این آسیب ها شامل کشور ارباب هم هست که رژیم کراواتی وغیر آخوندی هم دارد!

نشریات ودیگر رسانه های موجود درایران، پرازاخباری است که  ضمن آن درباره ی آسیب های اجتماعی کشور هشدار میدهند.
این مطالب مورد استفاده ی فرقه ی رجوی قرار گرفته تا با نقل وقول ازآنها، هم تبلیغی کرده باشد وهم اظهار فضلی درمورد مسائل اجتماعی ایران و طی آن نوشته ای با عنوان " رشد آسیبهای اجتماعی محصول حاکمیت آخوندی " دروبسایت های خود درج کرده وبخاطر خداهم که شده، خود هیچ راه کاری هم نشان نداده و با این نقل قولها (از زندگی کارتن خواب ها، حاشیه نشین ها، بیکاران و…)، دراصل کاری انجام نداده که البته قرار هم نیست که انجام دهد!
نقل قول صرف وعدم ارائه ی نمونه های موفق، کاری است که خاله ی مرحوم من هم میتوانست بکند که فراوان کرد وفایده ای هم ببار نیآورد چرا که درراستای تحلیل وریشه یابی این عوارض نظام سلطه وتابعیت جهانی قرار نمیگیرد و اینجانب مجبور شدم  با وجود آگاهی از این مشکلات بزرگ درایران واغلب نقاط جهان، توضیح مختصری درباره ی ریشه ی این قضایا داده باشم.
پایتخت تمامی کشورهای جهان وشهرهای بزرگ آن از مشکل حاشیه نشینی، بیکاری وکارتن خوابی بی بهره نیست واین قاعده شامل کشورآمریکا (مرکز متروپل های جهان) هم میشود و یا کسانی که به زیارت مکه رفته اند، تکدی گری وسیعی را دراین کشور مشاهده نموده اند که گاها هم با دست وپای بریده –  قصاص شده بخاطر دزدی و…- درانظار عمومی مشاهده میشوند که  در کشوری با 16میلیون جمعیت ودرآمد نجومی حاصل اززیارت کعبه  ابدا قابل قبول نیست!
 با پیدایش گلوبالیزم، سیستم جهانی حاکم برسراسر دنیا عملکردی کم وبیش مشابه دراکثریت نزدیک به تمامی کشورها دارد وبخاطر این است که زمانی که مردم آمریکا دررفاه بودند، دیگر کشورها هم وضع زندگی نسبتا بهتری داشتند که این مسئله تقریبا با دهه ی 40 واوایل دهه ی 50 کشور ما مصادف بوده وتنعمی کم وبیش را البته درشهرهای ایران (35 درصد جمعیت کشور) مشاهده میکردیم که با وخیم ترشدن اوضاع اقتصادی آمریکا ومتحدانش و بوجود آمدن حاشیه نشینی، کشور ما هم دارای حلبی آباد های معروفی شد که باتوجه به بالا رفتن قیمت نفت و کسب درآمد هنگفت ازطرف ایران، محمد رضا شاه میتوانست مانع نضج این حاشیه نشینی وعواقب بد آن باشد که نکرد و نخواست ازاین فرصت طلایی برای ایجاد زیر ساخت های کشور استفاده کند ودرعوض، این پول های کلان را صرف دادن ر به کشورهای اروپایی واردن!! کرده وبقیه را صرف واردات اجناس لوکس وایجاد جامعه ی شهری متجدد ظاهری- برای اینکه تجدد واقعی از ترقی حاصل میشود که بسوی آن نرفت- راه دیگری را را که میشد درمسیر ترقی پیمودکه نپیمود وبه سیر عقب نگه داشته شدگی 400ساله ی ایران ادامه داد وجمهوری اسلامی ایران وارث این وضعیت وخیم با روستاهایی محروم از هرنوع خدمات بهداشتی وفرهنگی شد.
با وجود اینکه نمیتوان عملکرد جمهوری اسلامی رادربرطرف کردن این نقایص بزرگ درخشان نامید، اما دورازانصاف هم هست که اوضاع بهداشتی، فرهنگی وآموزشی روستاها بهبود قابل توجهی پیدا کرد.
جمهوری اسلامی میتوانست درصورت عدم وجود جنگ تحمیلی و بی تجربگی اوایل کار و مسائلی که درسال های اولیه ی انقلاب اتفاق افتاد، کارنامه ی بهتری داشته باشد که درعدم توفیقات خود، دیگرانی مانند  سیاست های دول سلطه گر و تحریم های آنها ونا آرامی های مرزی سهم کمی نداشتند!
حلبی آباد ها و ارتش بزرگ بیکاران ومعتادان، حاصل طمع ورزی اقلیت محدود برخورداران ازهمه ی نعمات مادی جهان بودند که نتوانستند دولت های رفاه آن زمان را تحمل کرده واز سر عطش سیری ناپذیر خود به ثروت ومکنت غیر لازم، باین نتیجه برسند که راه و رسم " نئولیبرالیزم اقتصادی" را جایگزین سیستم قابل تحمل تر " کینزی" بکنند وشد آنچه که میتوانست نشود!
اما به مجاهدین جدا ازخلق وفرقه گرا که میرسیم، میدانیم که صلاح شان در بررسی علل کپر نشینی و… نیست وچرا؟
اربابان نئولیبرال آنها به دولت های پیرامونی فشار میآورند که درامور اقتصادی دخالت نکرده وبگذارند که " دست معجزه گر بازار" تمامی مسائل را حل کند که نتیجه اش را بیشتر ازهمه درخود آمریکا و ورشکستگی بزرگ مردم آنجا دیدیم!
این نئولیبرال ها به دولت های دیگر امر ونهی میکنند که خود را کوچک کنند وکاری به بهداشت و آموزش مردم وایجاد تعادل دربازار کار نداشته باشند و فرقه ی رجوی به تاسی از این منویات پلید اربابان خود، به صلاح خود نمیداند که این مسائل را دررسانه های خود مطرح نموده وبجای آن مسائلی را طرح نماید که ابتر وبی خاصیت وصرفا درجهت تخریب دولت ایران بوده و تمامی این تفسیرها وتبلیغات شان سودی برای " خلق قهرمان " نداشته وحتی " تنبانی هم برای " فاطی" نمیشود!
درد اصلی فرقه ی رجوی درقدرت طلبی وآنهم درزمان ومکانی است که موازنه ی نیرو ابدا همسو با این نیات انحصارگرایانه ی  شان نیست!
نوید
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا