی به کمک آنها نیازمند هستیم و می خواهیم از کمکهای انساندوستانه آنها بدون سنگ اندازی فرقه برخودار باشیم.
در این دیدار که تقریبا ۳ ساعت به طول انجامید پارلمانترهای سویسی سوالهای متعددی را مطرح کردند که نمایندگان انجمن ایران ستارگان با توجه به تجارب و شناخت عمیق خود از این فرقه به سوالات آنها پاسخ دادند که خلاصه ای از این سوال و جوابها در زیر آمده است:
یکی از پارلمانترها در مورد زندگی ما در فرقه رجوی در اشرف سوال کردند که به چه صورت بود؟ هر کدام از نمایندگان انجمن ایران ستارگان به نوبه خود به این سوال جواب دادند , خانم ابراهیمی در پاسخ به این سوال گفت که: در اشرف زندگی نبود! ما همه مرده های متحرک بودیم! رجویها زندگیمان را از ما گرفته بودند! به محض ورود به پایگاه مجاهدین می بایست از همان ابتدا برگه ای را امضا می کردیم که پایبند به حرف رهبری یعنی مسعود و مریم باشیم و اگر فرمان عملیاتی به ما داده شد هر گونه فرار از این عملیات ما محکوم به اعدام هستیم و باید امضاء می کردیم , در پله بعدی از ما می خواستند که شوهر و زن خود را طلاق بدهیم , عشق و داشتن عاطفه به خانواده و دوستان و فرزندانمان ممنوع بود و همه اینها می بایست برای رجوی می بود , حق فکر کردن به هیچ چیزی را نداشتیم جز فکر کردن به رجویها , عشق به آنها و بودن و مردن برای مسعود و مریم رجوی. مردان و زنان از هم جدا بودند و حق حرف زدن و سلام کردن هم به هم نداشتن! حجاب اجباری بود و هرگونه بی حجابی به شدت مورد انتقاد و برخورد قرار می گرفت! از دنیای بیرون بی خبر بودیم! رادیو و تلویزیون ممنوع بود و فقط رادیو و تلویزیون عمومی وجود داشت که اخبار فرقه را به ما می گفت و به هیچ عنوان از بیرون از اشرف خبری نداشتیم! کار کردن اجباری بود و از ساعت ۵ صبح شروع به کار می کردیم تا ۱۲ شب و بعد هم که می بایست می خوابیدیم ما را برای پست بیدار می کردند و اینگونه ما را شکنجه می کردند و زجر می دادند تا از خستگی نتوانیم به رفتن از فرقه و یا به جنایتهای رجوی فکر کنیم! جسم و جان ما مال مسعود رجوی بود یعنی هر وقت او می گوید و صلاح می داند که ما باید بمیریم باید بمیریم و نفس ما مال مریم رجوی بود یعنی هر کجا و آنطوری که می خواهد کار کنیم و نفس بکشیم.
زنان را از زندگی به آینده در جامعه ای آزاد با روشهای گوناگونی نا امید می کردند از جمله با عقیم کردن زنان و با زشت کردن صورتهای آنها با کشیدن بیگاری از آنها جلوی آفتاب سوزان عراق! اونها حاضر نبودند به کسی که خواهان جدایی از این فرقه بود اجازه خروج بدهند بلکه با ایجاد رعب و وحشت و فرستادن آنها اول به زندان اشرف و بعد هم زندان ابوغریب در بغداد آنها را می ترساندند و در یکسری موارد هم اگر می دیدند که طرف واقعا نمی خواهد به هیچ عنوان با فرقه بماند او را سر به نیست می کردند.
همینطور خانم ابراهیمی از زندان یکساله خود در اشرف صحبت کرد که چگونه او را زندانی کردندو شکنجه روحی می کردند! از لباس پوشیدنها و آرایشهای مریم رجوی می گفتند که چگونه خود با لباسهای رنگارنگ می چرخید ولی ما طی این سالیان طولانی که در اشرف بودیم داشتن و پوشیدن هر گونه لباس رنگی برایمان ممنوع و جرم بود!
