شکست فرقه رجوی برای ماندن در عراق
در تاریخ چهارم دیماه ۱۳۹۳ گروه تروریستی مجاهدین از زبان سخنگوی بی نام خود در اسلو در مقابل آنچه که از جانب رهبران مجاهدین “نقض تعهدات و موافقتنامههای مکتوب و زیرپاگذاشتن کلیه التزامات قانونی و بینالمللی از جانب دولت آمریکا” در خصوص امنیت لیبرتی خوانده میشد از مقامات ایالات متحده درخواست کرد “دستکم باید ۱۰ درصد از سلاحهای حفاظت انفرادی مجاهدین را… به آنها بازگرداند” تا به کسانی که قصد حمله و هجوم زمینی و یا هوایی به لیبرتی دارند ” درسی بدهند که الگویی برای امنیت تمام عراق بشود.”
در این اطلاعیه در عین حالیکه رهبران مجاهدین تلاش کرده اند از باصطلاح موضع بالا حرفهای خود را به ولی نعمت شان بزنند ولی آن روی سکه نشاندهنده اوج ذلت و درماندگی رهبران مجاهدین است.
نداشتن امنیت ساکنان لیبرتی، نقض تعهد توسط دولت آمریکا، عدم اختصاص نیروی آمریکایی یا کلاه آبی برای حفاظت لیبرتی و نهایتا درخواست سلاح از آمریکا نشان از ورشکستگی خطی – استراتژیک دارد.
نتیجه اینکه:
۱ – مجاهدین در خاک عراق بویژه بعد از شکست جبهه عربی – غربی که تشکیلات مجاهدین نیز خود را با آن همراه کرده بود به بن بست کامل رسیده و رهبران این گروه را با بحران فراینده تشکیلاتی مواجه ساخته است.
۲ – این درخواست مجاهدین چند پیام دارد:
اولا ناشی از تلاش رهبران مجاهدین برای انتقال بحران به بیرون از تشکیلات است، بحرانی که محصول بینتیجه بودن اقدامات ۱۱ ساله مجاهدین برای ماندن در خاک عراق میباشد.
دوما درخواست “تسلیح مجاهدین توسط آمریکا” نشان میدهد مجاهدین حاضرند با هر شرایطی برای اهداف آمریکا در عراق بجنگند و تضمین میدهند کاری را که دیگران (بخوانید داعش و بعثیون) نتوانستند انجام دهند، مطابق آنچه که در اطلاعیه تحت عنوان ” الگویی برای امنیت تمام عراق” نام برده شده است، انجام دهند.
ضمن اینکه باید گفت:
۳ – در تاریخ ۱۹ آذر ۹۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۱۴) بنابر اعلام بی بی سی؛ برت مکگرک جانشین فرستاده ویژه رئیس جمهور آمریکا در ائتلاف مقابله با گروه “دولت اسلامی” (داعش) در پاسخ به سوال اعضای کنگره آمریکا در مورد وضعیت اردوگاه آزادی گفت که دولت آلبانی بر سر این موضوع با ایالات متحده همکاری کامل داشته است.
آقای مکگرک گفت: “جانان واینر، مشاور ارشد من همراه با تیمش و گروهی از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هماکنون برای نظارت بر انتقال اعضای سازمان مجاهدین در آلبانی به سر میبرد و من هر روز در این مورد گزارش میگیرم.”
او گفت: “هدف ما این است که همه ساکنان اردوگاه آزادی در امنیت کامل عراق را ترک کنند.”
این زنگ خطری برای مجاهدین در لیبرتی است که دیر یا زود باید خاک عراق را ترک کنند.
۴ – تاکنون هیچکدام از فعالیتهای بهاصطلاح دیپلماتیک مجاهدین همراه با لابی این گروه در اروپا و آمریکا در اعلام لیبرتی بعنوان کمپ پناهندگان و اختصاص نیروهای آمریکایی و یا کلاه آبی سازمان ملل به حفاظت آن به نتیجه ای نرسیده و رهبران مجاهدین را مایوس کرده است.
۵ – سازمان ملل در اردیبهشت ۹۲ اولین گروه از اعضای مجاهدین را از عراق به آلبانی منتقل کرد.
ضمن اینکه خبر اعطای پناهندگی به گروهی از اعضای سازمان مجاهدین خلق توسط سالی بریشا، نخست وزیر آلبانی، در اسفند ۹۱ پس از دیدار با باربارا لیف، معاون وزیر خارجه آمریکا اعلام شد.
۶ – پیش از پیشنهاد آلبانی، مریم رجوی، گفته بود که یا باید همه اعضای این سازمان که در عراق هستند، به ایالات متحده آمریکا منتقل شوند و یا به اردوگاه اشرف در شمال بغداد بازگردند. اما دولت آمریکا پس از پیشنهاد آلبانی تاکید کرد که این سازمان باید این پیشنهاد را مغتنم بشمارد.
بدین ترتیب دولت آمریکا برای انتقال مجاهدین به آمریکا همچنان روی شرط ” درخواست نفی عضویت از مجاهدین و درخواست انفرادی برای پناهندگی ” مصر است و از این شرط علیرغم جست و خیزهای مشمئز کننده همسویی با سیاستهای آمریکا در منطقه توسط مجاهدین عدول نکرده است.
۷ – موضع گیری صریح و بی پرده رهبران جدید دولت عراق در تروریست خواندن و اخراج هرچه سریع تر مجاهدین از خاک عراق از یک سو چشم انداز روشن برای پایان بخشیدن به حضور چندین ساله مجاهدین در خاک عراق را تصویر می کند و از سوی دیگر ترس رهبران مجاهدین از اینکه عده ای از اعضای رده بالای سازمان عضویت خود در سازمان نفی را کرده و درخواست پناهندگی به آمریکا را بدهند، نشان می دهد. به این سبب و به منظور تحت فشار گذاشتن هرچه بیشتر اعضا، رهبری مجاهدین اعلام میکند که: ” هیچ مجاهدی به آن تن نداده و تن نخواهد داد… “
۸- نفس درخواست سلاح از آمریکا جدای از پیام های سیاسی به دولت مردان آمریکا،حاکی از این است که رهبران مجاهدین همچنان به خشونت بعنوان یک وجه استراتژیک و نه تاکتیک که با ایدئولوژی فرقه ای آنان همخوانی کامل دارد نگاه کرده و هیچگونه آمادگی برای ورود به جامعه با مولفههای استاندارد در زمینه مبارزات سیاسی سالم و بدون خشونت را ندارند.
سیدحجت سیداسماعیلی – عضو پیشین شورای مرکزی مجاهدین