آقای علیرضا امیری پس از سالها اسارت در حصارهای فیزیکی و ذهنی تشکیلات مخوف رجوی به کانون گرم خانواده و به میهن عزیزمان ایران بازگشت.
خانواده محترم امیری طی سالهای اخیر در یک اقدام گسترده، خستگی ناپذیر و همکاری تنگاتنگ با انجمن نجات آذربایجانغربی و نامه نگاری های متعدد به نهادهای بین المللی و حقوق بشری از جمله عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر و نیز ملاقات با کمیته بین المللی صلیب سرخ به خواسته مشروع و قانونی خود مبنی بر رهایی علیرضا تاکید بسیار داشتند. سرانجام سران بیرحم و بی احساس مجاهدین وادار شدند تا علیرضا امیری را به همراه برخی از افراد از اسارتگاه لیبرتی به کشور آلبانی منتقل کنند.
گسستگی و شکاف در تشکیلات رجوی و ایجاد روزنه هایی برای ارتباط و تماس افراد در آلبانی با خانواده هایشان در ایران، آثار تبلیغات سوء و غیر واقعی سران مجاهدین را که بیش از دو دهه به شکلی سیستماتیک در محیط بسته ی قرارگاه اشرف و لیبرتی در عراق، اعضا و کادرهای تشکیلاتی را تحت شستشوی مغزی قرار داده بودند خنثی، و واقعیت ها را برای آنان بیش از پیش آشکار می کند پس افرادی که از دنیای تاریک و سیاه مجاهدین به دنیای آزاد منتقل می شوند با واقعیت ها مواجه و امکان انتخاب می یابند در چنین شرایط مطلوب، ایدئولوژی دگم، قرون وسطایی و متعلق به دوران بربریت و توحش فرقه رجوی جذابیت خود را بسرعت در ذهنیت جمعی اعضای تشکیلاتی از دست می دهد و آنان آزادی فردی، انتخاب و حق تعیین سرنوشت خود را به هرگونه وابستگی و اطاعت کورکورانه تشکیلاتی ترجیح می دهند …
بازگشت آقای علیرضا امیری به میهن عزیزمان ایران را به خانواده محترم امیری به خصوص خانمها شجاعت علیپور(مادر) و فاطمه امیری (خواهر) صمیمانه تبریک گفته و آرزوی خوشبختی و رستگاری برای این خانواده محترم داریم.