هموطنان و مدافعان حقوق بشر
در گذشته در رابطه با جان افرادی که در کمپ سابق اشرف به عمد سازمان مجاهدین نگه داشته بود هشدار داده بودم که جان آن افراد درخطر است، برای رهبری این سازمان جان افراد مستقر در عراق ارزشی ندارد.همانگونه که شاهد بودیم در آخرین قتل عامی که در اشرف صورت گرفت ۵۴ نفر کشته شدند.مریم رجوی در فرانسه قاب عکس ها را گسترش داد، از این تجربه استفاده نکرد که با کمک مجامع بین المللی وحقوق بشری مابقی افراد را به خارج از عراق انتقال بدهد. البته دلیل آن برای ما روشن است. و این از قانون ام الکتاب مسعود رجوی است که نوشته و در نشست ها بیان کرده، افرادی که در عراق هستند این رهبری خونشان را می خواهد نه خودشان را و برای رهبری سازمان این افراد ارزشی ندارند بجز گسترش قاب عکس ها.
با توجه به وضعیت نا امن و درگیری های که در عراق حاکم است روزانه ده ها نفر کشته می شود. همانگونه که در اخبارها آمده است نیروی تروریستی داعش به ۱۲ کیلومتری فرودگاه بغداد رسیده است. یعنی به ۱۲ کیلومتری کمپ موقت لیبرتی که بیش از ۲۸۰۰ ان از اعضای اسیر در سازمان مجاهدین دراین کمپ نگهداری می شوند. از طرفی هم ماهیت ضد شیعه بودن داعش برای همگان روشن است.
هموطنان عزیز و مدافعین حقوق بشر
تهدید جان اعضای سازمان مجاهدین در لیبرتی جدی شده است که لابی معروف سازمان سناتور جان مکین در نامه ای به آقای جان کری وزیر خارجه امریکا هشدار می دهد که وضعیت امنیت در بغداد در حال وخیم تر شدن است و اعضای سازمان که درکمپ لیبرتی هستند در شرایط خطیری دارند قرار می گیرند.که در این رابطه اظهار نگرانی کرده است.و بیان می کند که (ما برای محافظت از این گروه از مخالفان حکومت ایران کمیته ای تشکیل داده ایم و مشتاقانه منتظر همکاری شما با این کمیته در روند اقدامات آن هستیم.) هرچند که رهبری سازمان مجاهدین خلق چه در فرانسه و چه در عراق برای نجات جان این افراد هیچ اقدامی نکرده اند. حتی در سایت های خودشان هم نامه سناتور جان مکین را انعکاس نداده اند، در سکوت برگذار می کنند.
دوستان و هموطنان اکنون این وظیفه ماست که تبدیل به صدای این اعضای اسیر در سازمان مجاهدین باشیم و نگذاریم که یک قتل عام در کشتارگاهی که رهبری سازمان مجاهدین برای این اعضا تدارک دیده است اتفاق بیفتد. جدا از هر مرام و مسلکی که داریم برای نجات جان این هموطنان و دوستان خودهرگونه تلاشی که می توانیم انجام بدهیم واین صدا را رساتر کنیم. به هر طریقی که می توانیم به ارگانهای بین المللی و حقوق بشری تماس بگیریم و هشدارها را تکرار کنیم.