سران سازمان مجاهدین بعد از آنکه در تصرف پادگان نظامی اشرف سرافکنده شده وبرای آنکه بتوانند نزد عناصر فرتوت خود به اصطلاح پیروز میدان باشند، اقدام به عمل جنایتکارانه باقی گذاشتن 100 نفر از عناصر خود بعنوان نگهبان برای برخی آهن پاره و آشغالهای باقی مانده از لشکر شکست خورده خود نمودند که البته برای همه روشن بود که این خبیثان بدنبال بازی جنایتکارانه دیگری هستند چرا که سران آن می دانستند که دولت و ارتش عراق به آنها تخلیه کامل را دستور داده بودند، ولی این شیطان صفتان این عده عناصر خود را در آنجا باقی گذاشتند تا بتوانند با درگیر نمودن آنها با ارتش و پلیس عراق راه بازگشتی برای خود بیابند که این نقشه شوم با کشته شدن 52 نفر از عناصر این فرقه ضدبشری همراه بود.
و اما بعد از قضایا و درگیریهای از پیش تعیین شده سران مجاهدین با ارتش عراق و تخلیه کامل پادگان اشرف، این کوردلان بفکر راهکار جدیدی افتادند که آن داد و فغانهای مختلف برای جلب توجه عموم مردم جهان بود که با نیرنگهایی از قبیل محاصره پزشکی لیبرتی و یا اجازه ورود ندادن به ماشینهای حامل دارو و آب آشامیدن و حتی ماشینهای سوخت و تخلیه چاه همراه بود که از همه آنها یکی از موارد را بشدت درگیر نموده و تاکنون 25 نفر ازعناصر نگون بخت خود را به درک فرستادند تا بتوانند حتی از کشته شدن آنها نیز سوءاستفاده نمایند و بخواهند دولتهای درگیر در مسئله مجاهدین و انتقال آنها را به چالش بکشانند که امروز نفر بیست و پنجم را اعلام نمودند و گفتند به دلیل اجازه ندادن به موقع ارتش عراق آن سیاه بخت به موقع معاینه و رسیدگی نشد تا بتواند همچنان نظاره گر جنایات خبیثانه سران مجاهدین باشد.
نکته قابل تاملی که در بیانیه به اصطلاح شورای ملی مقاومت که به اندازه یک ارزن هم ارزش ندارد، عنوان شده که عابدینی بخت برگشته تحت چندین عمل جراحی بزرگ قرار گرفته و نام او در لیست اعزام به کشورهای اروپایی قرار داشته که انجام نشده بود، تا اینجا بسنده می کنیم و به نقد این مطلب می پردازیم که اگر واقعا سران خبیث سازمان مجاهدین خواسته بودند که عابدینی بدبخت را به خارج اعزام کنند چرا بجای یکی از فرماندهان جنایتکار خود که برای جلوگیری از جدا شدن عناصرشان به پادگان جدید در آلبانی اعزام کردند قرار ندادند تا او زودتر به دوا ودرمان بپردازد و اگر بخواهند اظهار کنند که هزینه آن را نداشتند پس چطور برای سخنرانی عده ای از سناتورهای فرتوت ایالات متحده هزینه های گزاف خرج می کنند ولی برای درمان بیمارانشان پولی ندارند و نیز طبق اظهار نظر ارتشیان و دولتمردان عراقی، پلیس و ارتش عراق جلوی هیچ گونه ماشینهایی که برای لیبرتی بار می اورند را ممانعت نکرده اند حال چه برسد به اینکه بخواهند از انتقال مریضها و بیماران جلوگیری نمایند؟
نکته دیگر و مهمتر اینکه چرا وقتی سران سازمان مجاهدین از بیماری افراد آگاه می شوند و می دانند که به مداوای بیشتر وبهتری نیازمند است، او را آزاد نمی کنند تا بتواند با آزادی کامل و با هزینه ای که به احتمال قوی خانواده اش نیز آن را قبول خواهند کرد به مداوای خودش نپردازد؟
البته جواب سئوالات بالا مشخص است چرا که وقتی فردی در حال موت است نیز باید توسط جلادان سازمان مجاهدین اسکورت و همراهی شود تا مبادا آن بیچاره لب تر کرده و از حال و روز داغون داخل لیبرتی صحبت نماید و از جنایات فرقه رجوی افشاگری نکند که البته همین مطالب را نیز افرادی همچون علی قزل قارش و عبدالحمید رئوفیان و شیراحمد روزرخ بیان می کنند و می گویند که چگونه سران سازمان مجاهدین برای تمامی کسانیکه به بیمارستانهای بغداد اعزام می شوند دو نفر همراه اعزام می کنند تا آن فرد فکر افشاگری و یا فرار به سرش نزند.
می بینیم که سران سازمان مجاهدین چگونه از عناصر روبه موت خودشان هم به راحتی سوءاستفاده می کنند و آن وقت چشم و گوش سناتورهای جنگ طلب امریکایی بسته می ماند و احمد شهیدی که برای هر بهانه ای که از داخل کشورمان بدست میاورد دنیایی از بیانیه محکومیت صادر می کند در برابر این وقایع سکوت اختیار می کند!!
براستی مسئول کشته های داخل سازمان مجاهدین که فقط و فقط برای جاه طلبی و هوسرانی سرکرده خونخوار آن می انجامد چه کسی است؟
بی شک تمامی خانواده های آسیب دیده از فرقه رجوی بخصوص خانواده عابدینی بخت برگشته جواب ساده آن را چنین بیان خواهند نمود: فرقه تروریستی رجوی و بخصوص سرکرده ان یعنی مسعود و مریم رجوی و حامیان تروریستی آن بخصوص رژیم صهیونیستی و دیگر کشورهای حامیان آن.