آقای میرباقر صداقی هم به نشستهایی به نام طعمه و دیگ و … اشاره کردند که چگونه مریم و مسعود رجوی افراد را در آن تحقیر و خورد می کردند تا کسی به خود این اجازه را ندهد و این صلاحیت را در خود نبیند که بخواهد جنایات رجوی را زیر علامت سوال ببرد! در این نشستها رجوی افراد را به جان هم می انداخت که به هم فحش و ناسزا بگویند و آنها را از هم متنفر می کرد تا بدین گونه نتوانند افراد در داخل مناسبات با هم دوست بشوند و با هم راجع به رجوی و فرقه جنایتکارش صحبت کنند و علیه رجوی شورش و اعتراضی شکل بگیرد.
آقای میرباقر صداقی در پاسخ به سوال یکی از پارلمانترها که فرقه چگونه این افراد را به داخل اشرف برده است گفت: اکثر این افراد به داخل اشرف قاچاق شده اند , اغلب این افراد به ترکیه آمده بودند که برای کار و درس به اروپا بروند که فرقه در ترکیه برای آنها دام پهن می کند و به آنها می گوید که ما اینجا هستیم برای کمک به هموطنان ایرانیمان , ما شما را کمک می کنیم ولی اول با ما بیایید عراق و ما پایگاهمان اونجاست و شما مدتی در این پایگاه می مانید و بعد هم کارهایتان را حل می کنیم و به اروپا می فرستیم و بعد از اینکه افراد به اشرف می آمدند یواش یواش با حیله های مختلف آنها را وادار به ماندن می کردند و رجویها بارها گفته بودند که درب اشرف برای ورود باز است ولی برای خروج بسته است و برای همین کسی که وارد اشرف می شد خارج شدنی در کار نبود. تعداد دیگری هم از اروپا وارد اشرف کردند که اینها را اصطلاحا بهشون میلیشیا می گفتند , اینها همان بچه هایی بودند که رجوی به بهانه جنگ خیلج از مادرهایشان و پدرهایشان جدا کرد و به اروپا فرستاد , این بچه ها وقتی بزرگ شده بودند رجویها بهشون قول داده بودند که می توانند برای دیدار پدر و مادرهایشان به اشرف بیایند و بعد هم به اروپا برگردند ولی وقتی که این افراد به اشرف آمدند دیگر به آنها اجازه خروج داده نشد.
چگونه مجاهدین توانسته اند که این افراد را تا به حال نگه دارند؟ آقای میرباقر در جواب این سوال گفتند در دوران حکومت صدام حسین قرارگاه اشرف چندین لایه حفاظتی داشت و هیچ فراری نمی توانست موفق بشود چون توسط نیروهای عراقی دستگیر می شد , و در زمان جنگ عراق و آمریکا که آمریکاییها کمپی به نام تیف را کنار اشرف برای جدا شده های از مجاهدین درست کرده بودند مجاهدین مستمر افراد را از این کمپ می ترساندند , وانمود می کردند که وزارت اطلاعات در این کمپ است , و یا می گفتند که آمریکاییها به افراد تجاوز می کنند! ولی با این حال تعداد خیلی زیادی از این فرصت استفاده کردند و از مجاهدین فرار کردند و یا هنگامی که آمریکاییها وارد مقرات می شدند تعدادی از افراد خودشان را به آمریکاییها معرفی می کردند و با آنها مستقیم به تیف می رفتند , به همین دلیل مجاهدین لایه های حفاظتی داخل اشرف را بالا بردند تا کسی فرار نکند , پستها و گشتهای فراوانی در قرارگاه به راه انداختند , کسی حق نداشت از محل مقر خود در قرار گاه اشرف بیرون برود مگر با ۳ نفر دیگر و به همین دلیل فرار را برای افراد سخت کردند , تعدادی را هم با وعده دروغ نگه داشته است , رجویها هر سال به این افراد می گویند که رژیم ایران در حال سرنگونی است و به زودی به ایران می رویم , از آنجا که افراد از دنیای بیرون خبری ندارند نمی توانند تحلیل درست و منطقی داشته باشند و گول فریبکاریهای رجویها را می خوردند می ماندند که ببیند که چی می شود و تعدادی هم رجوی همه چیز آنها را از آنها گرفته و پیر شده اند و مریض هستند و می دانند که چند صباحی بیشتر در این دنیا نیستند , این افراد نا امیدند و ترجیح می دهند که در همانجا بمیرند و هرگز با مردم و خانواده خود روبه رو نشوند چرا که جوابی برای مردم خود و خانواده خود ندارند.
