همانطور که همگان مطلع هستند سازمان مجاهدین خلق مدتی است که خط برگرداندن ده درصد از سلاحهای انفرادی و گروهی را در پیش گرفته است و این درخواست که ابتدا از قول سخنگوی سازمان مجاهدین در اسلو اعلام شده بود ؛الان تبدیل به شعار اصلی سران سازمان و بطور خاص خانم مریم رجوی گشته است. این درخواست که به بهانه دفاع از امنیت ساکنان لیبرتی مطرح شده است ولی در بطن خود انگیزه دیگری نهفته دارد. ولی آیا سران سازمان فرقه گرای مجاهدین درد امنیت ساکنان لیبرتی را دارند؟
و اگر واقعا نجات جان انسانهای بی گناه برای خانم مریم رجوی مهم است ؛ مگر هیچ راه حل دیگری برای نجات جان نیروهای گرفتار در کمپ لیبرتی عراق وجود ندارد؟که حالا باید برای تامین امنیت در کمپ لیبرتی نیروهای سازمان را مسلح کرد؟
اصلا این نیروها که اکثریت شان سالخورده هستند و به گفته خودشان تعداد زیادی هم بیمار هستند؛ با این شرایطی که دارند؛ توان سلاح بدست گرفتن و دفاع از خود را می توانند داشته باشند؟ و سوال اصلی از آقا و خانم رجوی اینست که شما اگر واقعا درد امنیت ساکنان لیبرتی را دارید پس چرا بجای همکاری با ارگانهای بین المللی و کمیساریای عالی پناهندگان جهت انتقال نیروهای گرفتار سازمان در کمپ لیبرتی عراق از هیچ گونه کارشکنی و سنگ اندازی دریغ نمی کنید؟ و چرا کسانی را که برای نجات جان نیروهای گرفتار سازمان در کمپ لیبرتی عراق کمپین می گذارند را تهدید به قتل می کنید؟
البته پاسخ همه این سوالات واضح و روشن است و پر واضح است که هدف اصلی سران سازمان مجاهدین و رجوی ها اینست که پای هیچ کدام از این نیروهای گرفتار در کمپ لیبرتی به کشورهای امن و آزاد نرسد و همگی در عراق کشته شوند؛ تا خانم مریم رجوی در خارج کشور و در سفرهای آنچنانی اش برای خودش خوراک تبلیغاتی درست کند و به مظلوم نمایی بپردازد. چون که ایشان برای جان افراد سازمان ذره‌ای ارزش قائل نیستند و افراد سازمان را به چشم ملک شخصی خود می نگرند و همانطور که رجوی همواره در نشست های تشکیلاتی می گفت خون افراد مال خودش و نفس آنها باید در اختیار مریم عضدانلو باشد تا هر طور که خواستند از این خونها و جانها استفاده کنند.
لذا اگر چنین نباشد هیچ آدم عاقلی در این شرایط حساس کنونی کشور ناامن عراق نمی آید به بهانه حفظ امنیت ساکنان لیبرتی درخواست ده درصد از سلاحهای انفرادی و گروهی را مطرح کند ؛ آنهم برای کسانی که بر اثر فشار های روحی و جسمی بسیار که در این سالیان در مناسبات قرون وسطایی و استالینی سازمان فرقه گرای مجاهدین تحمل کرده اند و اکثریت شان سالخورده هستند و تعداد زیادی از آنها بیمار می باشند.
بنابراین اگر بر فرض محال دولت آمریکا با این خواسته سازمان موافقت کند ؛ با توجه به شرایط ناامن کنونی عراق و وضعیت اسف باری که فرقه رجوی در آن قرار دارد ؛ چنین کاری غیر واقعی و غیر علمی می باشد و ادعای نگرانی سران سازمان برای جان نیروهای سازمان دروغی بیش نیست و این شعار برگرداندن ده درصد از سلاحهای انفرادی و گروهی شعاری غیر واقعی می باشد ؛ همانطور که همگان دیدند که چطور خانم رجوی با شعار و خط برگرداندن نیروها از لیبرتی به کمپ اشرف به بهانه حفظ اموال اشرف تعدادی از نیروهای بی دفاع را به کشتن داد و هیچگاه هم پاسخ این اشتباه خودش را نداد و یا همانطور که رجوی در سال شصت و هفت خورشیدی بدون کمترین آمادگی نیروهای سازمان را تحت عنوان عملیات سرنگونی در تنور جنگ ریخت و بیش از هزار و پانصد نفر را به کشتن داد و بعدش هم نه تنها هیچگاه پاسخگوی این اشتباه تاریخی اش نگردید بلکه آنرا بخاطر کم کاری نیروهای سازمان دانست و گفت که نیروهای سازمان بدلیل وابستگی به زن و شوهر نتوانسته اند سرنگونی را محقق کنند و باید تن به طلاق اجباری بدهند.
لذا از نظر اینجانب این درخواست ده درصد از سلاحهای انفرادی و گروهی توسط رجوی ها تکرار اشتباه تاریخی در سال شصت و هفت خورشیدی می باشد که رجوی ها می خواهند بااین کار همه نیروهای گرفتار سازمان در قتلگاه لیبرتی به کشتن بدهند. در اینجا سوال من از خانم رجوی که این روزها درد امنیت ساکنان لیبرتی را دارد و مرتب آنرا تکرار می کند ؛اینست که شما در زمان صدام حسین با آن همه تسهیلات و حمایت های مالی و تبلیغاتی وسیع از جانب صدام و دیگر اربابان خارجی خود و با آن همه نیروی انسانی جوان و سالم و پر انرژی که در اختیار داشتید ؛ نتوانستید کاری از پیش ببرید و شکست خوردید ؛ حالا چطور بقول شما می توان و باید با این ارتش آزادیبخش سالخورده و بیمار و با ده درصد از سلاحهای انفرادی و گروهی تامین امنیت را برای ساکنان کمپ لیبرتی فراهم نمود؟ و آیا این تکرار اشتباه تاریخی فروغ جاویدان نیست؟ قطعا همینطور است و هدف شما از طرح این درخواست غیر واقعی و غیر علمی و پیش گرفتن خط برگرداندن ده درصد از سلاحهای انفرادی و گروهی چیزی جز تحریک گروههای تروریستی در کشور ناامن عراق و به کشتن دادن همه نیروهای گرفتار سازمان در کمپ لیبرتی عراق نبوده و نیست و نخواهد بود و این را گذشته ثابت کرده است که چگونه شما با پیش گرفتن خطوط اشتباه نظیر حفظ اشرف و حفظ اموال اشرف و خط برگرداندن نیروها به اشرف تعداد زیادی از نیروهای سازمان را به کشتن داده اید.
بنابراین از شما می خواهم که بجای پیش گرفتن چنین درخواست‌های غیر واقعی و غیر منطقی به فکر نجات جان نیروهای گرفتار در کمپ لیبرتی عراق باشید و برای انتقال آنها به کشورهای امن ثالث با مقامات کمیساریای عالی پناهندگان همکاری کنید و بجای استفاده شما از شعار می توان و باید برای به کشتن دادن نیروهای بی دفاع یک بار هم شده بیایید از این شعار می توان و باید برای انتقال نیروهای گرفتار سازمان در کمپ لیبرتی عراق به کشورهای امن ثالث استفاده کنید و بجای راه اندازی خیمه شب بازی ها و ترتیب دادن سفر های آنچنانی و دعوت از سخنران های اجاره ای با خرجهای کلان کمی از این امکانات و پول ها را صرف خروج و انتقال نیروهای بی دفاع به کشورهای امن و ثالث بکنید.