جامعه ی بین المللی و پرونده ی حقوق بشر فرقه ی رجوی

در زندان باز شد، و زندانی ای به داخل سلول پرتاب شد، رو به صورت افتاد اول او را نشناختیم. بسیار بد مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. او را برگرداندیم؛ پرویز احمدی بود که چند ساعت پیش برای بازجویی برده شده بود.
مورد پرویز احمدی یکی از موارد بسیار نقض حقوق بشر و خشونت در قرارگاه های مجاهدین خلق است، که در گزارش سال 2005 سازمان دیدبان حقوق بشر با عنوان "خروج ممنوع" مورد بررسی قرار گرفته است. پرویز احمدی دقایقی بعد در مقابل چشمان هم بندانش در زندان دیده از جهان فروبست. بعدها نام او در نشریه ی سازمان، در فهرست " شهدایی" آمد که توسط مأموران اطلاعات ایران – به ادعای سازمان – کشته شده اند.
به گزارش دیدبان حقوق بشر، موارد نقض حقوق بشری که سران مجاهدین خلق علیه اعضای مخالف مرتکب می شوند، از زندان های طولانی مدت و سلول انفرادی تا ضرب و شتم و سوء استفاده های زبانی و روانی، اعترافات اجباری، تهدید به اعدام و شکنجه را شامل می شود که در دو مورد منجر به مرگ افراد شده است.
سوابق خشونت و نقض اساسی حقوق بشر در سازمان در حالی فعالان حقوق بشر در جامعه ی جهانی را بهت زده می کند که مریم رجوی رهبر این کیش شخصیتی در به اصطلاح " هفته ی مسئولیت پذیری ایران " درباره ی حقوق بشر در ایران به سخنرانی می پردازد.این جلسه ی استماع در کمیته ی روابط خارجی پارلمان کانادا برگزار شد. نمایندگی پارلمان ایروین کاتلر که از برگزارکنندگان اصلی مراسم بود، مریم رجوی را به عنوان یکی از افرادی که مقرر بوده فقط " در موردی خاص" شهادت بدهد معرفی کرد. این مورد خاص ظاهراً کشته شدن اعضای مجاهدین خلق توسط نیروهای امنیتی عراق – به گفته ی مجاهدین – بود.
سعید کمال دهقان از نشریه ی گاردین مریم رجوی را " رهبر گروه تبعیدی رادیکال" معرفی می کند که " تا چندی پیش " در فهرست سازمان های تروریستی امریکا و انگلیس بود." وی اضافه می کند، " بسیاری از شاهدان مجاهدین خلق را گروهی فرقه گون می دانند که "بارها به دلیل سوء رفتار با اعضایش مورد انتقاد سازمان ملل قرار گرفته است."
مایکل روبین، روزنامه نگار سرشناس امریکایی، در حالی که سال گذشته خواستار تعطیلی کمپ های متمرکز تحت حکومت های خود کامه شد، نام کمپ های  مجاهدین را نیز در فهرست این مکان های پرخشونت عنوان کرد. وی در دسامبر 2013 نوشت:" در حالی که سخنگویان مجاهدین خلق سخت از دولت عراق و ایران انتقاد می کنند، قربانیان اصلی و واقعی مجاهدین در درون خود گروه هستند. کمپ لیبرتی که جایگزین کمپ اشرف است، اگر کاربردش  بیشتر برای منزوی کردن اعضای مجاهدین از جهان واقعی و نگه داشتن آن ها تحت کنترل معاونان مریم رجوی نباشد، وسیله ای برای حفاظت از اعضای گروه، به اندازه ی آن است. به علاوه یکی از فعالان حقوق بشر که خواست نامش فاش نشود به علی غریب روزنامه نگار نشریه ی نیشن گفت که حضور رهبر مجاهدین خلق در این نشست " نامربوط و مضر" است. این عقیده ی بیشتر ایرانیان در هر گرایش سیاسی است که باید خود اعضای مجاهدین خلق را از دست سران فرقه نجات داد. بدین ترتیب این فعال حقوق بشر شرح داد که علت عدم حضور گزارشگر ویژه ی سازمان ملل ، احمد شهید در این مراسم چه بوده است.
دستیار دکتر احمد شهید به علی غریب توضیح داده که شهید احساس کرده است که این جلسه کمتر به جلسه ی استماع شباهت دارد و بیشتر برای ضربه زدن به آن چه به باور وی "استقلالش درباره ی موضوع حقوق بشر در ایران است " می باشد.
لازم به ذکر است که سال گذشته درهمین روزها هیئتی از خانواده های اعضای انجمن نجات از جمله خانم ثریا عبدالهی، مادر یکی از اسیران دربند فرقه ی رجوی در ژنو با آقای احمد شهید دیدار کردند. این هیأت تقاضای خانواده ها از جامعه ی بین الملل و شخص دکتر شهید را به وی تسلیم کردند.
علاوه بر این، اعضای انجمن نجات، بارها با نوشتن نامه های خصوصی و سرگشاده و ارسال بیانیه از نهادهای بین المللی خواسته اند که شرایط خروج فرزندانشان از کمپ لیبرتی را تسهیل کنند چنانکه آنها بتوانند با عزیزانشان دیدار یا تماس تلفنی داشته باشند.
با توجه به فعالیت های روشنگرانه ی اعضای سابق و خانواده های اعضای دربند، واکنش دکتر شهید به حضور عناصر فرقه ی مجاهدین در هفته ی به اصطلاح حقوق بشر ایران در پارلمان کانادا دور از انتظار نبود. چرا که به گفته ی علی غریب " مجاهدین خلق، علاوه بر سابقه ی خشونت آمیزش، به ویژه متهم به نقض حقوق اعضای خود است."
ان سینگلتون عضو سابق مجاهدین و مشاور امور ضد تروریسم و فرقه با انتقاد از حامیان کانادایی مجاهدین که اساس گفته های خود درباره ی پرونده ی حقوق بشر ایران را بر ادعاهای مریم رجوی بنا می کنند میگوید:" رجوی هیچ ندارد در جلسه بگوید مگر پروپاگاندای سازمان که با دروغ و اطلاعات غلط آمیخته شده است… سازمان وی مورد تنفر همه ی ایرانی های داخل و  خارج از کشوراست. "
در حقیقت، این روزها مجاهدین خلق تبلیغات خود بر علیه به اصطلاح نقض حقوق بشر در ایران را از تبلیغات درباره ی برنامه ی هسته ای بیشتر کرده است چرا که خود را بسیار در زمینه ی حقوق بشر آسیب پذیرتر می بیند؛ به نظر می رسد که سازمان سعی در فرافکنی بیشتر سوابق تاریک خود و نسبت دادن آن به حکومت تهران، دارد.
مزدا پارسی