آقای مهدی نیکبخت در جواب یکی از پارلمانترهایی که پرسید آیا افرادی که در اروپا و آمریکا که شهردار و یا نماینده های مجلس و یا افراد بازنشته از کار هستند در ازاء سخنرانی و.. از مجاهدین پول دریافت می کنند گفت: البته این چیزی نیست که ما بگوییم این اعترافی است که خود این افراد می کنند و فیلم آن در اینترنت موجود هست که در ازاء فقط چند دقیقه سخنرانی چه پولهای کلانی دریافت می کنند که آقای نیکبخت لینک اینترنتی این افراد که خود به دریافت پول ما به ازاء چند دقیقه سخنرانی از مجاهدین اعتراف می کنند را در اختیار آنها قرار داد. همینطور آقای نیکبخت یاد آور شد که اینکه کسانی برای پول سخنرانی می کنند و خودشان هم اعتراف می کنند نشانه این است که این افراد حمایت واقعی از این فرقه ندارند و صرفا برای دریافت یک پول کلان همان سخنانی که مجاهدین برایشان می نویسند را به عنوان یک سخنرانی مطرح می کنند , البته این فرقه در کل اروپا و آمریکا اگر دقت بکنید تنها می باشد و هیچ گروه ایرانی با اینها همکاری نمی کند , گروههای سیاسی که ایرانی هستند و فعالیت دارند به هیچ وجه حاضر نیستند که به این گروه حتی نزدیک بشوند چرا که نزدیک شدن به این گروه یعنی از دست دادن آبرو و اعتبار نزد مردم ایران و تمام گروههای سیاسی دیگر , این فرقه کاملا بی دنباله است و حمایت مردمی ندارد و برای سخنرانیهایش که حتی در خبرهای تلویزیون فرانسه که در اینترنت موجوداست افراد دانشجو را با وعده یک روز گردش در پاریس به محل سخنرانی مریم رجوی می آورند و یا از پناهندگان عراقی و سوری و … استفاده می کنند و بعد هم آنها را ایرانی و مردم ایران معرفی می کنند.
آقای نیکبخت به خطرناک بودن این فرقه مافیایی در بین اروپائیان اشاره کرد و یادآور شد که خانم مریم رجوی هنوز به دلیل پولشویی و اداره عملیاتهای تروریستی از اورسورواز در دادگاه پرونده باز دارد , آقای نیکبخت همچنین گفت که مردم اروپا هنوز صحنه های دلخراش خودسوزیهایی که یک دستور تشکیلاتی بود را در خیابانهای کشورهای مختلف فراموش نکرده اند , اگر راه برای فعالیتهای این فرقه در اروپا باز شود شاهد صحنه هایی دلخراشتر از اون خودسوزیها خواهیم بود , آنها پولهای کلانی دارند و هر کاری از دستشان بر می آید و باید فعالیت فرقه را فلج کرد چرا که فردا آنها این امکان و توانایی و دست باز را خواهند داشت که هر کاری که می خواهند انجام بدهند. آقای نیکبخت از پارلمانترها پرسید که آیا شما خبر دارید که افرادی در مقر مریم رجوی در اورسورواز هستند که بیش از ۲۰ سال است که تا به حال پا از این محل بیرون نگذاشته اند؟ آیا می دانید این افراد چقدر می توانند خطر ناک باشند و هر فرمان تشکیلاتی را توسط مریم رجوی اجرا می کنند؟ آنها مثل آدمهای آهنی تربیت شدند و کنترلشان دست مریم رجوی است , به راحتی می تواند آنها را راهی خیابانهای اروپا برای ترور مخالفین خود بکند و یا برای باج گیری از اروپائیان صحنه های دلخراش خودسوزیها را تکرار کنند.
همینطور نمایندگان انجمن ایران ستارگان در پاسخ به سوال پارلمانترها در مورد کمپ لیبرتی و چرا مجاهدین این افراد را خارج نمی کنند گفتند: مسعود و مریم رجوی برای سنگین کردن وزن خود به شهید نیاز دارد , رجویها همیشه می گویند که ما ۱۲۰ هزار شهید داریم و این مشروعیت ما را می رساند و آنها برای نجات فرقه مافیائیشان به شدت تشنه ریخته شدن خون این افراد هستند , آنها به این افراد در اروپا احتیاجی ندارند , چون از قبل افراد مخصوصی را در اروپا تربیت کرده و نگه داشته اند و در موقع احتیاج آنها را استفاده می کنند لذا به آمدن این افراد به اروپا احتیاج ندارند و نه تنها احتیاج ندارند بلکه آمدن این افراد به اروپا به ضرر آنها خواهد بود! البته که این افراد به محض خارج شدن از عراق با این فرقه نمی مانند و البته با دیدن حقایق و با دیدن دنیای آزاد به افشای جنایات آنها می پردازند لذا آنها می خواهند همگی آن افراد را در عراق نگه دارند تا توسط گروههای شورشی و تروریستی در عراق کشته بشوند. مجاهدین پولهای کلان دارند و می توانند همه آنها را به راحتی از عراق خارج کنند ولی آنها این را نمی خواهند و هر کسی هم اگر کمکی بکند مجاهدین سنگ اندازی می کنند و اجازه کمک به خروج این افراد را نمی دهد.
همچنین در پاسخ به یکی دیگر از سوالهای پارلمانترها که آیا ممکن است اورسوراواز به اشرف سابق تبدیل شود , یعنی عملیاتهایی در آن طراحی و فرماندهی بشود پاسخ دادیم که باز این چیزی نیست که ما خودمان بگوییم و یا نظر بدهیم , این همان چیزی است که اخیرا خود مریم رجوی در سال نوروزی گفتند و البته که صد در صد این اتفاق خواهد افتاد. آنها مقری را در فرانسه درست کرده اند که به کسی اجازه وارد شدن به این مقر را نمی دهند و هیچ کسی از داخل این مقر خبری ندارد , آنها فعالیت سیاسی نمی کنند و ماهیت آنها این نیست , شماها اگر توجه کنید بعد از خلع سلاح فرقه توسط آمریکائیها , فرقه خشونت و مبارزه مسلحانه را هرگز رد نکرده است و به آن اعتقاد دارد. اخیرا رجویها از تشکیل ارتشهای بزرگ آزادیبخش در همه جای ایران و دنیا صحبت می کردند , کمااینکه از همین تشکلها که رجوی به آن ارتش آزادی می گوید بین مردم سویس هم باشد و در حال آموزش باشند. آنها مبارزه مسلحانه را هرگز رد نکردند و هر جا سازمانهای بین المللی و … آنها را تحت فشار قرار می دهند در رابطه با کارهای تروریستی , آنها سریع اشاره می کنند به خلع سلاح شدن و نداشتن سلاح ولی هرگز رسما نمی گویند که ما خشونت را رد می کنیم و به مبارزه مسلحانه اعتقادی نداریم.
نمایندگان انجمن ایران ستارگان ضمن قدردانی از دعوت پارلمانترهای سویس از این انجمن برای دیدار و گفتگو در رابطه با فرقه مافیایی رجوی از آنها خواستند که مانع از فعالیت این فرقه در کشور سویس که یک کشور مدافع حقوق بشر است بشوند و همینطور به افراد گرفتار در عراق کمک بکنند تا از عراق خارج بشوند و از سیستمهای پناهندگی سویس بخواهند که تعدادی از این افراد به عنوان پناهنده در کشور سویس پذیرفته شوند و انجمن ایران ستارگان که تشکیل شده از اعضای قربانی و رها شده فرقه می باشند مورد حمایت قرار بدهند.
پارلمانترهای سویسی ضمن تشکر از پذیرفتن دعوت آنها توسط انجمن ایران ستارگان به نمایندگان این انجمن قول مساعدت دادند و از آنها خواستند برای صحبتهای بیشتر و کمکهای لازم در رابطه با جلوگیری از فعالیت این فرقه در سویس و کمک به اعضای گرفتار در لیبرتی با این پارلمانترها در ارتباط باشند.